โยบ 15
15
เอลีฟัสตอบโยบ
1แล้วเอลีฟัสแห่งเทมานก็กล่าวตอบว่า
2“คนมีปัญญา เขาจะพ่นคำพูดใส่คนให้หงายหลังตึงไปอย่างนั้นหรือ
คนมีปัญญา เขาจะอัดอั้นลมตะวันออกไว้ในท้องอย่างนั้นหรือ
3เขาจะสู้คดีด้วยคำพูดที่ไร้ประโยชน์
และไม่เป็นผลดีกับใครเลยอย่างนั้นหรือ
4ท่านกำลังทิ้งความยำเกรงพระเจ้า
และกำลังลดความสำคัญของการมีสมาธิจดจ่ออยู่ต่อหน้าพระเจ้า
5เพราะความผิดของท่านชักนำให้ปากของท่านพูดอย่างนี้
และท่านเลือกใช้ลิ้นที่เคลือบแฝงไปด้วยเล่ห์
6ปากของท่านนั่นแหละที่กล่าวโทษตัวท่าน ไม่ใช่ข้า
ริมฝีปากของท่านต่างหากที่ปรักปรำท่าน
7ท่านเป็นมนุษย์คนแรกที่เกิดมาหรือยังไง
ท่านเกิดก่อนพวกภูเขา หรือยังไง
8ท่านได้ร่วมฟังอยู่กับสภาที่ปรึกษาของพระเจ้า หรือยังไง
มีแต่ท่านเท่านั้นหรือที่มีสติปัญญา
9มีอะไรบ้างที่ท่านรู้ แต่พวกเราไม่รู้
มีอะไรบ้างที่ท่านเข้าใจ แต่พวกเราไม่เข้าใจ
10ในพวกเรา มีคนหนึ่งที่ผมหงอกและสูงอายุ
แก่ยิ่งกว่าพ่อท่านเสียอีก
11ท่านเห็นว่าคำพูดของพระเจ้าที่ให้กำลังใจท่านนั้น เป็นเรื่องขี้ผงสำหรับท่านหรือ
คือคำพูดที่เรากำลังพูดกับท่านอย่างสุภาพนี้
12ทำไมท่านถึงปล่อยให้ความคิดนำท่านออกนอกลู่นอกทาง
ทำไมตาของท่านถึงมองไม่เห็นความจริง
13จนทำให้ท่านเกรี้ยวกราดต่อพระเจ้า
และปล่อยคำพูดอย่างนี้ออกมาจากปากท่าน
14มนุษย์เป็นใครกัน เขาจะสะอาดบริสุทธิ์ได้หรือ
มนุษย์ที่เกิดจากผู้หญิงนี่นะ จะดีรอบคอบได้หรือ
15ดูเถิด ขนาดทูตสวรรค์ที่ศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า พระองค์ยังไม่ไว้วางใจเลย
ขนาดดวงสว่างบนท้องฟ้า พระเจ้าก็ยังเห็นว่ายังไม่สะอาดบริสุทธิ์เลย
16แล้วจะนับประสาอะไรกับมนุษย์ที่น่าขยะแขยงและเสื่อมทราม
ที่ดื่มความชั่วร้ายเข้าไปเหมือนน้ำ
17ฟังข้าให้ดี ข้าจะอธิบายให้ท่านฟังว่าอะไรเป็นอะไร
ข้าจะเล่าให้ฟังถึงสิ่งทั้งหลายที่ข้าเห็นมา
18เป็นเรื่องที่ผู้มีปัญญาได้เล่าให้ฟัง
ที่บรรพบุรุษของเขาไม่ได้ปิดบังไว้
19พระเจ้าได้มอบแผ่นดินให้กับบรรพบุรุษพวกนั้นเท่านั้น
ไม่มีคนต่างชาติผ่านเข้าไปท่ามกลางพวกเขาเลย#15:19 ไม่มีคน … ท่ามกลางพวกเขาเลย ประโยคนี้คงหมายถึง ไม่มีคนต่างชาติมาทำให้ความคิดหรือสติปัญญาของบรรพบุรุษพวกนี้เลอะเทอะไป
20คนชั่วเป็นทุกข์กังวลยิ่งนักตลอดวันเวลาของเขา
ส่วนคนที่กดขี่ข่มเหงนั้นก็ทุกข์กังวลตลอดปีตลอดชาติ
21ในหูเขามีแต่เสียงอันน่าสะพรึงกลัวก้องอยู่
และเมื่อเขารุ่งเรืองก็กังวลว่าจะมีโจรมาปล้นเขา
22เขาไม่เชื่อว่าเขาจะหนีรอดจากความมืดมิดนั้น
และเขาเชื่อว่ามีดาบกำลังคอยฆ่าเขาอยู่
23เขาเชื่อว่าเขาจะถูกโยนทิ้งออกไปเป็นอาหารให้ฝูงนกแร้ง
เขารู้ว่าเขาจะเจอกับความหายนะแน่
24ความทุกข์ใจและกลัดกลุ้มใจทำให้เขาหวาดหวั่น
มันถาโถมเข้าหาเขาราวกับกษัตริย์ที่เตรียมพร้อมประจัญบาน
25เพราะเขาชูกำปั้นใส่พระเจ้า
และโจมตีพระองค์ผู้ทรงฤทธิ์อย่างนักรบ
26เพราะเขาก้มหน้าก้มตาวิ่งเข้าใส่พระองค์
ด้วยโล่ที่แข็งแกร่งหนาทึบ
27ถึงแม้ว่าเขาจะมีกินจนอ้วนฉุ
และประสบความสำเร็จในชีวิต
28แต่เขาจะได้อาศัยอยู่ในเมืองร้าง
ในบ้านที่ใกล้จะพังเป็นกองซากปรักหักพังอยู่แล้ว
29ดังนั้น คนนั้นจะไม่ร่ำรวยอีกต่อไป ทรัพย์สมบัติของเขาจะไม่ยั่งยืน
ทรัพย์สินของเขาจะไม่งอกเงยไปทั่วแผ่นดิน
30เขาจะหนีความมืดมิดไปไม่พ้น
เปลวไฟจะทำให้ต้นอ่อนของเขาเหี่ยวแห้ง
ลมหายใจจากปากของพระเจ้าจะพัดพาตัวเขาไป
31อย่าให้เขาหลงเชื่อในสิ่งที่ไร้ค่าซึ่งจะทำให้เขาหลอกตัวเอง
เพราะเขาจะได้สิ่งไร้ค่าเป็นผลตอบแทน
32เขาจะได้รับกรรมอย่างเต็มที่และตายก่อนเวลาอันควร
แล้วกิ่งก้านของเขาจะไม่เขียวอีกแล้ว
33เขาจะเป็นเหมือนเถาองุ่นที่ผลร่วงก่อนสุก
เป็นเหมือนต้นมะกอกที่ช่อดอกร่วงหล่นไป
34เพราะกลุ่มคนที่ไม่นับถือพระเจ้าจะเป็นหมัน
และไฟก็จะเผาผลาญเต็นท์ของคนรับสินบน
35พวกเขาตั้งท้องปัญหา และคลอดความชั่วร้ายออกมา
ครรภ์ของเขาให้กำเนิดความหลอกลวง”
ที่ได้เลือกล่าสุด:
โยบ 15: THA-ERV
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
Bible League International