ลูกา 15

15
ความ​ดีใจ​ใน​สวรรค์
(มธ. 18:12-14)
1ใน​เวลา​นั้น​มี​พวก​เก็บภาษี#15:1 พวก​เก็บภาษี คือ พวก​คนยิว​ที่​รับจ้าง​ชาวโรมัน​เก็บ​ภาษี​จาก​คนยิว​ด้วย​กัน คน​พวกนี้​ชอบ​โกง และ​เป็น​ที่​เกลียด​ชัง​ของ​พวก​ยิว​ด้วย​กัน​มาก และ​พวก​คน​บาป​ทั้งหลาย ต่าง​ก็​รุม​ล้อม​กัน​เข้า​มา​ฟัง​พระเยซู​สั่งสอน 2พวก​ฟาริสี​และ​ครู​สอน​กฎปฏิบัติ​ก็​บ่น​กัน​ว่า “คนนี้​ยอม​ต้อนรับ​คน​บาป​และ​ยัง​กิน​อาหาร​กับ​พวก​เขา​ด้วย”
3พระเยซู​จึง​เล่า​เรื่อง​เปรียบเทียบ​นี้​ให้​ฟัง​ว่า 4“สมมุติ​ว่า พวก​คุณ​คน​หนึ่ง​มี​แกะ​อยู่​หนึ่งร้อย​ตัว แล้ว​ตัว​หนึ่ง​หลงหาย​ไป เขา​จะ​ไม่​ทิ้ง​แกะ​เก้าสิบเก้า​ตัว​ไว้​ใน​ทุ่งหญ้า​แล้ว​ออก​ไป​ตาม​หา​แกะ​ตัว​ที่​หาย​ไป​จน​กว่า​จะ​พบ​หรือ 5เมื่อ​พบ​แกะ​ตัว​นั้น​แล้ว​เขา​ก็ดี​ใจ​มาก แบก​มัน 6กลับ​มา​บ้าน แล้ว​เรียก​เพื่อน​บ้าน​เพื่อนฝูง​มา​พร้อมหน้า​กัน​และ​บอก​ว่า ‘มา​ร่วม​ฉลอง​กัน​หน่อย เพราะ​ฉัน​พบ​แกะ​ที่​หลงหาย​ไป​แล้ว’ 7เรา​จะ​บอก​ให้​รู้​ว่า ใน​สวรรค์​ก็​เหมือน​กัน เมื่อ​มี​คน​บาป​คน​หนึ่ง​กลับตัว​กลับใจ ก็​จะ​เป็น​เรื่อง​ที่​น่า​ยินดี​มาก​กว่า​มี​คนดี​เก้าสิบเก้า​คน​ที่​ไม่​ต้อง​กลับตัว​กลับใจ”
8“สมมุติ​ว่า​หญิง​คน​หนึ่ง​มี​เหรียญ​เงิน#15:8 เหรียญ​เงิน หรือ​เหรียญ​เดนาริอัน คือ เงิน​ของ​พวก​โรมัน หนึ่ง​เหรียญ​เดนาริอัน​เท่ากับ​ค่าแรง​หนึ่ง​วัน อยู่​สิบ​เหรียญ แล้ว​ทำ​ตก​หาย​ไป​หนึ่ง​เหรียญ นาง​จะ​ไม่​จุด​ตะเกียง​และ​กวาด​บ้าน ค้นหา​ทุก​ซอก​ทุก​มุม​จน​กว่า​จะ​พบ​หรือ 9เมื่อ​หา​เหรียญ​นั้น​เจอ​แล้ว นาง​ก็​เชิญ​เพื่อน​บ้าน​เพื่อน​ฝูง​มา​พร้อม​หน้า และ​พูด​ว่า ‘มา​ร่วม​ฉลอง​กัน​หน่อย เพราะ​ฉัน​พบ​เหรียญ​ที่​หล่น​หาย​ไป​แล้ว’ 10เรา​จะ​บอก​ให้​รู้​ว่า พระเจ้า​ก็​ชื่นชม​ยินดี​อย่าง​นั้น​เหมือน​กัน​ต่อหน้า​พวก​ทูตสวรรค์​ของ​พระองค์ เมื่อ​มี​คน​บาป​คน​หนึ่ง​กลับตัว​กลับใจ”
พ่อ​ที่​มี​ใจ​เมตตา
11พระเยซู​พูด​ว่า “ชาย​คน​หนึ่ง​มี​ลูกชาย​สอง​คน 12ลูก​คน​เล็ก​พูด​ว่า ‘พ่อ​ครับ ช่วย​แบ่ง​สมบัติ​ส่วน​ที่​เป็น​ของ​ลูก​ให้​ด้วย’ พ่อ​จึง​แบ่ง​สมบัติ​ให้​กับ​ลูกชาย​ทั้ง​สอง​ไป 13หลัง​จาก​นั้น​ไม่​นาน ลูก​คน​เล็ก​ก็​รวบรวม​ทรัพย์​สมบัติ​ทั้งหมด​ของ​เขา เดินทาง​ไป​เมือง​ไกล และ​เขา​ก็​ใช้​จ่าย​เงินทอง​อย่าง​สุรุ่ยสุร่าย 14จน​หมด​เนื้อ​หมดตัว พอ​เกิด​กันดารอาหาร​อย่าง​รุนแรง​ทั่ว​แผ่นดิน​นั้น เขา​ก็​เริ่ม​ไม่​มี​อะไร​จะ​กิน 15เขา​ก็​เลย​ไป​รับจ้าง​ทำงาน​กับ​ชาว​เมือง​นั้น​คน​หนึ่ง