โยบ 4:10-21
โยบ 4:10-21 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
เสียงคำรามของสิงห์และเสียงร้องลั่นของสิงโตดุร้าย จะเงียบหายไป และฟันของสิงห์หนุ่มจะถูกหักไป สิงห์ที่แข็งแรงจะถูกกำจัดไป เพราะขาดเหยื่อ ส่วนลูกสิงห์ก็จะกระจัดกระจายไป ข้าได้รับข่าวลับ ข้าได้ยินแค่เสี้ยวหนึ่ง มันมาทางฝันร้ายในตอนกลางคืน เมื่อผู้คนหลับสนิท ข้ากลัวจนตัวสั่น มันทำให้กระดูกทั้งสิ้นของข้าสั่นเทิ้ม เมื่อลมนั้นพัดผ่านหน้าข้าไป ขนตามตัวข้าก็ลุกชัน มีสิ่งหนึ่งยืนอยู่ที่นั่น ข้ามองไม่ออกว่ามันคืออะไร รูปร่างนั้นอยู่ต่อหน้าต่อตาข้า แล้วทุกอย่างก็เงียบเชียบ อยู่ๆข้าก็ได้ยินเสียงขึ้นว่า ‘มนุษย์จะเป็นผู้บริสุทธิ์ต่อหน้าพระเจ้าได้หรือ มนุษย์จะสะอาดหมดจดต่อหน้าพระผู้สร้างของเขาได้หรือ ดูสิ ขนาดผู้รับใช้ของพระองค์ พระองค์ยังไม่ไว้ใจเลย ขนาดทูตสวรรค์ของพระองค์ พระองค์ยังบอกว่าทำผิดเลย แล้วจะนับประสาอะไรกับเรา ที่อยู่ในบ้านดินเหนียวเหล่านี้ ที่มีฐานรากตั้งอยู่บนฝุ่น ที่สามารถถูกบดขยี้เหมือนแมลงที่กัดกินเสื้อผ้า มนุษย์นั้นสามารถถูกป่นเป็นผุยผงภายในวันเดียว พวกเขาสามารถพินาศตลอดไปโดยไม่มีใครสังเกตเห็น เชือกผูกเต็นท์ของพวกเขาสามารถถูกดึงออก แล้วพวกเขาก็ฟุบตายไปอย่างไม่ทันได้สติปัญญาเลย’
โยบ 4:10-21 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
เสียงคำรามของสิงห์ และเสียงของสิงห์ดุร้าย ฟันของสิงห์หนุ่มก็หักเสียแล้ว สิงห์แข็งแรงพินาศเพราะขาดเหยื่อ และลูกของแม่สิงห์ก็กระจัดกระจายไป <<มีคำหนึ่งมาถึงข้าอย่างเงียบๆ หูของข้าได้ยินเสียงกระซิบคำนั้น ท่ามกลางความคิดจากนิมิตกลางคืน เมื่อคนหลับสนิท ความครั่นคร้ามมาเหนือข้าและตัวสั่น ซึ่งกระทำให้กระดูกทั้งสิ้นของข้าสั่นสะเทือน มีลมพัดผ่านหน้าของข้า ขนที่เนื้อของข้าลุกชัน สิ่งนั้นนิ่งอยู่ แต่ข้าพิเคราะห์รูปร่างของสิ่งนั้นไม่ได้ มีสัณฐานอย่างหนึ่งข้างหน้าตาของข้า เงียบอยู่ แล้วข้าได้ยินเสียงหนึ่งว่า <คนเราจะชอบธรรมจำเพาะพระพักตร์พระเจ้าได้หรือ มนุษย์จะบริสุทธิ์ต่อหน้าผู้สร้างเขาได้หรือ ดูเถิด แม้ผู้รับใช้ของพระองค์ พระองค์ก็ไม่ทรงวางพระทัย และทูตสวรรค์ของพระองค์ พระองค์ทรงกล่าวโทษที่เขาโง่ ผู้ที่อาศัยในเรือนดินจะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด รากฐานของเขาอยู่ในผงคลีดิน ผู้ถูกขยี้เหมือนอย่างแมลงเม่า เขาถูกทำลายระหว่างเวลาเช้าและเย็น เขาพินาศไปเป็นนิตย์โดยไม่มีผู้ใดสนใจ ถ้าสายโยงเต็นท์ของเขาถูกถอดเสียภายในเขา เขาจะไม่ตายหรือ และด้วยปราศจากปัญญา>
