ปฐมกาล 37

37
โยเซฟ​นักฝัน
1ยาโคบ​อาศัย​อยู่​ใน​แผ่นดิน​ที่​พ่อ​เขา​เคย​อาศัย​มา​ก่อน คือ​แผ่นดิน​คานาอัน 2นี่​คือ​ประวัติ​ของ​ครอบครัว​ยาโคบ
ตอน​ที่​โยเซฟ​มี​อายุ​สิบเจ็ด​ปี เขา​เป็น​คน​ดูแล​ฝูงแกะ​ร่วมกับ​พี่น้อง​ของ​เขา เขา​เป็น​ผู้ช่วย​ของ​พวก​ลูกชาย​บิลฮาห์​และ​ศิลปาห์​เมีย​ของ​พ่อ​เขา โยเซฟ​จะ​กลับ​มา​ฟ้อง​เรื่อง​ไม่ดี​ของ​พวกเขา​ให้​พ่อ​ฟัง​อยู่​เรื่อย 3อิสราเอล​รัก​โยเซฟ​มากกว่า​ลูกชาย​คนอื่น เพราะ​โยเซฟ​เพิ่ง​เกิด​ตอนที่​อิสราเอล​แก่​แล้ว อิสราเอล​ทำ​เสื้อคลุม​ตัวยาว​สวยสด​งดงาม​ที่​มี​แขน​ให้​กับ​โยเซฟ 4พวกพี่ๆ​เห็น​ว่า​พ่อ​รัก​โยเซฟ​มากกว่า​พวกเขา พวกเขา​จึง​พากัน​เกลียด​โยเซฟ และ​ไม่ยอม​แม้แต่​จะ​ทักทาย
5ครั้งหนึ่ง​โยเซฟ​ฝัน และ​เขา​เล่า​ความฝัน​นั้น​ให้​พวก​พี่ชาย​ฟัง ทำ​ให้​พวกเขา​ยิ่ง​เกลียด​โยเซฟ​มากขึ้น
6โยเซฟ​เล่า​ว่า “ฟัง​ความฝัน​ของ​ผม​ดูสิ 7พวกเรา​กำลัง​มัด​ฟ่อนข้าว​อยู่​กลาง​ทุ่งนา ทันใดนั้น ฟ่อนข้าว​ของ​ผม​ก็​ตั้งตรง​ขึ้น และ​ฟ่อนข้าว​ของ​พวกพี่ๆ​ได้​มา​ล้อมรอบ​และ​โค้ง​คำนับ​ฟ่อนข้าว​ของ​ผม”
8พวกพี่ชาย​ของ​เขา​พูด​กับ​เขา​ว่า “นี่​เจ้า​คิด​ว่า​เจ้า​จะ​ได้​เป็น​กษัตริย์​ปกครอง​เหนือ​พวกเรา​จริงๆ​ล่ะซินะ” หลังจากนั้น​พี่ชาย​ของ​เขา​ก็​ยิ่ง​เกลียด​เขา​มากขึ้น เพราะ​ความฝัน​และ​สิ่ง​ที่​โยเซฟ​เล่า​เกี่ยวกับ​ความฝัน​นั้น
9ต่อมา​โยเซฟ​ได้​ฝัน​อีก และ​เขา​ก็​เล่า​ให้​พวกพี่ชาย​ฟัง​อีก​ว่า “ดูสิ ผม​ฝัน​อีกแล้ว คราวนี้​ฝัน​ว่า มี​ดวง​อาทิตย์ ดวงจันทร์​และ​ดาว​สิบเอ็ด​ดวง ต่าง​มา​โค้งคำนับ​ผม”
10เมื่อ​เขา​เล่า​ให้​พ่อ​และ​พวกพี่ชาย​ฟัง พ่อ​ก็​ต่อว่า​เขา และ​พูด​กับ​โยเซฟ​ว่า “เจ้า​ฝัน​อะไร​ของ​เจ้า นี่​พ่อ แม่ และ​พี่ชาย​ของ​เจ้า​จะ​ต้อง​กราบ​ลง​ถึง​พื้น​ต่อหน้า​เจ้า​อย่างนั้น​หรือ” 11พวกพี่ชาย​ต่าง​อิจฉา​เขา แต่​พ่อ​ของ​เขา​เก็บ​เรื่อง​พวกนี้​ไป​คิด
12วันหนึ่ง พวก​พี่ชาย​ของ​โยเซฟ​ได้​พา​ฝูงสัตว์​ของพ่อ​ไป​กิน​หญ้า​แถว​เชเคม 13อิสราเอล​จึง​พูด​กับ​โยเซฟ​ว่า “พวก​พี่ชาย​เจ้า​กำลัง​ดูแล​ฝูงสัตว์​อยู่​ที่​เชเคม มานี่​เถิด พ่อ​จะ​ส่ง​เจ้า​ไป​หา​พวกเขา”
