บทเพลง_ไพเราะ 4
4
ชายหนุ่มพูดกับหญิงสาว
1ที่รักจ๋า เธอช่างสวยงามเหลือเกิน
ช่างสวยงามเสียจริงๆ
ดวงตาของเธอที่อยู่ภายใต้ผ้าคลุมหน้านั้นก็เหมือนกับนกเขาสองตัว
ผมของเธอเปรียบเหมือนฝูงแพะที่เดินพลิ้วลงมาเป็นระลอกจากภูเขากิเลอาด
2ฟันของเธอนั้นขาวเหมือนกับฝูงแกะตัวเมียที่ตัดขนแล้วเพิ่งขึ้นมาจากการล้างตัว
แต่ละซี่ก็มีคู่แฝดล่างบนไม่มีหลุดไปเลยสักซี่
3ริมฝีปากของเธอนั้นแดงเหมือนด้ายแดงสดสวยและปากของเธอนั้นก็ช่างงดงาม
แก้มที่อยู่ใต้ผ้าคลุมหน้าของเธอนั้นสีชมพูเหมือนผลทับทิมผ่าซีก
4ลำคอยาวระหงของเธอเปรียบเหมือนหอคอยของดาวิด ที่ก่อขึ้นด้วยหินเป็นชั้นๆ
มีโล่#4:4 โล่ โล่และเกราะในที่นี้คงหมายถึงพวกสร้อยคอที่สวยงามนับพันแขวนไว้กับเกราะป้องกันทุกชนิดของนักรบอยู่ที่นั่น
5นมสองเต้าของเธอนั้นเปรียบดังลูกกวางคู่หนึ่งหรือเลียงผาฝาแฝด
ที่กำลังเล็มพืชอยู่ท่ามกลางดอกลิลลี่
6จนวันใหม่ย่างเข้ามาและเงาแห่งค่ำคืนหนีไป
ฉันจะรีบเดินทางไปที่ภูเขาแห่งมดยอบและเนินเขาแห่งกำยานหอม#4:6 ภูเขา … กำยานหอม พูดถึงหน้าอกสองข้างของนาง ที่เอาน้ำหอมพรมไว้
7ที่รักจ๋า เธอช่างสวยหมดจด
ในตัวเธอไม่มีที่ติเลย
8เจ้าสาวของฉันไปจากเลบานอนกับฉันเถิด
ไปจากเลบานอนกับฉันเถิด
รีบลงมาจากยอดเขาอามานา
จากยอดเขาเสนีร์ และจากยอดเขาเฮอร์โมนเถิด#4:8 ยอดเขา … เฮอร์โมนเถิด ภูเขาพวกนี้อยู่ทางตอนเหนือของอิสราเอลและเขตแดนของเลบานอน
ลงมาจากพวกถ้ำของสิงโต
ลงมาจากภูเขาทั้งหลายที่พวกเสือดาวอยู่กันเถิด
9น้องจ๋า น้องได้กุมหัวใจของพี่ไว้แล้ว เจ้าสาวของฉัน
แค่เห็นเธอชายตามาแวบเดียว
แค่เห็นสร้อยเส้นหนึ่งบนคอเธอ เธอได้กุมหัวใจของฉันไว้แล้ว
10น้องจ๊ะ เจ้าสาวที่รักของฉันจ๋า การร่วมรักกับเธอนั้นช่างงดงาม
การร่วมรักกับเธอนั้นให้ความสุขยิ่งกว่าเหล้าองุ่น
กลิ่นน้ำหอมของเธอนั้นก็หอมยิ่งกว่าเครื่องเทศใดๆ
11เจ้าสาวของฉัน ริมฝีปากของเธอหวานหยดย้อยเหมือนน้ำผึ้งหยดจากรัง
น้ำผึ้งและน้ำนมฉาบอยู่ใต้ลิ้นของเธอ
กลิ่นหอมจากเสื้อผ้าของเธอนั้นหอมเหมือนไม้สนซีดาร์จากเลบานอน
12น้องจ๊ะ เจ้าสาวที่รักของฉันจ๋า เธอเป็นของฉันเท่านั้น
เหมือนสวนส่วนตัว สวนที่สงวนไว้ เหมือนตาน้ำที่หวงห้าม
13เธอเป็นเหมือนสวนหลวงที่เต็มไปด้วยทับทิม
และให้ผลมากมายมีทั้งเฮนนา นาร์ด
14ขมิ้น ต้นตะไคร้ และอบเชย ตลอดจนไม้กลิ่นหอมทุกชนิด
อีกทั้งยางไม้หอม ว่านหางจระเข้ รวมถึงสมุนไพรปรุงเครื่องหอมชั้นเลิศทุกอย่าง
15เธอเปรียบเหมือนตาน้ำในสวน เปรียบดังบ่อน้ำไหล
และเปรียบเหมือนลำธารที่ไหลลงมาจากภูเขาทั้งหลายของเลบานอน
หญิงสาวพูด
16ตื่นเถิด ลมเหนือเอ๋ย
พัดเถิด ลมใต้เอ๋ย
พัดผ่านสวนของฉัน
พัดให้เครื่องหอมฟุ้งกระจายไปทั่ว
ให้ที่รักของฉัน เข้ามาที่สวนของเขา
และให้เขากินผลไม้รสอร่อยในสวนเถิด
ที่ได้เลือกล่าสุด:
บทเพลง_ไพเราะ 4: THA-ERV
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
Bible League International