โยบ 4:10-21 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
แม้สิงห์จะคำราม และราชสีห์จะแผดเสียง แต่ฟันของสิงห์หนุ่มก็หักเสียแล้ว สิงห์แข็งแรงพินาศเพราะขาดเหยื่อ และลูกของแม่สิงห์ก็กระจัดกระจายไป “มีคำหนึ่งมาถึงข้าอย่างเงียบๆ หูของข้าได้ยินเสียงกระซิบคำนั้น ท่ามกลางความคิดจากนิมิตกลางคืน เมื่อคนหลับสนิท ความกลัวและการตัวสั่นมาเหนือข้า ซึ่งทำให้กระดูกทั้งสิ้นของข้าสั่นสะเทือน มีวิญญาณผ่านหน้าข้าไป ขนที่เนื้อของข้าลุกชัน สิ่งนั้นนิ่งอยู่ แต่ข้าไม่อาจบอกรูปร่างของสิ่งนั้นได้ มีสัณฐานอย่างหนึ่งอยู่ต่อตาของข้า แล้วข้าได้ยินเสียงหนึ่งจากความสงัดว่า ‘มนุษย์จะชอบธรรมเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าได้หรือ? คนเราจะบริสุทธิ์ต่อหน้าผู้สร้างเขาได้หรือ? ดูเถิด แม้ผู้รับใช้ของพระองค์ พระองค์ก็ไม่วางพระทัย และแม้ทูตสวรรค์ของพระองค์ พระองค์ก็ทรงกล่าวโทษ ผู้อาศัยในเรือนดินจะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด ผู้ที่รากฐานของเขาอยู่ในผงคลีดิน ผู้ถูกขยี้อย่างแมลงเม่า เขาถูกทำลายระหว่างเวลาเช้าและเย็น เขาพินาศไปเป็นนิตย์โดยไม่มีผู้ใดสนใจ เมื่อสายโยงเต็นท์ภายในเขาถูกถอดเสีย เขาจะตายด้วยปราศจากปัญญา มิใช่หรือ?’
โยบ 4:10-21 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
เสียงคำรามของสิงโต และเสียงของสิงโตดุร้าย และฟันของสิงโตหนุ่มก็หักเสียแล้ว สิงโตแก่พินาศเพราะขาดเหยื่อ และลูกของสิงโตที่แข็งแรงก็กระจัดกระจายไป มีคำหนึ่งมาถึงข้าอย่างเงียบๆ หูของข้าได้ยินเสียงกระซิบคำนั้น ท่ามกลางความคิดจากนิมิตกลางคืนเมื่อคนหลับสนิท ความครั่นคร้ามมาเหนือข้าและตัวสั่น ซึ่งกระทำให้กระดูกทั้งสิ้นของข้าสั่นสะเทือน มีวิญญาณองค์หนึ่งผ่านหน้าของข้า ขนที่เนื้อของข้าลุกชัน องค์นั้นนิ่งอยู่ แต่ข้าพิเคราะห์รูปร่างขององค์นั้นไม่ได้ มีสัณฐานอย่างหนึ่งข้างหน้าตาของข้า เงียบอยู่ แล้วข้าได้ยินเสียงหนึ่งว่า ‘มนุษย์ที่อ่อนแอจะชอบธรรมยิ่งกว่าพระเจ้าได้หรือ มนุษย์จะบริสุทธิ์ยิ่งกว่าผู้ทรงสร้างเขาได้หรือ ดูเถิด แม้ผู้รับใช้ของพระองค์พระองค์ก็ไม่ทรงวางพระทัย และทูตสวรรค์ของพระองค์พระองค์ทรงกล่าวโทษที่เขาโง่ ผู้ที่อาศัยในเรือนดินจะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด รากฐานของเขาอยู่ในผงคลีดิน ผู้ถูกขยี้เหมือนอย่างตัวมอด เขาถูกทำลายระหว่างเวลาเช้าและเย็น เขาพินาศไปเป็นนิตย์โดยไม่มีผู้ใดสนใจ สง่าราศีซึ่งอยู่ภายในเขาจะหายไปมิใช่หรือ เขาจะตายด้วยปราศจากปัญญา’”