โยเซฟ​ตอบ​ว่า “ครับ​พ่อ”
14อิสราเอล​พูด​กับ​โยเซฟ​ว่า “ไป​เดี๋ยวนี้​เลย ไป​ดูสิ​ว่า​พี่ชาย​ของเจ้า​กับ​ฝูงสัตว์​สบายดี​หรือ​เปล่า แล้ว​กลับ​มา​บอก​พ่อ​นะ” แล้ว​อิสราเอล​ก็​ส่ง​โยเซฟ​จาก​หุบเขา​เฮโบรน​ไป​ยัง​เชเคม แล้ว​โยเซฟ​ก็​มา​ถึง​เชเคม
15ชาย​คนหนึ่ง​พบ​โยเซฟ​กำลัง​เดิน​ไปมา​อยู่​ใน​ท้องทุ่ง เขา​จึง​ถาม​โยเซฟ​ว่า “เจ้า​กำลัง​หา​อะไร​หรือ”
16โยเซฟ​ตอบ​ว่า “ผม​กำลัง​ตามหา​พวก​พี่ชาย ช่วย​บอก​หน่อย​ว่า​พวกเขา​เอา​สัตว์​ไป​กิน​หญ้า​แถว​ไหน”
17ชาย​คนนั้น​ตอบ​ว่า “พวกเขา​ไป​จาก​ที่นี่​แล้ว ข้า​ได้ยิน​พวกเขา​พูด​กัน​ว่า ‘พวกเรา​ไป​เมือง​โดธาน​กันเถอะ’” โยเซฟ​จึง​ตาม​พวก​พี่ชาย​ไป และ​พบ​พวกเขา​ใน​เมือง​โดธาน
โยเซฟ​ถูก​ขาย​เป็น​ทาส
18เมื่อ​พวก​พี่ชาย​เห็น​โยเซฟ​มา​แต่ไกล พวกเขา​ได้​วางแผน​ฆ่า​โยเซฟ​ก่อน​ที่​โยเซฟ​จะ​เดิน​มาถึง 19พวกเขา​พูดกัน​ว่า “ดูนั่น เจ้า​นักฝัน​กำลัง​เดิน​มา​แล้ว 20มาเถอะ ช่วยกัน​ฆ่า​มัน แล้ว​โยน​มัน​ทิ้ง​ใน​บ่อน้ำ​แห้งๆ​พวกนี้ แล้ว​ให้​เรา​บอก​ว่า​มัน​ถูก​สัตว์ป่า​ขย้ำกิน แล้ว​มา​ดูสิ​ว่า​ฝัน​พวกนั้น​ของ​มัน​จะ​เป็น​ยังไง”
21เมื่อ​รูเบน​ได้ยิน เขา​พยายาม​จะ​ช่วย​โยเซฟ​ให้​พ้น​จาก​มือ​ของ​พวกนั้น เขา​พูด​ว่า “อย่า​ฆ่า​เขา​เลย” 22รูเบน​พูด​ว่า “อย่า​ให้​ถึง​กับ​นองเลือด​เลย แค่​โยน​เขา​ลง​ไป​ใน​บ่อแห้ง​กลาง​ทะเลทราย​ก็​พอ อย่า​ทำร้าย​เขา​เลย” รูเบน​พูด​อย่างนี้ เพราะ​กะ​ว่า​จะ​ช่วย​โยเซฟ​ให้​พ้น​จาก​เงื้อมมือ​ของ​พวกนี้ และ​ส่ง​เขา​กลับ​ไป​หา​พ่อ 23เมื่อ​โยเซฟ​มา​ถึง พวก​พี่ชาย​ก็​ช่วยกัน​ดึง​เสื้อคลุม​ที่​มี​แขน​ออก​จาก​ตัว​โยเซฟ 24แล้ว​เอา​เขา​โยน​ลง​ไป​ใน​บ่อน้ำ​ที่​ว่างเปล่า​และ​ไม่มี​น้ำ
