โอบาดีห์ 1:3-7

ความเห่อเหิมแห่งใจของเจ้าได้ล่อลวงเจ้าเอง เจ้​าผู้ซึ่งอาศัยอยู่ในซอกหิน ที่​อาศัยของเจ้าอยู่​สูง เจ้​ารำพึงอยู่ในใจว่า “​ผู้​ใดจะให้เราลงมายังพื้นดิน” แม้ว​่าเจ้าเหินขึ้นไปสูงเหมือนนกอินทรี แม้ว​่ารังของเจ้าอยู่ในหมู่ดวงดาวทั้งหลาย เราจะฉุดเจ้าลงมาจากที่​นั่น พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ ถ้าขโมยเข้ามาหาเจ้า ถ้าพวกปล้นเข้ามาในเวลากลางคืน (​เจ้​าจะถูกทำลายสักเท่าใด) เขาจะไม่ขโมยเพียงพอแก่ตัวของเขาเท่านั้นหรือ ถ้าคนเก็บองุ่นมาหาเจ้า เขาจะไม่ทิ้งองุ่นตกค้างไว้บ้างหรือ ข้าวของของเอซาวได้​ถู​กร​ื้อค้นสักเท่าใดหนอ ทรัพย์สมบัติ​ซึ่งซ่อนไว้​ก็​ถู​กค​้นไปหมด พันธมิตรทั้งสิ้นของเจ้าได้ขับเจ้าไปถึงพรมแดน สหมิตรของเจ้าได้ล่อลวงเจ้า เขากลับสู้ชนะเจ้าเสียแล้ว มิ​ตรที่กินข้าวหม้อเดียวกับเจ้าก็วางกั​บด​ักเจ้า เรื่องนี้​ไม่มี​ใครเข้าใจอะไรเสียเลย