โยบ 4:10-21

สิงโตอาจจะส่งเสียงขู่คำราม แต่เขี้ยวเล็บของราชสีห์ก็ยังถูกหัก สิงโตย่อยยับเพราะหาเหยื่อไม่ได้ ลูกสิงห์ต้องกระจัดกระจายไป “มีถ้อยคำมาถึงข้าอย่างลี้ลับ เป็นเสียงกระซิบที่หูของข้าได้ยิน ในฝันร้ายซึ่งเข้ามายามค่ำคืน ขณะที่ผู้คนหลับสนิท ความหวาดหวั่นพรั่นพรึงจู่โจมข้า ทำให้กระดูกทุกซี่ของข้าสั่นสะท้าน วิญญาณดวงหนึ่งวูบผ่านหน้าข้าไป ข้าขนลุกซู่ วิญญาณดวงนั้นหยุด แต่ข้าบอกไม่ได้ว่ามันเป็นอะไร มีร่างหนึ่งอยู่ตรงหน้าข้า และข้าได้ยินเสียงเบาๆ เสียงหนึ่งกล่าวว่า ‘มนุษย์จะชอบธรรมกว่าพระเจ้าได้หรือ? คนเราจะบริสุทธิ์กว่าพระผู้สร้างของเขาได้หรือ? หากว่าพระเจ้ายังทรงไว้วางพระทัยผู้รับใช้ของพระองค์เองไม่ได้ หากว่าพระองค์ยังทรงกล่าวโทษความผิดพลาดของเหล่าทูตสวรรค์ แล้วผู้ที่อาศัยในเรือนดินจะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด ผู้ซึ่งมีรากฐานอยู่ในธุลีดิน ซึ่งขยี้ให้ตายได้ง่ายดายยิ่งกว่าแมลงเม่า! จากรุ่งอรุณถึงสนธยา เขาถูกห้ำหั่นเป็นชิ้นๆ พินาศไปนิรันดร์โดยไม่มีผู้ใดสังเกต เชือกขึงเต็นท์ของพวกเขาถูกดึงออก จนเขาตายไปโดยปราศจากสติปัญญาไม่ใช่หรือ?’

แผนการอ่าน และบทใคร่ครวญประจำวัน ตามหัวข้อ โยบ 4:10-21 ฟรี