อพยพ 9

9
พระเจ้า​ให้​เกิด​โรคระบาด​กับ​สัตว์
1พระยาห์เวห์​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “ไป​หา​ฟาโรห์​และ​บอก​กับ​เขา​ว่า​ยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​ชาว​ฮีบรู พูด​อย่างนี้​ว่า ‘ปล่อย​ประชาชน​ของเรา เพื่อ​พวกเขา​จะได้​มา​รับใช้​เรา’ 2เพราะ​ถ้า​เจ้า​ยัง​ไม่ยอม​ปล่อย​พวกเขา และ​ยังคง​กักตัว​พวกเขา​ไว้ 3มือ​ของ​พระยาห์เวห์​จะ​ทำให้​ฝูง​สัตว์เลี้ยง​ที่​อยู่​ใน​ท้องทุ่ง​ของเจ้า เกิด​โรคระบาด​อย่าง​ร้ายแรง ทั้ง​ฝูงม้า ฝูงลา ฝูงอูฐ ฝูง​วัวควาย และ​ฝูง​แพะแกะ 4แต่​พระยาห์เวห์​จะ​แยก​ระหว่าง​ฝูงสัตว์​ของ​คน​อิสราเอล​กับ​ฝูงสัตว์​ของ​คน​อียิปต์ ฝูงสัตว์​ของ​ลูกหลาน​อิสราเอล​จะ​ไม่ตาย​แม้แต่​ตัวเดียว 5พระยาห์เวห์​ได้​กำหนด​เวลา​ไว้​ว่า​พรุ่งนี้​พระยาห์เวห์​จะ​ลงมือ​ทำ​สิ่งนี้​ใน​แผ่นดินนี้”
6วัน​ต่อมา พระยาห์เวห์​ได้​ทำ​สิ่งที่​ได้​พูดไว้ ฝูงสัตว์​ทั้งหมด​ของ​คน​อียิปต์​ล้มตาย แต่​ฝูงสัตว์​ของ​คน​อิสราเอล​ไม่ตาย​แม้แต่​ตัวเดียว 7ฟาโรห์​ส่ง​คน​ออก​ไปดู​และ​พบว่า​ฝูงสัตว์​ของ​คน​อิสราเอล​ไม่ตาย​แม้แต่​ตัวเดียว แต่​จิตใจ​ของ​ฟาโรห์​ยัง​แข็งกระด้าง และ​เขา​ก็​ไม่ยอม​ปล่อย​ชาว​อิสราเอล​ไป
โรคฝีพุพอง
8พระยาห์เวห์​บอก​โมเสส​และ​อาโรน​ว่า ให้​เอา​เขม่า​จาก​เตาหลอม​มา​หนึ่ง​กำมือ และ​โยน​ขึ้นไป​บน​ท้องฟ้า ต่อหน้า​ฟาโรห์ 9มัน​จะ​กลาย​เป็น​ฝุ่น​ฟุ้งตลบ​ไป​ทั่ว​แผ่นดิน​อียิปต์ มัน​จะ​ทำให้​เกิด​ฝี​พุพอง​บน​ผิวหนัง​คน​และ​สัตว์​ไป​ทั่ว​แผ่นดิน​อียิปต์
10พวกเขา​จึง​ไป​หยิบ​เขม่า​จาก​เตาหลอม และ​ไป​ยืน​ต่อหน้า​ฟาโรห์ โมเสส​โยน​เขม่านั้น​ขึ้นไป​บน​ท้องฟ้า มัน​กลาย​เป็น​ฝี​พุพอง​ไป​ทั่ว​ตัว​คน​และ​สัตว์​ทั้งหลาย 11แม้แต่​พวกพระ​ที่​มี​เวทมนตร์​คาถา ก็​ไม่​สามารถ​ที่​จะ​ยืน​อยู่​ต่อหน้า​โมเสส​ได้ เพราะ​เกิด​ฝี​พุพอง​ตามตัว​พวกเขา​และ​คน​อียิปต์​ทุกคน 12แต่​พระยาห์เวห์​ยังคง​ทำให้​ฟาโรห์​ใจ​แข็งกระด้าง และ​ฟาโรห์​ก็​ไม่ยอม​ฟัง​พวกเขา เหมือน​กับ​ที่​พระยาห์เวห์​บอกไว้
