สดุดี 102

102
คำ​อธิษฐาน​ของ​คนเดือด​ร้อน ใน​ยามที่​เขา​อ่อนแอ​และ​ระบาย​ความทุกข์ใจ​ออกมา ต่อหน้า​พระยาห์เวห์
1ข้าแต่​พระยาห์เวห์ โปรดฟัง​คำ​อธิษฐาน​ของ​ข้าพเจ้า​ด้วยเถิด
ขอให้​เสียง​ร้องให้ช่วย​ของข้าพเจ้า​ไปถึง​พระองค์​ด้วยเถิด
2โปรด​อย่า​ซ่อนหน้า​ไปจาก​ข้าพเจ้า​ใน​ยามทุกข์ยาก​อย่างนี้เลย
โปรด​เงี่ยหู​ฟัง​ข้าพเจ้า
โปรด​ตอบ​ข้าพเจ้า​เร็วๆด้วย​ตอนที่​ข้าพเจ้า​ร้องขอ​ความช่วยเหลือ
3วันเวลา​ของ​ข้าพเจ้า​หายไป​อย่างควัน
กระดูก​ของ​ข้าพเจ้า​ถูกเผา​เหมือน​อยู่​ใน​เตาไฟ
4ใจ​ของ​ข้าพเจ้า​ห่อเหี่ยวไป#102:4 ใจ​ของ​ข้าพเจ้า​ห่อเหี่ยวไป หมายถึง หมด​กำลังใจ​ที่​จะ​ต่อสู้​ต่อไป เหมือน​หญ้า​ที่​ถูกตัด
ข้าพเจ้า​เบื่ออาหาร
5ข้าพเจ้า​ร้องคร่ำครวญ​ด้วย​ความทุกข์โศก
จนเหลือ​แต่​หนังหุ้มกระดูก
6ข้าพเจ้า​เป็น​เหมือน​นกฮูก​ที่​โดดเดี่ยว​อยู่​ใน​ทะเลทราย
เป็น​นกฮูก​ที่​อยู่​ท่ามกลาง​ซากปรัก​หักพัง
7ข้าพเจ้า​นอนไม่หลับ
ข้าพเจ้า​เป็น​เหมือน​นก​ที่​โดดเดี่ยว​กระโดด​ไปมา​อยู่บนหลังคา
8วันทั้งวัน พวกศัตรู​ของ​ข้าพเจ้า​ต่างพากัน​ดูหมิ่น​เหยียด​หยาม​ข้าพเจ้า
คนพวกนั้น​ที่​หัวเราะ​เยาะ​ข้าพเจ้า​ใช้​ชื่อข้าพเจ้า​เป็น​คำสาปแช่ง
9ข้าพเจ้า​ได้กิน​ขี้เถ้า​แทนอาหาร
และ​น้ำตา​หยด​ลงไป​ผสม​กับ​เครื่องดื่ม​ของข้าพเจ้า
10ทั้งหมดนี้​เกิดขึ้น​ก็เพราะ​พระองค์​โกรธ​ข้าพเจ้า
พระองค์​หยิบ​ข้าพเจ้า​ขึ้น แล้ว​โยน​ข้าพเจ้า​ทิ้งไป
11ชีวิต​ของ​ข้าพเจ้า​เป็น​แค่เงา​ที่​กำลัง​เลือนรางไป
ข้าพเจ้า​กำลัง​เหี่ยวแห้งไป​เหมือนหญ้า
12ข้าแต่​พระยาห์เวห์ พระองค์​จะ​ครอบ​ครอง​บัลลังก์​ตลอดไป
ชื่อเสียง​ของ​พระองค์​จะ​คงอยู่​ทุกยุค​ทุกสมัย
13พระองค์​จะ​ลุกขึ้น และ​จะ​สงสาร​เมืองศิโยน
ถึงเวลาแล้ว​ที่​จะ​ปลอบโยน​นาง เวลา​ที่​ได้กำหนดไว้​มาถึงแล้ว
14พวกผู้รับใช้​ของพระองค์​รัก​แม้แต่​ก้อนหิน​ของ​เมืองศิโยน
พวกเขา​สงสาร​แม้แต่​ฝุ่น​บนถนน​ของนาง
