อพยพ 16

16
อาหาร​จาก​สวรรค์
1พวกเขา​เดินทาง​จาก​เอลิม และ​ที่​ชุมนุม​ทั้งหมด​ของ​อิสราเอล​ได้​เดินทาง​มา​ถึง​ที่​เปล่าเปลี่ยว​แห้งแล้ง​สีน ซึ่ง​อยู่​ระหว่าง​ตำบล​เอลิม​และ​ภูเขา​ซีนาย ใน​วันที่​สิบห้า​ของ​เดือน​ที่สอง#16:1 เดือน​ที่สอง เป็น​เดือน​ที่สอง​หลังจาก​ที่​ประชาชน​ชาว​อิสราเอล​ออก​จาก​ประเทศ​อียิปต์ (ชื่อ​ของ​เดือน​คือ “ศีฟ” หรือ “อียา”) หลังจาก​ที่​พวกเขา​ออก​จาก​ประเทศ​อียิปต์​มา 2ที่ชุมนุม​ทั้งหมด​ของ​อิสราเอล บ่น​ต่อว่า​โมเสส​กับ​อาโรน​ใน​ที่​เปล่า​เปลี่ยว​แห้งแล้ง 3พวกเขา​บอก​กับ​ทั้ง​สองคน​ว่า “ให้​มือ​ของ​พระยาห์เวห์​ฆ่า​พวกเรา​ตอน​ที่​นั่ง​อยู่​ข้าง​หม้อเนื้อ และ​กิน​จน​อิ่มหนำ​ใน​แผ่นดิน​อียิปต์ ยัง​จะ​ดีกว่า​ที่​พวกท่าน​นำ​ชุมชน​ทั้งหมด​นี้​ออกมา​อดตาย​ใน​ที่​เปล่า​เปลี่ยว​แห้งแล้งนี้”
4พระยาห์เวห์​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “เรา​กำลัง​จะ​ทำให้​อาหาร​ตก​ลงมา​จาก​ท้องฟ้า ใน​แต่ละวัน​ให้​ประชาชน​ออก​ไป​เก็บ​อาหาร​นี้​ได้ เก็บ​ให้​พอกิน​สำหรับ​วันหนึ่งๆ​เท่านั้น เพราะ​เรา​จะ​ทดสอบ​ดู​ว่า พวกเขา​จะ​เชื่อฟัง​กฏ​ของเรา​หรือไม่ 5ใน​วัน​ที่หก​เมื่อ​พวกเขา​เตรียม​อาหาร​ที่​พวกเขา​เก็บมา อาหารนั้น​จะ​มี​มากขึ้น​เป็น​สองเท่า​ของ​อาหาร​ที่​พวกเขา​เก็บมา​ใน​แต่ละวัน”#16:5 ใน​วัน​ที่หก … ใน​แต่ละวัน เหตุการณ์​นี้​เกิดขึ้น​เพื่อ​ให้​ประชาชน​สามารถ​หยุด​ทำงาน​ใน​วันหยุด​ทาง​ศาสนา​ซึ่ง​เป็น​วันพักผ่อน​ตาม​ลัทธิ​ศาสนายิว​ใน​วันเสาร์
6โมเสส​และ​อาโรน​จึง​พูด​กับ​ประชาชน​ชาว​อิสราเอล​ทั้งหมด​ว่า “เย็นนี้​พวกท่าน​จะได้​รู้​ว่า พระยาห์เวห์​ได้​นำ​พวกท่าน​ออก​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์ และ​ใน​ตอนเช้า​พวกท่าน​จะ​เห็น​รัศมี​ของ​พระยาห์เวห์#16:6 รัศมี​ของ​พระยาห์เวห์ เป็น​รูปแบบ​หนึ่ง​ที่​พระเจ้า​ใช้​เมื่อ​พระองค์​แสดงตัว​กับ​ประชาชน มี​ลักษณะ​เหมือน​แสงสว่าง​ที่​ส่อง​ออกมา เพราะ​พระองค์​ได้ยิน​เสียงบ่น​ของ​พวกท่าน ที่​บ่น​ต่อว่า​พระองค์​แล้ว 7ส่วน​เรา​สองคน​เป็น​ใครกัน พวกท่าน​ถึง​ได้​มาบ่น​ต่อว่า​เรา”
