ดาเนียล 6

6
ดาเนียล​ใน​ถ้ำ​สิงโต
1กษัตริย์​ดาริอัส​ตัดสินใจ​ที่​จะ​แต่งตั้ง​ผู้นำภาค​ขึ้น​มา​หนึ่งร้อย​ยี่สิบ​คน เพื่อ​มา​ปกครอง​ดูแล​อาณาจักร 2แล้ว​พระองค์​ก็​เลือก​อีก​สามคน​มา​เป็น​รัฐมนตรี​อยู่​เหนือ​ผู้นำภาค​พวกนี้ ผู้นำภาค​พวกนี้​จะ​ต้อง​มา​รายงาน​กับ​สามคนนี้ เพื่อ​กษัตริย์​จะได้​ไม่ต้อง​วุ่นวาย​กับ​เรื่อง​ปลีกย่อย​ใน​การบริหาร และ​ดาเนียล​ก็​เป็น​หนึ่ง​ใน​รัฐมนตรี​สามคนนี้ 3เนื่องจาก​ดาเนียล​คนนี้​เป็น​คน​ฉลาด​หลักแหลม​มาก เขา​มี​ความสามารถ​มากกว่า​รัฐมนตรี​อีก​สองคนนั้น และ​เก่ง​กว่า​ผู้นำภาค​ทั้งหมด​ด้วย กษัตริย์​จึง​คิด​ที่​จะ​แต่งตั้ง​ดาเนียล​ให้​มี​อำนาจ​เหนือ​อาณาจักร​ทั้งหมด
4ดังนั้น​รัฐมนตรี​สองคนนั้น​และ​ผู้นำภาค​พวกนั้น ก็​เริ่ม​หาเหตุ​ใส่ร้าย​ดาเนียล ใน​งานบริหาร​อาณาจักร​ที่​ดาเนียล​รับผิดชอบ​อยู่ แต่​พวกเขา​ก็​ไม่​สามารถ​จะ​หาเหตุ​อะไร​มา​ฟ้อง หรือ​จับ​ทุจริต​ใน​ตัว​ดาเนียล​ได้เลย เพราะ​ดาเนียล​เป็น​คนที่​ซื่อสัตย์​มาก และ​ไม่ได้​ทำ​อะไร​ผิด หรือ​ผิดพลาด​ใน​งาน​ที่​เขา​รับผิดชอบ​เลย
5แล้ว​คนพวกนี้​ก็​พูด​กัน​ว่า “เรา​จะ​ไม่มี​ทาง​หาเหตุ​ฟ้อง​ดาเนียล​คนนี้​ได้เลย นอกจาก​เรา​จะ​หา​เรื่อง​จับผิด​เกี่ยวกับ​ศาสนา​ของเขา” 6ดังนั้น​รัฐมนตรี​สองคนนั้น​กับ​ผู้นำภาค​ทั้งหลาย​ก็​พา​กัน​มา​เข้าเฝ้า​กษัตริย์ และ​นำ​ข้อเสนอ​มาด้วย พวกเขา​พูด​ว่า “ขอให้​กษัตริย์​ดาริอัส​มี​อายุ​ยืนยาว 7ข้าแต่​กษัตริย์ พวก​รัฐมนตรี พวก​ผู้นำภาค ผู้นำ​จังหวัด ผู้นำ​อำเภอ พวก​ที่ปรึกษา ได้​ตกลง​กัน​ว่า​กษัตริย์​ควร​จะ​ประกาศ​กฎหมาย​ใหม่ และ​ให้​บังคับใช้​อย่าง​เข้มงวด​ว่า ใน​สามสิบวัน​นี้​ห้าม​ทุกคน​อธิษฐาน​หรือ​ขอพร​จาก​เทพเจ้า​หรือ​จาก​มนุษย์​คนใด นอกจาก​ขอ​จาก​พระองค์​ผู้​เป็น​กษัตริย์​แต่เพียง​ผู้เดียว ใคร​ฝ่าฝืน​จะ​ต้อง​ถูก​โยน​เข้าไป​ใน​ถ้ำ​สิงโต
8ดังนั้น ข้าแต่​กษัตริย์ ขอ​ทรง​ออก​กฎ​ข้อห้ามนี้ พร้อมกับ​เซ็นชื่อ​ของ​พระองค์​ลง​ใน​กฎหมาย​นั้น เพื่อ​จะได้​เป็น​กฎหมาย​ที่​ไม่สามารถ​เปลี่ยน​แปลง หรือ​ยกเลิกได้​ตาม​กฎหมาย​ของ​คน​มีเดีย​และ​คน​เปอร์เซีย​ด้วยเถิด”
9กษัตริย์​ดาริอัส​จึง​ออก​กฎ​ข้อห้ามนี้ พร้อมกับ​ลงชื่อ​ของ​พระองค์​ลงไป
