โยชูวา 2

2
การสอดแนม​เมือง​เยริโค
1ต่อมา​โยชูวา​ลูกชาย​ของ​นูน จึง​แอบ​ส่ง​ชาย​สองคน ที่​เป็น​ชาว​เมือง​ชิทธิม#2:1 ชิทธิม หรือ “อาคาเซีย” เป็น​เมือง​ทาง​ตะวันออก​ของ​แม่น้ำ​จอร์แดน เข้า​ไป​สอดแนม พร้อม​กำชับ​ว่า “เข้าไป​สำรวจ​แผ่นดิน​นั้น​ให้​ทั่ว โดยเฉพาะ​เมือง​เยริโค”
แล้ว​สอง​คนนั้น​ก็​ไป และ​ได้​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​ของ​หญิง​โสเภณี​ชื่อ​ราหับ และ​ค้างคืน​ที่นั่น
2มี​คน​ไป​แจ้ง​กับ​กษัตริย์​เมือง​เยริโค​ว่า “มี​ชาย​อิสราเอล​บางคน​ได้​เข้ามา​ใน​เมือง​คืนนี้ เพื่อ​สอดแนม​แผ่นดิน​นี้”
3กษัตริย์​เมือง​เยริโค​ได้​ส่ง​ข้อความ​นี้​ไป​ถึง​ราหับ​ว่า “ให้​ส่ง​ชาย​พวกนั้น​ที่​มาหา​เจ้า​ที่อยู่​บ้าน​เจ้า​ออกมา เพราะ​พวกมัน​มา​สอดแนม​แผ่นดิน​นี้”
4แต่​ราหับ​ได้​พา​ชาย​สอง​คนนั้น​เข้าไป​ข้างใน และ​ซ่อน​พวกเขา​ไว้ นาง​พูด​ว่า “ใช่แล้ว​ค่ะ ชาย​พวกนั้น​ได้​มาหา​ฉัน​จริง แต่​ฉัน​ไม่รู้​ว่า​พวกเขา​มา​จาก​ไหน 5และ​ใน​ตอน​กลางคืน​เมื่อ​ถึง​เวลา​ปิด​ประตู​เมือง พวกเขา​ก็​ออกไป ฉัน​ไม่รู้​ว่า​ชาย​พวกนั้น​ไป​ไหนกัน รีบๆ​ตาม​พวกเขา​ไปเถอะ อาจจะ​ไป​ทัน​จับ​พวกเขา​ก็ได้” 6(นาง​ได้​พา​ชาย​ทั้งสอง​ขึ้นไป​บน​ดาดฟ้า และ​ให้​ซ่อน​อยู่​ใต้​ต้นป่าน#2:6 ป่าน พืช​ชนิด​หนึ่ง ใช้​ทำ​เป็น​เส้นใย​ลินิน​เพื่อ​ผลิต​เป็น​เสื้อผ้า หรือ​เชือก ที่​นาง​ได้​ตัด​เอา​มา​ตาก​เรียง​กัน​ไว้​บน​ดาดฟ้า​นั้น)
7ดังนั้น พวก​คน​ของ​กษัตริย์​แห่ง​เยริโค​ก็​ได้​ไป​ไล่ตาม​คน​สอดแนม​ชาว​อิสราเอล​สอง​คนนั้น​ตาม​ถนน จน​ไป​ถึง​บริเวณ​ที่​ตื้นเขิน​ของ​แม่น้ำ​จอร์แดน​ที่​สามารถ​ลุย​ข้าม​ไป​อีก​ฝั่งหนึ่ง​ได้ เมื่อ​พวก​คน​ที่​ไล่ล่า​ออกไป ประตู​เมือง​ก็​ปิด​ลง​ทันที