8โมเสส​พูด​ว่า “เพราะ​พระยาห์เวห์​ได้ยิน​เสียงบ่น​ของ​พวกท่าน ที่​ท่าน​บ่น​ต่อว่า​พระองค์ ดังนั้น​เย็นนี้ พระองค์​จะ​ส่ง​เนื้อ​มา​ให้กิน ส่วน​พรุ่งนี้ พระองค์​จะ​ส่ง​ขนมปัง​มาให้​จน​ท่านอิ่ม ส่วน​เรา​สองคน​เป็น​ใครกัน พวกท่าน​ถึง​ได้​มาบ่น​ต่อว่า​เรา พวกท่าน​ไม่ได้​บ่น​ต่อว่า​เรา​หรอกนะ แต่​บ่น​ต่อว่า​พระยาห์เวห์​ต่างหาก”
9โมเสส​พูด​กับ​อาโรน​ว่า “ให้​บอก​กับ​ที่ชุมนุม​ของ​ชาว​อิสราเอล​ทั้งหมด​ว่า ให้​เข้ามา​ใกล้​พระยาห์เวห์ เพราะ​พระองค์​ได้ยิน​เสียงบ่น​ของ​พวกเจ้า​แล้ว”
10เมื่อ​อาโรน​พูด​กับ​ที่ชุมนุม​ของ​ชาว​อิสราเอล​ทั้งหมด พวกเขา​ก็​หันหลัง​ไป​ทาง​ที่​เปล่า​เปลี่ยว​แห้งแล้ง และ​เห็น​รัศมี​ของ​พระยาห์เวห์​ปรากฏ​อยู่​ใน​เมฆ
11พระยาห์เวห์​พูด​กับ​โมเสส​ว่า 12“เรา​ได้ยิน​เสียงบ่น​ของ​ประชาชน​ชาว​อิสราเอล​แล้ว ให้​บอก​กับ​พวกเขา​ว่า ‘ใน​ตอนเย็น พวกเจ้า​จะได้​กิน​เนื้อ​และ​ใน​ตอนเช้า​พวกเจ้า​จะ​ได้​กิน​อาหาร​จนอิ่ม เพื่อ​เจ้า​จะได้​รู้ว่า เรา​คือ​ยาห์เวห์ พระเจ้า​ของ​พวกเจ้า’”
13ใน​ตอนเย็น​ฝูง​นกคุ่ม​บินมา​ปกคลุม​ค่าย ใน​ตอนเช้า​มี​น้ำค้าง​เกาะ​อยู่​รอบๆ​ค่าย 14เมื่อ​น้ำค้าง​หายไป​ก็​มี​เกล็ด​บางๆ​อยู่​บน​พื้นผิว​ที่​เปล่า​เปลี่ยว​แห้งแล้ง มัน​ละเอียด​เหมือน​เกล็ด​น้ำแข็ง​อยู่​บนพื้น 15เมื่อ​ประชาชน​ชาว​อิสราเอล​เห็น พวกเขา​ก็​ถาม​กัน​ว่า “นี่​อะไร”#16:15 นี่​อะไร ใน​ภาษา​ฮีบรู คำถาม​ที่​ว่า “นี่​อะไร” ออกเสียง​เหมือน​กับ​คำว่า “มานา” ซึ่ง​ได้​กลายเป็น​ชื่อ​ของ​อาหาร​ชนิดนี้​ไป เพราะ​พวกเขา​ไม่รู้​ว่า​มัน​คือ​อะไร โมเสส​จึง​พูด​กับ​พวกเขา​ว่า “มัน​คือ​อาหาร​ที่​พระยาห์เวห์​ให้​กับ​พวกท่าน​กิน” 16พระยาห์เวห์​สั่ง​ไว้​อย่างนี้​ว่า “ให้​แต่ละคน​เก็บ​เท่าที่​ตัวเอง​จะ​กินได้ และ​ให้​เก็บ​เผื่อ​คน​ที่อยู่​ใน​เต็นท์​ของเขา​ด้วย โดย​เก็บ​ให้​คนละ​หนึ่ง​โอเมอร์”#16:16 หนึ่ง​โอเมอร์ เป็น​หน่วยตวง​ของ​ชาว​ฮีบรู เท่ากับ 2.2 ลิตร