10เมื่อ​ดาเนียล​ได้ยิน​ว่า​กษัตริย์​ได้​เซ็นชื่อ​ลง​ใน​กฎหมาย​นี้แล้ว เขา​ก็​กลับบ้าน และ​ขึ้น​ไป​ห้อง​ชั้นบน​ที่​มี​หน้าต่าง​หันหน้า​ไป​ทาง​เมือง​เยรูซาเล็ม แล้ว​ดาเนียล​ก็​คุกเข่า​ลง​ที่นั่น อธิษฐาน​และ​ขอบคุณ​พระเจ้า​ของ​เขา วันละ​สามครั้ง เหมือน​ปกติ​ที่​เขา​ทำมา 11ต่อมา​กลุ่มนั้น​ได้​มา​พบ​ว่า ดาเนียล​อธิษฐาน​และ​ร้องขอ​ความเมตตา​จาก​พระเจ้า​ของเขา
12พวกเขา​ก็​ไป​เข้าเฝ้า​กษัตริย์​และ​บอก​กับ​พระองค์​ถึง​กฎข้อห้าม​ของ​พระองค์​นั้น​ว่า
“ข้าแต่​กษัตริย์ พระองค์​ได้​ลงชื่อ​ไปแล้ว​ไม่ใช่หรือ ที่​ห้าม​ไม่ให้​มี​ใคร​อธิษฐาน​หรือ​ขอพร​จาก​เทพ​องค์ใด​หรือ​มนุษย์​คนไหน​นอกจาก​พระองค์​เท่านั้น เป็น​เวลา​สามสิบวัน และ​ถ้า​ใคร​ฝ่าฝืน​ก็​จะ​ต้อง​ถูก​โยน​ลงไป​ใน​ถ้ำ​สิงโต” กษัตริย์​ก็​ตอบว่า “ใช่ ถูกแล้ว มัน​เป็น​ไป​ตาม​กฎหมาย​ของ​มีเดีย​และ​เปอร์เซีย​ที่​ไม่สามารถ​ยกเลิกได้”
13พวกเขา​จึง​ฟ้อง​กษัตริย์​ว่า “ดาเนียล​ที่​เป็น​คนหนึ่ง​ใน​พวก​เชลย​ชาว​ยูดาห์ ไม่ได้​สนใจ​พระองค์​หรือ​กฎข้อห้าม​นี้ ที่​พระองค์​ผู้​เป็น​กษัตริย์​ได้​ลงชื่อ​ไว้ อันที่จริง เขา​อธิษฐาน​ต่อ​พระเจ้า​ของเขา​ตั้ง​สามครั้ง​ใน​แต่ละวัน”
14เมื่อ​กษัตริย์​ได้ยิน​อย่างนั้น​ก็​กลุ้มใจ​มาก พระองค์​รีบ​หาทาง​ช่วย​ชีวิต​ดาเนียล​ทันที พระองค์​พยายาม​อยู่​จน​ตะวัน​ตกดิน
15หลังจากนั้น คน​กลุ่มเดิม​ก็​เข้ามา​เฝ้า​กษัตริย์​และ​พูด​ว่า “ข้าแต่​กษัตริย์ พระองค์​ก็รู้​อยู่แล้ว​ถึง​กฎ​ของ​คนมีเดีย​และ​คน​เปอร์เซีย​ว่า กฎ​และ​ข้อห้าม​ทุกอย่าง ที่​ออก​โดย​กษัตริย์ ไม่​สามารถ​เปลี่ยน​แปลง​ได้”
16ดังนั้น​กษัตริย์​จึง​สั่ง​ให้​พวกเขา​ไป​จับตัว​ดาเนียล​โยน​ลงไป​ใน​ถ้ำ​สิงโต
กษัตริย์​พูด​กับ​ดาเนียล​ว่า “ขอให้​พระเจ้า​ที่​เจ้า​รับใช้​อยู่​ตลอดเวลา​นั้น ช่วย​ชีวิต​ของเจ้า​ด้วยเถอะ”
17แล้ว​พวกนั้น​ก็​เลื่อน​หิน​มา​ปิด​ปากถ้ำ และ​เอา​แหวน​ของ​กษัตริย์​มา​ประทับตรา​ไว้ รวมทั้ง​แหวน​ของ​ผู้ควบคุม​มา​ประทับ​ด้วย ที่​พวกเขา​ประทับตรา​ของ​กษัตริย์​ไว้ ก็​เพื่อ​จะได้​ไม่มีใคร​มา​เปลี่ยน​แปลง​คำตัดสิน​ลงโทษ​ดาเนียล​ได้
