ปัญญาจารย์ 11:1-8

จงโยนขนมปังของท่านลงบนน้ำ เพราะหลังจากนั้นหลายวันท่านจะพบมันอีก จงแบ่งปันให้คนเจ็ดคนหรือแปดคน เพราะท่านไม่รู้ว่าภัยพิบัติอันใดจะเกิดขึ้นในแผ่นดิน หากเมฆอุ้มน้ำไว้เต็ม มันจะเทฝนลงมาบนโลก ไม่ว่าต้นไม้จะล้มไปทางเหนือหรือทางใต้ มันล้มลงตรงไหน มันก็นอนอยู่ตรงนั้น ผู้ใดมัวสังเกตลมก็จะไม่หว่านพืช และผู้ใดที่มองเมฆก็จะไม่เก็บเกี่ยว ท่านไม่หยั่งรู้ทางของลม หรือไม่รู้ว่าร่างกายถูกปั้นขึ้นมาในครรภ์มารดาได้ฉันใด ท่านก็ไม่อาจเข้าใจพระราชกิจของพระเจ้า พระผู้สร้างสรรพสิ่งฉันนั้น จงหว่านเมล็ดพืชของท่านในยามเช้า และเมื่อตกเย็นก็อย่าให้มือของท่านว่างงาน เพราะท่านไม่รู้ว่างานไหนจะสำเร็จ งานนั้นหรืองานนี้ หรือทั้งสองงานจะเจริญดีเหมือนกัน แสงสว่างนั้นชื่นใจ และการได้เห็นแสงตะวันก็ชื่นตา คนเราจะมีชีวิตสั้นยาวเท่าใด ก็ให้ชื่นชมทุกวันคืนของชีวิตเถิด แต่ให้เขาระลึกถึงวันคืนอันมืดมนไว้ด้วย เพราะจะมีหลายวัน ทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นล้วนอนิจจัง