17ลูกหลาน​ชาว​อิสราเอล​ก็​ทำ​ตามนั้น บางคน​ก็​เก็บ​มาก บางคน​ก็​เก็บ​น้อย 18แต่​เมื่อ​พวกเขา​ใช้​โอเมอร์​ตวง คน​ที่​เก็บ​มา​มาก ก็​ไม่ได้​เกิน คน​ที่​เก็บ​มา​น้อย ก็​ไม่ขาด แต่ละคน​ก็​เก็บ​เท่าที่​ตัวเอง​จะ​กิน​ได้หมด
19โมเสส​บอก​กับ​พวกเขา​ว่า “ห้าม​ไม่ให้​ใคร​เหลือ​อาหาร​ไว้​จนถึง​วันรุ่งขึ้น” 20แต่​พวกเขา​ไม่ฟัง​โมเสส บางคน​เหลือ​อาหาร​ไว้​จนถึง​วันรุ่งขึ้น มัน​ก็​เกิด​เป็น​หนอน​เน่าเหม็น โมเสส​จึง​โกรธ​พวกเขา
21ทุกๆ​เช้า​แต่ละคน​จะ​เก็บ​อาหาร​ตามที่​เขา​จะ​กิน​ได้หมด แต่​เมื่อ​แดดจ้า​แผดเผา มัน​ก็​ละลาย​ไป
22เมื่อ​ถึง​วัน​ที่หก พวกเขา​เก็บ​อาหาร​มาก​เป็น​สองเท่า คนละ​สอง​โอเมอร์#16:22 สอง​โอเมอร์ เท่ากับ 4.4 ลิตร พวก​หัวหน้า​ทุกคน​ของ​ที่​ชุมนุมชน ได้​มา​รายงาน​โมเสส​เกี่ยวกับ​เรื่องนี้
23โมเสส​จึง​บอก​กับ​พวกเขา​ว่า “นี่​คือ​คำสั่ง​ของ​พระยาห์เวห์ ‘พรุ่งนี้​คือ​วันหยุด​ทาง​ศาสนา เป็น​วันหยุด​พักผ่อน​อัน​ศักดิ์สิทธิ์​ให้กับ​พระยาห์เวห์ พวกท่าน​อยาก​อบ​อะไร​ก็​ไปอบ อยาก​ต้ม​อะไร​ก็​ไปต้ม และ​ให้​แยก​ส่วน​ที่เหลือ​เก็บไว้​จนถึง​พรุ่งนี้​เช้า’”
24พวกเขา​จึง​แยก​มันไว้ ตาม​ที่​โมเสส​สั่งไว้ อาหาร​นั้น​ก็​ไม่​เน่าเหม็น​และ​ไม่มี​หนอน​ด้วย
25โมเสส​พูด​ว่า “ให้​กิน​อาหาร​นั้น​ใน​วันนี้ เพราะ​วันนี้​เป็น​วันหยุด​ทาง​ศาสนา​ให้กับ​พระยาห์เวห์ วันนี้​พวกท่าน​จะ​ไม่​เจอ​อาหาร​ใน​ท้องทุ่ง 26พวกท่าน​จะ​เก็บ​อาหาร​ได้​หกวัน แต่​ใน​วัน​ที่เจ็ด ซึ่ง​เป็น​วันหยุด​ทาง​ศาสนา จะ​ไม่มี​อาหาร​ให้เก็บ”