โยบ 4:10-21 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
สิงโตอาจจะส่งเสียงขู่คำราม แต่เขี้ยวเล็บของราชสีห์ก็ยังถูกหัก สิงโตย่อยยับเพราะหาเหยื่อไม่ได้ ลูกสิงห์ต้องกระจัดกระจายไป “มีถ้อยคำมาถึงข้าอย่างลี้ลับ เป็นเสียงกระซิบที่หูของข้าได้ยิน ในฝันร้ายซึ่งเข้ามายามค่ำคืน ขณะที่ผู้คนหลับสนิท ความหวาดหวั่นพรั่นพรึงจู่โจมข้า ทำให้กระดูกทุกซี่ของข้าสั่นสะท้าน วิญญาณดวงหนึ่งวูบผ่านหน้าข้าไป ข้าขนลุกซู่ วิญญาณดวงนั้นหยุด แต่ข้าบอกไม่ได้ว่ามันเป็นอะไร มีร่างหนึ่งอยู่ตรงหน้าข้า และข้าได้ยินเสียงเบาๆ เสียงหนึ่งกล่าวว่า ‘มนุษย์จะชอบธรรมกว่าพระเจ้าได้หรือ? คนเราจะบริสุทธิ์กว่าพระผู้สร้างของเขาได้หรือ? หากว่าพระเจ้ายังทรงไว้วางพระทัยผู้รับใช้ของพระองค์เองไม่ได้ หากว่าพระองค์ยังทรงกล่าวโทษความผิดพลาดของเหล่าทูตสวรรค์ แล้วผู้ที่อาศัยในเรือนดินจะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด ผู้ซึ่งมีรากฐานอยู่ในธุลีดิน ซึ่งขยี้ให้ตายได้ง่ายดายยิ่งกว่าแมลงเม่า! จากรุ่งอรุณถึงสนธยา เขาถูกห้ำหั่นเป็นชิ้นๆ พินาศไปนิรันดร์โดยไม่มีผู้ใดสังเกต เชือกขึงเต็นท์ของพวกเขาถูกดึงออก จนเขาตายไปโดยปราศจากสติปัญญาไม่ใช่หรือ?’
โยบ 4:10-21 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
เสียงคำรามของสิงโต เสียงขู่ของสิงโตดุร้าย ฟันของสิงโตหนุ่มถูกหัก สิงโตที่แข็งแรงตายไปเพราะขาดเหยื่อ และลูกๆ ของแม่สิงโตก็กระจัดกระจายไป มีข้อความมาถึงฉันอย่างเงียบๆ หูฉันได้ยินเสียงกระซิบข้อความนั้น มันมาขณะที่ฉันฝันร้าย เวลาคนหลับสนิท ฉันหวาดหวั่นและตัวสั่นเทา ทำให้กระดูกทุกท่อนสั่นตามไปด้วย มีลมโชยผ่านใบหน้าฉัน ทำให้ฉันขนลุกขนพอง สิ่งหนึ่งไม่ไหวติง แต่ฉันดูไม่ออกว่าเป็นอะไร ร่างหนึ่งอยู่ตรงหน้าฉัน มีแต่ความเงียบ และแล้วฉันก็ได้ยินเสียง ‘มนุษย์จะมีความชอบธรรม ณ เบื้องหน้าพระเจ้าได้หรือ มนุษย์จะบริสุทธิ์ ณ เบื้องหน้าองค์ผู้สร้างของเขาได้หรือ แม้แต่บรรดาผู้รับใช้ของพระองค์ในสวรรค์ พระองค์ก็ยังไม่ไว้วางใจ แม้แต่บรรดาทูตสวรรค์ของพระองค์ พระองค์ก็ยังพบว่าพวกเขามีความผิด แล้วบรรดาผู้พำนักในกายที่ทำขึ้นจากดิน ซึ่งรากฐานของเขาอยู่ในธุลีดิน ผู้ที่ถูกบี้อย่างแมลงเม่า พวกเขาถูกฟันเป็นชิ้นๆ ตั้งแต่อรุณรุ่งจนพลบค่ำ พวกเขาตายไปชั่วนิรันดร์โดยไม่มีใครสังเกตเห็น สมบัติที่เขายึดเหนี่ยวไว้ถูกพรากไปจากเขามิใช่หรือ พวกเขาตายโดยปราศจากสติปัญญามิใช่หรือ’