สุภาษิต 28:1-13

คนอธรรมหนีเมื่อไม่มีใครไล่ตาม แต่คนชอบธรรมกล้าหาญอย่างสิงห์หนุ่ม เมื่อแผ่นดินเกิดจลาจล ก็มีผู้ครอบครองหลายคน แต่โดยอาศัยคนที่มีความเข้าใจและความรู้ แผ่นดินนั้นจะยืนยง คนยากจนที่ข่มเหงคนจน ก็เหมือนฝนที่ซัดลงมาทำลายพืชผล คนที่ทิ้งธรรมบัญญัติย่อมสรรเสริญคนอธรรม แต่คนที่รักษาธรรมบัญญัติย่อมต่อสู้พวกเขา คนชั่วไม่เข้าใจความยุติธรรม แต่คนที่แสวงหาพระยาห์เวห์จะเข้าใจถี่ถ้วน คนยากจนที่ดำเนินในความซื่อสัตย์ของเขา ก็ดีกว่าคนที่คดโกงในทางของตนแล้วมั่งคั่ง บุตรที่เฝ้ารักษาธรรมบัญญัติเป็นคนฉลาด แต่เพื่อนของคนตะกละทำให้บิดาของตนขายหน้า คนที่ทวีทรัพย์สมบัติของตนด้วยดอกเบี้ยและการขูดรีด ก็ได้รวบรวมทรัพย์นั้นไว้ให้ผู้ที่เมตตาคนจน ถ้าผู้ใดไม่ฟังธรรมบัญญัติ แม้คำอธิษฐานของเขาก็เป็นที่น่าสะอิดสะเอียน คนที่นำคนเที่ยงธรรมหลงเข้าไปในทางชั่ว ก็จะตกลงในหลุมของเขาเอง แต่คนดีพร้อมจะได้รับสิ่งดีเป็นมรดก คนมั่งคั่งก็มีปัญญาในสายตาของตนเอง แต่คนยากจนผู้มีความเข้าใจจะรู้จักเขาแจ่มแจ้ง เมื่อคนชอบธรรมชนะ ความรุ่งเรืองก็มีมากขึ้น แต่เมื่อคนอธรรมเรืองอำนาจ คนก็ซ่อนตัวเสีย ผู้ซ่อนการละเมิดของตนไว้จะไม่เจริญ แต่ผู้สารภาพและทิ้งมันจะได้ความกรุณา