27ใน​วัน​ที่เจ็ด ก็​ยัง​มี​บางคน​ออก​ไป​เก็บ​อาหาร แต่​ไม่พบ​อาหาร 28พระยาห์เวห์​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “พวกเจ้า​จะ​ไม่​เชื่อฟัง​คำสั่ง​และ​กฎต่างๆ​ของเรา​ไป​อีกนาน​แค่ไหน 29-30ดูซิ พระยาห์เวห์​ได้​ให้​วันหยุด​ทาง​ศาสนา​กับ​พวกเจ้า นั่น​เป็นเหตุ​ที่ ใน​วัน​ที่หก พระองค์​ถึง​ได้​ให้​อาหาร​กับ​พวกเจ้า เพียงพอ​สำหรับ​สองวัน เพื่อ​ใน​วัน​ที่เจ็ด พวกเจ้า​แต่ละคน​จะได้​หยุด​พักผ่อน​อยู่​กับบ้าน ไม่ควร​มีใคร​ออก​จาก​บ้าน​ใน​วัน​ที่เจ็ด​นั้น”
31ประชาชน​ชาว​อิสราเอล​เรียก​อาหาร​นี้​ว่า “มานา” มัน​เหมือนกับ​เมล็ด​ผักชี สีขาว และ​รสชาติ​เหมือนกับ​ขนมปังแผ่น​ที่​ทำ​จาก​น้ำเชื่อม​ผลไม้ 32โมเสส​พูด​ว่า “นี่​คือ​สิ่ง​ที่​พระยาห์เวห์​ได้​สั่งไว้ คือ ‘ให้​เอา​มานามา​หนึ่ง​โอเมอร์ เก็บไว้​ให้​ลูกหลาน​ของเจ้า​ดู​ใน​อนาคต เพื่อ​พวกเขา​จะได้​เห็น​อาหาร​ที่​เรา​ได้​ให้​พวกเจ้า​กิน​ใน​ที่​เปล่า​เปลี่ยว​แห้งแล้ง ตอนที่​เรา​พา​พวกเจ้า​ออกมา​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์’”
33โมเสส​พูด​กับ​อาโรน​ว่า “เอา​ภาชนะ​มา และ​เอา​มานา​หนึ่ง​โอเมอร์​ใส่​ไว้​ในมัน เอา​มัน​มา​วาง​ไว้​ตรงหน้า​พระยาห์เวห์ เพื่อ​จะ​เก็บไว้​ให้​ลูกหลาน​ของ​พวกท่าน​ดู​ใน​อนาคต” 34อาโรน​ได้​วาง​ภาชนะ​นั้น​ลง​ตรงหน้า​แผ่นหิน#16:34 แผ่นหิน “หลักฐาน” เป็น​แผ่นหิน 2 แผ่น​ที่​มี​บัญญัติ 10 ประการ​สลัก​อยู่​บน​แผ่นหินนี้ เพื่อ​เป็น​หลักฐาน​ใน​การ​ทำ​ข้อตกลง​ระหว่าง​องค์​เจ้า​ชีวิต​กับ​ชาว​อิสราเอล ตาม​ที่​พระยาห์เวห์​ได้​สั่ง​โมเสส​ไว้ 35ประชาชน​ชาว​อิสราเอล​ได้​กิน​มานา​ถึง​สี่สิบ​ปี จน​พวกเขา​มา​ถึง​แผ่นดิน​ที่​อาศัย​อยู่ได้ พวกเขา​กิน​มานา มา​จนกระทั่ง​มา​ถึง​เขตแดน​ของ​แผ่นดิน​คานาอัน 36(หนึ่ง​โอเมอร์ เท่ากับ​หนึ่ง​ใน​สิบ​เอฟาห์#16:36 หนึ่ง​ใน​สิบ​เอฟาห์ เท่ากับ 2.2 ลิตร)

ที่ได้เลือกล่าสุด:

อพยพ 16: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้