25พวกเขา​ได้​นั่งลง​กิน​อาหาร เมื่อ​พวกเขา​มอง​ไป ก็​เห็น​ขบวน​พ่อค้า​คน​อิชมาเอล​มา​จาก​เมือง​กิเลอาด มี​ฝูงอูฐ​บรรทุก​เครื่องเทศ พิมเสน​และ​ยาง​ไม้หอม พวกเขา​กำลัง​มุ่งหน้า​ลง​ไป​อียิปต์ 26ยูดาห์​พูด​กับ​พวก​พี่น้อง​ของ​เขา​ว่า “มัน​จะ​มี​ประโยชน์​อะไร ถ้า​เรา​ฆ่า​น้องชาย​ของ​เรา แล้ว​ซ่อนศพ​ไว้​เฉยๆ 27มาเถิด เอา​ตัวเขา​ขาย​ให้​กับ​ชาว​อิชมาเอล อย่า​ทำร้าย​เขา​เลย ยังไง​เขา​ก็​เป็น​น้อง​ของ​เรา เป็น​เลือดเนื้อ​เชื้อไข​ของ​เรา​เอง” แล้ว​พวกพี่น้อง​ของ​เขา​ก็​เห็น​ด้วย 28เมื่อ​พ่อค้า​ชาว​มีเดียน​ผ่านมา พวกเขา​ช่วยกัน​ดึง​ตัว​โยเซฟ​ขึ้น​จาก​บ่อ และ​พวกเขา​ได้​ขาย​โยเซฟ​ให้​กับ​ชาว​อิชมาเอล​เป็น​เงิน​ยี่สิบ​เชเขล#37:28 เชเขล คือ หน่วย​เงิน​ใน​สมัยนั้น และ​พวก​อิชมาเอล​ก็​พา​โยเซฟ​ไป​อียิปต์
29เมื่อ​รูเบน​กลับมา​ที่​บ่อน้ำ​นั้น​อีกครั้ง เขา​ไม่พบ​โยเซฟ​ใน​นั้น เขา​ฉีกทึ้ง​เสื้อผ้า​ของ​เขา​แสดง​ความ​เศร้าโศก​เสียใจ 30รูเบน​กลับ​มาหา​น้องๆ​ของ​เขา และ​พูด​ว่า “เจ้า​เด็กนั่น​ไม่ได้​อยู่​ที่นั่น​แล้ว แล้ว​ทีนี้​พี่​จะ​ทำ​ยังไง​ดี” 31พวกเขา​จึง​เอา​เสื้อคลุม​ของ​โยเซฟ​มา และ​ฆ่า​แพะ​ตัวผู้​ตัวหนึ่ง แล้ว​เอา​เสื้อคลุม​ของ​โยเซฟ​จุ่ม​ลงไป​ใน​เลือดนั้น 32แล้ว​พวกเขา​ก็​เอา​เสื้อ​เปื้อนเลือด​ตัวนั้น​ส่ง​ให้​พ่อ​ดู​และ​บอก​ว่า “เรา​พบ​เสื้อ​ตัวนี้ ช่วย​ดูหน่อย​ว่า​ใช่​เสื้อคลุม​ของ​ลูกชาย​พ่อ​หรือ​เปล่า​ครับ”
33ยาโคบ​จำ​เสื้อ​ตัวนั้น​ได้​และ​พูด​ว่า “มัน​เป็น​เสื้อคลุม​ของ​ลูกพ่อ สัตว์ป่า​ได้​กัดกิน​เขา​เสียแล้ว โยเซฟ​คง​ถูก​ฉีก​เป็น​ชิ้นๆ​แน่​แล้ว” 34แล้ว​ยาโคบ​ก็​ฉีก​เสื้อผ้า​ของ​ตน และ​เอา​ผ้า​กระสอบ​มา​คาดเอว เพื่อ​แสดง​ความ​เศร้าโศก เขา​ยังคง​เศร้าโศก​เสียใจ​ให้​กับ​ลูกชาย​ของ​เขา​เป็น​เวลา​นาน 35ทั้ง​ลูกชาย​และ​ลูกสาว​คนอื่น​ต่าง​มา​ปลอบโยน​เขา แต่​เขา​ก็​ทำใจ​ไม่ได้ เขา​พูด​ว่า “พ่อ​จะ​ไว้​ทุกข์​ให้​กับ​ลูก​คนนี้​จนกว่า​พ่อ​จะ​ลงไป​หา​เขา​ใน​แดน​คนตาย” แล้ว​ยาโคบ​ก็​ร้องไห้​ให้​โยเซฟ
36ขณะนั้น​ชาว​มีเดียน​ได้​ขาย​โยเซฟ​ต่อไป​ให้​กับ​โปทิฟาร์​ใน​อียิปต์ โปทิฟาร์​เป็น​ข้าราชการ​ของ​ฟาโรห์​กษัตริย์​อียิปต์ และ​เป็น​ผู้บัญชาการ​ทหาร​รักษา​พระองค์

ที่ได้เลือกล่าสุด:

ปฐมกาล 37: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้