8ก่อน​ที่​ชาย​ชาว​อิสราเอล​สอง​คนนั้น​จะ​นอน นาง​ราหับ​ได้​ขึ้น​ไป​หา​พวกเขา​ที่​บน​ดาดฟ้า 9นาง​พูด​กับ​พวกเขา​ว่า “ฉัน​รู้​ว่า​พระยาห์เวห์​ได้​ยก​แผ่นดิน​นี้​ให้​กับ​พวกท่าน พวกเรา​ต่าง​ก็​พากัน​หวาดกลัว​ท่าน และ​ทุกคน​ที่​อยู่​ใน​แผ่นดิน​ต่าง​ก็​อ่อน​ปวกเปียก​ไป​เพราะ​พวกท่าน 10เพราะ​พวกเรา​เคย​ได้ยิน​มา​ว่า ตอน​ที่​พวกท่าน​ออก​มา​จาก​ประเทศ​อียิปต์​นั้น พระยาห์เวห์​ได้​ทำ​ให้​น้ำ​ใน​ทะเล​แดง​เหือด​แห้ง​ไป​ต่อหน้า​พวกท่าน#2:10 ตอน​ที่​พวกท่าน … ต่อหน้า​พวกท่าน เรื่องนี้​อ่าน​เพิ่มเติม​ได้​จาก หนังสือ​อพยพ บทที่ 14 และ​ได้ยิน​เรื่อง​ที่​พวกท่าน​ได้​ทำ​ต่อ​กษัตริย์​สององค์​ของ​ชาว​อาโมไรต์​คือ กษัตริย์​สิโหน​และ​กษัตริย์​โอก#2:10 เรื่อง​ของ​กษัตริย์​สององค์​นี้​อ่าน​เพิ่มเติม​ได้​จาก​หนังสือ​กันดารวิถี 21:21-35 ที่​พวกท่าน​ได้​ทำลาย​จน​ราบคาบ ที่​ฟาก​ตะวันออก​ของ​แม่น้ำ​จอร์แดน​โน้น 11เมื่อ​พวกเรา​ได้ยิน​ข่าว​พวกนี้ พวกเรา​ต่าง​ก็​ขวัญหนี​ดีฝ่อ ไม่มี​ความกล้า​หลงเหลือ​อยู่​ใน​พวกเรา​เลย​สักคน เพราะ​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​พวกท่าน​องค์นี้​นี่แหละ​ที่​เป็น​พระเจ้า​ใน​สวรรค์​เบื้องบน​และ​บน​แผ่นดิน​โลก​เบื้องล่าง 12ดังนั้น​ตอนนี้​ให้​สาบาน​กับ​ฉัน​ต่อหน้า​พระยาห์เวห์​ว่า พวกท่าน​จะ​มี​น้ำใจ​ต่อ​ครอบครัว​ของฉัน​อย่าง​ที่​ฉัน​มี​น้ำใจ​ต่อ​พวกท่าน ขอให้​ปฏิญาณ​กับ​ฉัน​ว่า 13พวกท่าน​จะ​ไว้​ชีวิต พ่อแม่ พี่น้อง​ทั้งหลาย​ของฉัน รวมทั้ง​ทุกคน​ที่​เป็น​ของ​พวกเขา และ​ช่วย​พวกเรา​ให้​รอดพ้น​จาก​ความตาย​ด้วย”
14ชาย​ทั้งสอง​นั้น​ได้​ตอบ​นาง​ว่า “ขอให้​พระเจ้า​ฆ่า​พวกเรา ถ้า​มี​คนหนึ่ง​ใน​พวกท่าน​เป็น​อะไร​ไป ถ้า​ท่าน​ไม่บอก​เรื่องนี้​ให้​ใครรู้ เรา​จะ​เมตตา​และ​ซื่อสัตย์​กับ​ท่าน​ตอน​ที่​พระเจ้า​มอบ​แผ่นดิน​นี้​ให้​กับ​พวกเรา”
15ดังนั้น นาง​จึง​หย่อน​ทั้งสอง​ลง​ทาง​หน้าต่าง เพราะ​บ้าน​ของนาง​ชิด​กับ​กำแพง​เมือง​และ​ตัวนาง​ก็​อาศัย​อยู่​ที่​ตรง​กำแพง​เมือง​นั้น 16นาง​ได้​บอก​กับ​พวกเขา​ว่า “ไป​หลบ​อยู่​ที่​แถบ​เนินเขา​ก่อน เพื่อ​คน​ที่​กษัตริย์​ส่ง​มา​ค้นหา​พวกท่าน​จะได้​หา​ไม่เจอ ให้​ซ่อน​อยู่​ที่นั่น​สามวัน จนกว่า​พวก​ที่​ไล่ล่า​กลับ​เข้ามา​ใน​เมือง หลัง​จากนั้น พวกท่าน​ถึง​ค่อย​เดินทาง​ต่อ”
