สุภาษิต 19
19
1เป็นคนยากจนที่ซื่อสัตย์
ยังดีกว่าเป็นคนหลอกลวงที่โง่
2อยากทำโน่นทำนี่โดยขาดความรู้ ย่อมนำไปสู่ความหายนะ
คนที่ทำอะไรอย่างเร่งรีบย่อมผิดพลาด
3ความโง่ของคนย่อมทำลายชีวิตของเขาเอง
แต่ใจของเขากลับมาโกรธพระยาห์เวห์
4ความมั่งคั่งทำให้มีเพื่อนฝูงมากมาย
แต่ถ้าจนเมื่อไหร่เพื่อนก็ปลีกตัวออกห่าง
5พยานเท็จจะต้องถูกลงโทษแน่
พยานที่พูดโกหกก็หนีไม่พ้นโทษหรอก
6คนชอบเอาใจคนที่ให้อย่างใจกว้าง
ทุกคนอยากเป็นมิตรกับคนที่ให้ของขวัญ
7ส่วนคนยากจน ขนาดพี่น้องของเขาเองก็ยังรังเกียจเลย
แล้วเพื่อนๆของเขา จะไม่ยิ่งตีตัวออกห่างหรือ
เมื่อเขาจะขอความช่วยเหลือ
ทุกคนก็หลบหน้ากันไปหมด
8คนที่แสวงหาความเข้าใจ ก็รักตนเอง
คนที่รักษาความรู้ ก็พบกับความสำเร็จ
9พยานเท็จจะต้องถูกลงโทษแน่
พยานที่พูดโกหกจะพินาศ
10มันไม่เข้าท่าเลย ที่คนโง่จะอยู่อย่างหรูหรา
ยิ่งไม่เข้าท่าใหญ่ ที่ทาสจะขึ้นมาปกครองพวกเจ้านาย
11คนฉลาดโกรธช้า
และถ้าเขามองข้ามความผิดที่คนอื่นทำต่อเขา มันก็จะทำให้เขามีชื่อเสียงมากขึ้น
12ความโกรธของกษัตริย์เปรียบเหมือนสิงโตคำราม
ส่วนความโปรดปรานของเขา เปรียบเหมือนน้ำค้างบนใบหญ้า
13ลูกชายที่โง่เขลาก็นำความหายนะมาสู่พ่อ
ส่วนภรรยาที่ชอบชวนทะเลาะวิวาท ก็เปรียบเหมือนหลังคาที่รั่วไม่หยุด
14บ้านและทรัพย์สมบัติเป็นมรดกที่ได้จากพ่อ
แต่ภรรยาที่รู้จักคิดนั้นมาจากพระยาห์เวห์
15คนขี้เกียจนอนได้ทั้งวัน
คนเกียจคร้านจะหิวโหย
16คนที่เชื่อฟังคำสั่งสอน ก็รักษาชีวิตของตน
ส่วนคนที่ประมาทในทางของตนก็จะตายไป
17การเอื้อเฟื้อต่อคนจน คือการให้พระยาห์เวห์ยืม
และพระองค์จะตอบแทนความดีที่เขาทำ
18ตีสอนลูกชายของเจ้าในขณะที่ยังไม่สายเกินไป
เมื่อเจ้าไม่ยอมตีสอนเขา ก็เท่ากับฆ่าลูกตัวเอง
19คนขี้โมโหจะต้องได้รับโทษ
ถึงเจ้าจะช่วยชีวิตเขา เจ้าก็ต้องช่วยอยู่เรื่อยไป
20ฟังคำแนะนำ และยอมรับคำตักเตือน
เพื่อว่าเจ้าจะได้ฉลาดในที่สุด
21มนุษย์มีแผนมากมายในใจ
แต่แผนที่สำเร็จคือแผนของพระยาห์เวห์
22ความโลภเป็นเรื่องน่าอับอาย#19:22 ความโลภเป็นเรื่องน่าอับอาย หรือแปลได้อีกอย่างหนึ่งว่า “คนอยากได้เพื่อนที่เขาไว้วางใจได้”
เป็นคนจนดีกว่าเป็นคนโกหก
23ความยำเกรงพระยาห์เวห์นำไปสู่ชีวิต
ทำให้ผู้นั้นได้พักผ่อนอย่างเป็นสุข ไม่มีภัยอันตรายมากล้ำกรายได้
24คนขี้เกียจซุกมือไว้ในชาม
และไม่ยอมแม้แต่จะยกอาหารเข้าปาก
25ถ้าตีสอนคนหยิ่งจองหอง คนอ่อนต่อโลกจะได้เห็นแล้วรู้จักคิด
ว่ากล่าวคนหัวไวแล้วเขาจะฉลาดขึ้น
26คนที่ปล้นพ่อ และทำให้แม่ไร้ที่อยู่
ก็นำความอับอายและความอัปยศมาสู่ตนเอง#19:26 นำความอับอายและความอัปยศมาสู่ตนเอง หรือแปลได้อีกอย่างหนึ่งว่า “เป็นลูกที่นำความอับอายและความอัปยศมาสู่พ่อแม่”
27ลูกเอ๋ย ถ้าอยากจะทิ้งทางแห่งปัญญาไป
ก็หยุดฟังคำตักเตือนสิ
28พยานที่ไร้ค่าก็เยาะเย้ยความยุติธรรม
ปากของคนชั่วก็เอร็ดอร่อยกับความชั่ว
29การลงโทษก็เตรียมไว้สำหรับคนหยิ่งจองหอง
การโบยตีก็เตรียมไว้สำหรับหลังของคนโง่
ที่ได้เลือกล่าสุด:
สุภาษิต 19: THA-ERV
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
Bible League International