15แม้แต่​ชนชาติอื่นๆ​ก็​ยัง​เกรง​กลัว​ชื่อของพระยาห์เวห์
และ​กษัตริย์​ของพวกเขา​สรรเสริญ​พระบารมี​ของพระองค์
16สิ่งนี้​จะ​เกิดขึ้น เมื่อ​พระยาห์เวห์​สร้าง​เมืองศิโยน​ขึ้นมาใหม่
ตอนที่​พระองค์​ปรากฏตัว​ขึ้น​ที่นั่น​ใน​สง่าราศี​ของพระองค์
17พระยาห์เวห์​จะ​ใส่ใจ​ใน​คำ​อธิษฐาน​ของ​ผู้ยากไร้
พระองค์​ไม่ได้​ดูถูก​คำ​อธิษฐาน​ของ​พวกเขา
18ให้​บันทึก​เรื่อง​ต่อไปนี้​ไว้​ให้กับ​คนรุ่นหลัง​อ่าน
เพื่อ​คนที่​ยังไม่ได้​เกิดมา​จะได้​สรรเสริญ​พระยาห์เวห์
19ให้​บันทึกว่า​พระยาห์เวห์​มองลงมา​จาก​สถานที่ศักดิ์สิทธิ์​ของพระองค์​ที่​อยู่​เบื้องบน
พระองค์​มองลงมา​จาก​สวรรค์​ลงมา​ยัง​โลกนี้
20เพื่อ​ฟัง​เสียง​ร้องคร่ำครวญ​ของ​พวกนักโทษ
และ​ปลดปล่อย​พวกนักโทษประหาร​ให้​เป็นอิสระ
21แล้ว​ประชาชน​จะได้​ประกาศ​ใน​เมืองศิโยน
ถึง​สิ่ง​ที่​พระยาห์เวห์​ได้ทำ​และ​สรรเสริญ​พระองค์​ใน​เยรูซาเล็ม
22ตอนที่​ชนชาติ​และ​อาณาจักรทั้งหลาย
มา​รวมตัวกัน​เพื่อ​นมัสการ​พระยาห์เวห์
23พระองค์​ตัดกำลัง​ของ​ข้าพเจ้าลง​ใน​วัยกลางคน
และ​ชีวิต​ของข้าพเจ้า​ก็​ถูกตัด​ให้สั้นลง
24ดังนั้น​ข้าพเจ้า​จึง​พูดว่า “พระเจ้า​ของข้าพเจ้า ชีวิต​ของพระองค์นั้น​จะ​ยังคง​อยู่ต่อไป​ทุกยุค​ทุกสมัย
ดังนั้น​อย่าเพิ่ง​ฆ่า​ข้าพเจ้าเลย​เมื่อ​ชีวิตข้าพเจ้า​มาถึง​แค่​ครึ่งทาง
25นานมาแล้ว พระองค์​ได้​ก่อตั้ง​โลกนี้​ขึ้นมา
และ​ได้​สร้าง​ฟ้าสวรรค์​ขึ้น​ด้วยมือ​ของพระองค์เอง
26สิ่งเหล่านี้​จะ​สูญสิ้นไป​แต่​พระองค์​จะ​คงอยู่​ตลอดไป
พวกมัน​ทั้งหมด​จะ​เปื่อยยุ่ย​เหมือน​เครื่องนุ่งห่ม
พระองค์​จะ​เปลี่ยนมัน​เหมือน​เสื้อผ้า​และ​โยนมัน​ทิ้งไป
27แต่​พระองค์​ไม่เคย​เปลี่ยน​แปลง
และ​วันปี​ของพระองค์​จะ​ไม่มีวัน​สิ้นสุด
28ลูกๆ​ของ​พวกผู้รับใช้​ของพระองค์​จะ​ตั้งรกราก​อยู่ที่นี่
ลูกหลาน​ของพวกเขา​ก็​จะ​อาศัย​อยู่​อย่างปลอดภัย​ต่อหน้า​พระองค์”

ที่ได้เลือกล่าสุด:

สดุดี 102: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้