18จากนั้น​กษัตริย์​ก็​กลับไป​ที่วัง และ​ไม่ยอม​กิน​อะไรเลย​ทั้งคืน ไม่ยอม​ให้​มี​สิ่งบันเทิง​ทั้งนั้น พระองค์​นอน​ไม่หลับ 19พอ​ถึง​รุ่งเช้า พระองค์​ก็​รีบ​ไป​ที่​ถ้ำ​สิงโต 20เมื่อ​พระองค์​กำลัง​มา​ใกล้​ถึง​ถ้ำ พระองค์​ก็​ร้อง​ตะโกน​เรียก​ดาเนียล​ว่า “ดาเนียล คนรับใช้​ของ​พระเจ้า พระเจ้า​ที่​มีชีวิตอยู่ พระเจ้า​ที่​เจ้ารับใช้​ตลอดมา พระองค์​ช่วยชีวิต​เจ้า​จาก​พวกสิงโต​ได้​หรือเปล่า”
21ดาเนียล​ตอบ​กลับ​มา​ว่า “ข้าแต่​กษัตริย์ ขอให้​พระองค์​มี​ชีวิต​ยืนยาว​ตลอดไป 22พระเจ้า​ของ​ข้าพเจ้า​ได้​ส่ง​ทูตสวรรค์​มา​ปิดปาก​สิงโต​พวกนี้ไว้ พวกมัน​เลย​ทำ​อันตราย​ข้าพเจ้า​ไม่ได้ นี่​ก็​เพราะ​พระเจ้า​รู้ว่า​ข้าพเจ้า​บริสุทธิ์ ข้าแต่​กษัตริย์ ข้าพเจ้า​ไม่ได้​ทำ​อะไร​ผิด​ต่อ​พระองค์​เลย”
23กษัตริย์​จึง​ดีใจ​มาก และ​สั่ง​ให้​คน​เอา​ตัว​ดาเนียล​ออกมา​จาก​ถ้ำ​สิงโต ดาเนียล​ถูก​นำตัว​ออกมา​จาก​ถ้ำ ไม่​ได้รับ​อันตราย​อะไรเลย เพราะ​เขา​ไว้วางใจ​ใน​พระเจ้า​ของเขา​นั่นเอง
24แล้ว​กษัตริย์​ก็​มี​คำสั่ง​ให้​นำตัว​คน​พวกนั้น​ที่​ต่อต้าน​ดาเนียล​มา และ​โยน​พวกเขา รวมทั้ง​ลูกเมีย​ของ​พวกเขา ลงไป​ใน​ถ้ำ​สิงโต พวกเขา​ยัง​ไม่ทัน​จะ​ตก​ถึงพื้น​เลย สิงโต​ก็​ขย้ำ​พวกเขา​กิน​และ​บดขยี้​กระดูก​พวกเขา​จน​แหลก​ละเอียด
25แล้ว​กษัตริย์​ดาริอัส​ก็​เขียน​คำประกาศ​นี้​ถึง​คน​ทุกชาติ​ทุก​ภาษา​ที่​อาศัย​อยู่​ทั่วโลก
“ขอให้​เจ้า​มี​สันติสุข​อย่าง​ล้นเหลือ”
26ข้า​ขอ​ออก​กฎนี้​ว่า “ทุกคน​ใน​ทุกๆ​จังหวัด​ทั่ว​ราช​อาณาจักร​ของข้า​จะ​ต้อง​เกรง​กลัว​และ​นับถือ​พระเจ้า​ของ​ดาเนียล
เพราะ​พระองค์​เป็น​พระเจ้า​ที่​มีชีวิตอยู่​ชั่วนิรันดร์
และ​อาณาจักร​ของ​พระองค์​จะ​ไม่มีวัน​ถูกทำลาย
และ​พระองค์​จะ​ปกครอง​ตลอดไป​ไม่มีวัน​สิ้นสุด
27พระองค์​ปกป้อง​และ​ช่วย​ชีวิต
พระองค์​ทำ​หมายสำคัญ​และ​สิ่งอัศจรรย์​ต่างๆ​ทั้ง​ในสวรรค์​และโลก
และ​พระองค์​เป็น​ผู้ที่​ช่วย​ชีวิต​ดาเนียล​ไว้​จาก​พวก​สิงโต”
28ดาเนียล​คนนี้​รุ่งเรือง​ใน​สมัย​ของ​กษัตริย์​ดาริอัส​คน​มีเดีย​และ​ใน​สมัย​ของ​กษัตริย์​ไซรัส​คน​เปอร์เซีย

ที่ได้เลือกล่าสุด:

ดาเนียล 6: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้