ฝน​ลูกเห็บ
13พระยาห์เวห์​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “เช้าตรู่​วัน​พรุ่งนี้ ให้​ไป​ยืน​อยู่​ต่อหน้า​ฟาโรห์ และ​บอก​กับ​เขา​ว่า ยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​ชาว​ฮีบรู พูด​อย่างนี้​ว่า ‘ปล่อย​ประชาชน​ของเรา เพื่อ​พวกเขา​จะได้​มา​รับใช้​เรา 14เพราะ​ใน​ครั้งนี้​เรา​จะ​ให้​ภัยพิบัติ​ต่างๆ​เกิดขึ้น​กับ​เจ้า พวก​ข้าราชการ​ของเจ้า​และ​ประชาชน​ของเจ้า เพื่อ​เจ้า​จะได้​รู้​ว่า​ไม่มีใคร​เหมือนเรา​อีกแล้ว​บน​โลกนี้ 15เพราะ​ความจริง​แล้ว เรา​สามารถ​ที่​จะ​ยื่น​มือ​ของเรา​ออก​มา​จัดการ​ให้​เจ้า​และ​ประชาชน​ของเจ้า​เป็น​โรคระบาด​ได้ เพื่อ​เจ้า​จะได้​ถูก​ทำลาย​ไป​จาก​โลกนี้ 16แต่​เรา​ยัง​ปล่อย​ให้​เจ้า​อยู่​ต่อไป เพื่อ​เรา​จะ​ได้​แสดง​ความ​แข็ง​แกร่ง​ของเรา​ให้​เจ้าเห็น และ​จะได้​ป่าว​ประกาศ​ชื่อ​ของเรา​ไป​ทั่วโลก 17ถ้า​เจ้า​ยัง​ถือดี​ที่​จะ​ไม่ยอม​ปล่อย​ประชาชน​ของเรา 18พรุ่งนี้ เวลานี้ เรา​จะ​ทำให้​เกิด​ลูกเห็บ​ขนาดใหญ่​ตก​ลงมา จะ​เป็น​ฝน​ลูกเห็บ​ชนิด​ที่​ไม่เคย​เกิดขึ้น​มาก่อน​ใน​อียิปต์ ตั้งแต่​ก่อตั้ง​อียิปต์​มา​จนถึง​เดี๋ยวนี้ 19ตอนนี้ ให้​เอา​ฝูงสัตว์​ของเจ้า​และ​ทุกอย่าง​ที่​เจ้ามี​ใน​ท้องทุ่ง​เข้ามา​ใต้​ที่กำบัง คน​หรือ​สัตว์​ที่​อยู่​ใน​ท้องทุ่ง​ที่​ไม่​เข้ามา​หลบ​ข้างใน​จะ​ตาย​กันหมด เมื่อ​ลูกเห็บ​ตกลง​มา’”
20พวก​ข้าราชการ​ของ​ฟาโรห์ ที่​เชื่อ​คำพูด​ของ​พระยาห์เวห์ ต่าง​รีบ​พา​พวก​คนรับใช้​และ​ฝูงสัตว์​ของเขา เข้ามา​ข้างใน 21แต่​พวก​ที่​ไม่​ใส่ใจ​กับ​คำพูด​ของ​พระยาห์เวห์ ยังคง​ปล่อย​ให้​พวก​คนรับใช้​และ​ฝูงสัตว์​ของเขา​อยู่​ใน​ท้องทุ่ง
22พระยาห์เวห์​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “ให้​ยื่น​แขน​ของเจ้า​ออกไป​ใน​ท้องฟ้า​เพื่อ​ลูกเห็บ​จะได้​ตก​ลงมา​ใน​แผ่นดิน​อียิปต์ จะได้​ตก​ลงมา​บน​คน​อียิปต์ ฝูงสัตว์​และ​พืช​ทั้งหมด​ใน​ท้องทุ่ง​ของ​แผ่นดิน​อียิปต์”