เขา​ถูก​ส่ง​ให้​ไป​เลี้ยง​หมู​ใน​ทุ่ง​นา 16เขา​หิว​มาก อยาก​จะ​กิน​อาหาร​ที่​หมู​กิน แต่​ก็​ไม่​มี​ใคร​ให้​อะไร​เขา​กิน​เลย 17ในที่สุด เขา​ก็​สำนึกตัว​ได้​และ​พูด​ว่า ‘ลูกจ้าง​ของ​พ่อ​เรา​มี​อาหาร​กิน​อย่าง​เหลือเฟือ แต่​ดู​เรา​สิ กำลัง​จะ​อด​ตาย​อยู่​แล้ว 18เรา​จะ​กลับ​ไปหา​พ่อ​และ​พูด​กับ​พ่อ​ว่า “พ่อ​ครับ ลูก​ได้​ทำ​บาป​ต่อ​พระเจ้า​และ​ต่อ​ตัว​พ่อ 19ลูก​ไม่​สมควร​ที่​จะ​เป็น​ลูก​ของ​พ่อ​อีก​ต่อ​ไป ให้​ลูก​เป็น​ลูกจ้าง​คน​หนึ่ง​ของ​พ่อ​เถอะ​ครับ”’
20ดังนั้น​เขา​จึง​ลุก​ขึ้น​กลับ​ไป​หา​พ่อ​ของ​เขา ขณะ​ที่​เขา​ยัง​อยู่​แต่​ไกล พ่อ​ของ​เขา​ก็​มองเห็น​และ​เวทนาสงสาร วิ่ง​ออก​ไป​สวมกอด​และ​จูบ​เขา 21ลูกชาย​จึง​พูด​ว่า ‘พ่อ​ครับ ลูก​ได้​ทำ​บาป​ต่อ​พระเจ้า​และ​ต่อ​พ่อ ลูก​ไม่​สมควร​ที่​จะ​เป็น​ลูก​ของ​พ่อ​อีก​ต่อ​ไป’ 22แต่​พ่อ​หัน​ไป​สั่ง​คน​ใช้​ว่า ‘เร็วๆ​เข้า​ไป​เอา​เสื้อผ้า​ที่​ดี​ที่​สุด​มา​ใส่​ให้​เขา เอา​แหวน​มา​สวม​นิ้ว​เขา​และ​เอา​รองเท้า​มา​ใส่​ให้​เขา​ด้วย 23แล้ว​ไป​ฆ่า​ลูก​วัว​ตัว​อ้วน​พี​มา​เลี้ยง​ฉลอง​กัน 24เพราะ​ลูก​ข้า​คนนี้ ได้​ตาย​ไป​แล้ว​แต่​ฟื้นขึ้น​มา​ใหม่ เคย​หลงหาย​ไป​แต่​ตอนนี้​พบ​แล้ว’ แล้ว​พวก​เขา​ก็​เลี้ยงฉลอง​กัน
25เมื่อ​ลูกชาย​คนโต​ที่​ทำงาน​อยู่​ใน​ทุ่ง​กลับ​มา​ใกล้​จะ​ถึง​บ้าน เขา​ได้ยิน​เสียง​ร้องรำ​ทำเพลง​กัน 26จึง​เรียก​คนใช้​เข้า​ไป​ถาม​ว่า ‘เกิด​อะไร​ขึ้น’ 27คนใช้​จึง​ตอบ​ว่า ‘น้องชาย​ของ​ท่าน​กลับ​มา​บ้าน​ด้วย​ความปลอดภัย พ่อ​ของ​ท่าน​ก็​เลย​ให้​ฆ่า​ลูก​วัว​ตัว​อ้วน​พี​เลี้ยง​ฉลอง​กัน’ 28พี่ชาย​โกรธ​มาก​และ​ไม่​ยอม​เข้า​ไป​ใน​งานเลี้ยง พ่อ​เขา​จึง​ออก​มา​ขอร้อง​ให้​เข้า​ไป​ข้าง​ใน 29แต่​เขา​ตอบ​พ่อ​ไป​ว่า ‘ดู​เอา​เถอะ ผม​รับใช้​พ่อ​มา​หลาย​ปี และ​ไม่​เคย​ขัด​คำสั่ง​พ่อ​เลย แต่​พ่อ​ยัง​ไม่​เคย​ให้​อะไร​ผม​เลย แม้แต่​แพะ​สัก​ตัว​เพื่อ​เลี้ยงฉลอง​กับ​เพื่อน​ฝูง​ก็​ไม่​มี 30แต่​พอ​ไอ้ลูก​ของ​พ่อ​คนนี้​กลับ​มา หลัง​จาก​ที่​ผลาญ​ทรัพย์​สมบัติ​ของ​พ่อ​ไป​กับ​หญิง​โสเภณี​จน​หมดเกลี้ยง พ่อ​ก็​ฆ่า​ลูกวัว​ตัว​อ้วนพี​ฉลอง​ให้​กับ​มัน’ 31พ่อ​จึง​พูด​ว่า ‘ลูกรัก ลูก​อยู่​กับ​พ่อ​ตลอด​เวลา ทรัพย์​สมบัติ​ทุก​อย่าง​ของ​พ่อ​ก็​เป็น​ของ​ลูก​อยู่​แล้ว 32แต่​พวก​เรา​ควร​จะ​ดีใจ​และ​เฉลิม​ฉลอง​กัน เพราะ​น้อง​ตาย​ไป​แล้ว​แต่​ฟื้นขึ้น​มา​ใหม่ หลงหาย​ไป​แล้ว​แต่​กลับ​พบ​กัน​อีก’”

ที่ได้เลือกล่าสุด:

ลูกา 15: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้