สุภาษิต 30:1-11

สุภาษิต 30:1-11 THA-ERV

คำพูด​ของ​อากูร์ ลูกชาย​ของ​ยาเคห์ จาก​เมือง​มัสสา อากูร์​พูด​ว่า “ข้าแต่​พระเจ้า ข้าพเจ้า​เหนื่อยล้า​เหลือเกิน ข้าแต่​พระเจ้า ข้าพเจ้า​เหนื่อยล้า​เหลือเกิน ข้าพเจ้า​ก็​หมด​เรี่ยวแรง​แล้ว” ข้านี่​โง่​เกินกว่า​ที่​จะ​เป็น​มนุษย์ ข้า​ไม่มี​ความ​เฉลียว​ฉลาด​ของ​มนุษย์​เลย ข้า​ไม่ได้​เรียนรู้​เกี่ยวกับ​สติปัญญา และ​ข้า​ก็​ไม่มี​ความรู้​เกี่ยวกับ​องค์​ผู้ศักดิ์สิทธิ์​ด้วย มี​ใคร​บ้าง​หรือ​ที่​ได้​ขึ้น​ไป​บน​สวรรค์​แล้ว​ลง​มา มี​ใคร​บ้าง​หรือ​ที่​ได้​กำ​สายลม​ทั้งหมด ไว้​ใน​อุ้งมือ​ของ​เขา มี​ใคร​บ้าง​หรือ​ที่​ได้​ห่อ​มหาสมุทร ไว้​ใน​เสื้อ​ของ​เขา มี​ใคร​บ้าง​หรือ​ที่​ได้​ตั้ง​ขอบเขต​ของ​โลกนี้ คนนั้น​มี​ชื่อ​ว่า​อะไร และ​ลูกชาย​ของ​เขา​ชื่อ​ว่า​อะไร บอก​ข้า​หน่อย ถ้า​เจ้า​รู้ คำพูด​ของ​พระเจ้า​ทุกคำ ได้รับ​การ​พิสูจน์​แล้ว​ว่า​จริง พระองค์​เป็น​โล่กำบัง​ให้​กับ​คน​ที่​เข้า​มา​ลี้ภัย​ใน​พระองค์ สิ่ง​ที่​พระองค์​ไม่​ได้​พูด อย่า​ไป​อ้าง​ว่า​พระองค์​พูด ไม่​อย่างนั้น​พระองค์​จะ​มา​ตักเตือน​เจ้า แล้ว​เจ้า​จะ​ถูก​เปิดโปง​ว่า​พูด​โกหก พระองค์​เจ้า​ข้า ก่อน​ที่​ข้าพเจ้า​จะ​ตาย​ข้าพเจ้า​ขอ​สองสิ่ง​จาก​พระองค์ ขอ​พระองค์​อย่า​ได้​ปฏิเสธ​ข้าพเจ้า​เลย คือ​ขอ​ให้​คำพูด​หลอกลวง​หรือ​โกหก​อยู่​ห่างไกล​จาก​ปาก​ของ​ข้าพเจ้า และ​ขอ​อย่า​ให้​ข้าพเจ้า​จน​เกินไป​หรือ​รวย​เกินไป ขอ​โปรด​เลี้ยง​ข้าพเจ้า​ให้​มี​กิน​พอดิบ​พอดี ไม่​อย่างนั้น ข้าพเจ้า​อาจ​มี​มาก​เกินไป แล้ว​ปฏิเสธ​พระองค์​โดย​พูด​ว่า “พระยาห์เวห์​เป็น​ใครกัน” หรือ​ข้าพเจ้า​อาจ​จะ​มี​น้อย​เกินไป แล้ว​ไป​ขโมย​เขา​กิน ซึ่ง​จะ​ทำ​ให้​ชื่อเสียง​ของ​พระเจ้า​ของ​ข้าพเจ้า​เสื่อม​เสียไป อย่า​ได้​นินทา​ทาส​ให้​นาย​ของ​เขา​ฟัง ไม่​อย่างนั้น ทาสคนนั้น​อาจ​จะ​สาปแช่ง​เจ้า และ​เจ้า​ก็​จะ​ต้อง​รับโทษ บางคน​สาปแช่ง​พ่อ​ตัวเอง และ​ไม่​อวยพร​แม่​ตัวเอง