23โมเสส​จึง​ยื่น​ไม้เท้า​ของเขา​ออกไป​ใน​ท้องฟ้า พระยาห์เวห์​ทำให้​เกิด​ฟ้าร้อง ลูกเห็บ​ตก พร้อมกับ​สายฟ้า​แลบ พระยาห์เวห์​ทำให้​ลูกเห็บ ตก​แบบ​ห่าฝน​ลง​บน​แผ่นดิน​อียิปต์ 24มี​ทั้ง​ลูกเห็บ​ตก​พร้อมกับ​สายฟ้า​แลบ​ตลอดเวลา มัน​รุนแรง​มาก​แบบที่​ไม่เคย​เกิดขึ้น​มาก่อน​ใน​แผ่นดิน​อียิปต์ ตั้งแต่​มี​ชาติ​อียิปต์​มา 25ลูกเห็บ​ได้​ทำลาย​แผ่นดิน​อียิปต์​ไป​ทั่ว ทุกอย่าง​ที่​อยู่​ใน​ท้องทุ่ง ตั้งแต่​คน​ไป​จนถึง​สัตว์ ลูกเห็บ​ได้​ทำลาย​พืชผล​และ​ต้นไม้​ทุกต้น​ใน​ท้องทุ่ง 26ยกเว้น​ใน​โกเชน ที่​ลูกหลาน​ของ​คน​อิสราเอล​อยู่ ไม่มี​ลูกเห็บ​ตก​เลย
27ฟาโรห์​เรียกตัว​โมเสส​และ​อาโรน​มาพบ​และ​พูด​กับ​พวกเขา​ว่า “เรา​ได้​ทำบาป​ไปแล้ว​ครั้งนี้ พระยาห์เวห์​คือ​ฝ่ายถูก เรา​และ​ประชาชน​ของเรา​เป็น​ฝ่ายผิด 28อธิษฐาน​ต่อ​พระยาห์เวห์ ขอให้​หยุด​ฟ้าร้อง​กับ​ลูกเห็บ​ได้แล้ว พอแล้ว เรา​ยอม​ปล่อย​พวกเจ้า​แล้ว พวกเจ้า​ไม่ต้อง​อยู่​อีก​ต่อไป​แล้ว”
29โมเสส​กล่าว​ว่า “เมื่อ​ข้าพเจ้า​ออก​จาก​เมืองนี้ ข้าพเจ้า​จึง​จะ​กางแขน​ออก​ต่อหน้า​พระยาห์เวห์ ฟ้า​จะ​หยุด​ร้อง​และ​จะ​ไม่มี​ลูกเห็บ​อีก​ต่อไป แล้ว​ท่าน​จะได้​รู้​ว่า โลกนี้​เป็น​ของ​พระยาห์เวห์ 30แต่​ข้าพเจ้า​รู้ว่า​ทั้งท่าน​และ​ข้าราชการ​ของท่าน​ยังคง​ไม่ได้​เกรง​กลัว​พระเจ้า​ยาห์เวห์​หรอก”
31ต้นป่าน​และ​ข้าว​บาร์เลย์​ถูก​ทำลาย​เสียหาย เพราะ​ต้นป่าน​ยัง​เป็น​ต้นอ่อน​อยู่ และ​ต้นข้าว​บาร์เลย์​กำลัง​ออก​รวง 32แต่​ข้าว​สาลี​และ​ข้าว​สแปลต์​ไม่ได้​ถูก​ทำลาย​เพราะ​งอกช้า
33เมื่อ​โมเสส​จาก​ฟาโรห์​และ​ออก​จาก​เมืองนั้น เขา​กางแขน​ออก​ต่อ​พระยาห์เวห์ ทันใดนั้น​ฟ้า​หยุด​ร้อง ลูกเห็บ​หยุด​ตก และ​ฝน​ก็​ไม่ได้​ตก​ลงสู่​พื้นดิน​อีก
34แต่​เมื่อ​ฟาโรห์​เห็น​ฝน ลูกเห็บ และ​ฟ้าร้อง​หยุด​หมดแล้ว เขา​ก็​บาป​อีก ใจ​แข็งกระด้าง​อีก ทั้ง​เขา​และ​ข้าราชการ​ของเขา 35ใน​ที่สุด​หัวใจ​ของ​ฟาโรห์​ได้​แข็งกระด้าง และ​ไม่ยอม​ปล่อย​ลูกหลาน​อิสราเอล​ไป เหมือนกับ​ที่​พระยาห์เวห์​ได้​บอก​โมเสส​ไว้

ที่ได้เลือกล่าสุด:

อพยพ 9: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้