17ชาย​ทั้งสอง​นั้น​ได้​พูด​กับ​นาง​ว่า “เรา​จะ​ไม่​รับผิดชอบ​ต่อ​คำ​สาบาน​ที่​ท่าน​ให้​เรา​ทำนี้ หาก​ท่าน​ไม่​ทำ​ตามนี้ คือ 18เมื่อ​พวกเรา​ยก​เข้ามา​ใน​เมือง ให้​ท่าน​เอา​เชือก​แดง​นี้​ผูก​ไว้​ที่​หน้าต่าง​ที่​ท่าน​หย่อน​เรา​ลงมา และ​ให้​ท่าน​รวบรวม พ่อแม่ พี่น้อง และ​ครอบครัว​ทั้งหมด​ของท่าน​มา​ไว้​ใน​บ้าน​ท่าน 19คน​ที่​ออก​จาก​ประตู​บ้าน​ท่าน​ไป​อยู่​ตาม​ท้อง​ถนน เขา​ต้อง​รับผิดชอบ​ต่อ​การตาย​ของ​เขาเอง พวกเรา​จะ​ไม่มี​ความผิด​ด้วย แต่​ถ้า​ใคร​ถูก​ทำร้าย​ใน​บ้าน​หลังนี้ พวกเรา​จะ​เป็น​ผู้​รับผิดชอบ​ต่อ​ความตาย​ของ​คนๆนั้น​เอง 20แต่​ถ้า​ท่าน​ไป​บอก​เรื่อง​ของเรา​ให้​คนอื่น​รู้ เรา​ก็​ไม่ต้อง​รับผิดชอบ​ต่อ​คำ​สาบาน​ที่​ท่าน​ให้​เรา​ทำ​นี้”
21นาง​ราหับ​พูด​ตอบ​ว่า “ตกลง​ตาม​ที่​ท่าน​พูด” แล้ว​นาง​ก็​ส่ง​พวกเขา​จากไป และ​เอา​เชือก​แดง​ผูก​ไว้​ที่​หน้าต่าง
22ส่วน​ชาย​ทั้งสอง​นั้น เมื่อ​ออก​จาก​บ้าน​ของ​นาง​ราหับ​แล้ว ก็​ตรง​ไป​ยัง​แถบ​เนินเขา พวกเขา​ได้​หลบซ่อน​อยู่​ที่นั่น​สาม​วัน ขณะที่​พวก​ไล่ล่า​ของ​กษัตริย์​ค้นหา​พวกเขา​ตาม​ถนน​หนทาง แต่​ก็​ไม่พบ จน​ต้อง​กลับ​เข้า​เมือง​ไป 23ชาย​สองคน​นั้น​จึง​กลับ​ลงมา​จาก​เนินเขา และ​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​กลับ​ไป​หา​โยชูวา​ลูกชาย​ของ​นูน และ​ได้​เล่า​เหตุการณ์​ทั้งหมด​ที่​เกิดขึ้น​กับ​พวกเขา​ให้​โยชูวา​ฟัง 24พวกเขา​ได้​พูด​กับ​โยชูวา​ว่า “พระยาห์เวห์​ได้​ยก​แผ่นดิน​ทั้งหมด​นั้น​ให้​กับ​พวกเรา​แน่ ยิ่ง​กว่า​นั้น​ผู้คน​ที่​อาศัย​อยู่​บน​แผ่นดิน​นี้​ล้วน​หวาดกลัว​พวกเรา​เป็น​อย่าง​มาก”

ที่ได้เลือกล่าสุด:

โยชูวา 2: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้