เพลงซาโลมอน 3:1-11

ยามราตรีกาล เมื่อดิฉันยังอยู่บนที่นอน ดิฉันเสาะหาผู้ที่ดวงใจของดิฉันรัก ดิฉันเสาะหาเขา แต่หาไม่พบ บัดนี้ดิฉันจะลุกขึ้น แล้วจะเสาะไปให้ทั่วเมือง ไปตามถนนและลานเมือง ดิฉันจะเสาะหาผู้ที่ดวงใจของดิฉันรัก ดิฉันเสาะหาเขา แต่หาไม่พบ พวกยามได้พบดิฉัน ขณะที่ลาดตระเวนในเมืองนั้น แล้วดิฉันถามว่า “ท่านเห็นเขาผู้ที่ดวงใจของดิฉันรักไหม?” พอดิฉันผ่านยามพ้นมาหน่อยเดียว ดิฉันก็พบเขาผู้ที่ดวงใจของดิฉันรัก ดิฉันจับตัวเขาไว้แน่น ไม่ยอมปล่อยให้เขาหลุดไปเลย จนกระทั่งดิฉันพาเขาให้เข้ามาในเรือนของมารดาดิฉัน และให้เข้ามาในห้องของผู้ที่ให้ดิฉันได้ปฏิสนธิ โอ เหล่าบุตรีแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ย ดิฉันขอให้เธอทั้งหลายสาบานต่อละมั่งหรือกวางตัวเมียในทุ่งว่า พวกเธอจะไม่เร้าหรือจะไม่ปลุกความรักให้ตื่น จนกว่าความรักจะจุใจแล้ว นั่นใครหนอที่กำลังขึ้นมาจากถิ่นทุรกันดาร ดูประดุจเสาควัน ดุจควันหอมของมดยอบและกำยาน ทำด้วยเครื่องหอมของพ่อค้า ดูเถิด เป็นพระวอของซาโลมอน ห้อมล้อมด้วยนักรบ 60 คน เป็นนักรบอิสราเอล ทุกคนถือกระบี่ และเป็นผู้ชำนาญศึก เขาทุกคนเหน็บกระบี่ไว้ที่ต้นขาของตน เพราะเกรงภัยในยามราตรี กษัตริย์ซาโลมอนทรงสร้างพระวอสำหรับพระองค์ ด้วยไม้จากเลบานอน พระองค์ทรงทำเสาพระวอนั้นด้วยเงิน พนักพิงทำด้วยทองคำและพระที่นั่งทำด้วยผ้าสีม่วง ข้างในพระวอนั้นบุด้วยหนังโดยบุตรีแห่งเยรูซาเล็ม โอ บุตรีแห่งศิโยนเอ๋ย จงออกไป ไปดูกษัตริย์ซาโลมอนเถิด ทรงมงกุฎซึ่งพระราชชนนีได้สวมให้ ในวันที่พระองค์ได้ทรงอภิเษกสมรสนั้น ในวันซึ่งพระทัยของพระองค์เบิกบานอยู่