เยเนซิศ 13
13
1อับรามจึงขึ้นไปจากแผ่นดินอายฆุบโตกับภรรยา สัตว์และสรรพสิ่งที่มีอยู่ทั้งโลตด้วย ไปทางทิศใต้. 2อับรามก็มั่งคั่งสมบูรณ์ไปด้วยฝูงสัตว์ และเงินทองเป็นอันมาก; 3จึงค่อยเดินต่อไปจากทิศใต้จนมาถึงเมืองเบ็ธเอลที่ตนได้ตั้งกับอาศัยอยู่แต่ก่อนในหว่างกลางเมืองเบ็ธเอลกับเมืองฮาอาย, 4จนถึงแท่นที่ได้ก่อสร้างไว้คราวก่อน: ก็นมัสการออกพระนามพระยะโฮวาที่นั่น. 5ฝ่ายโลตผู้ไปด้วยกันกับอับรามนั้นก็มีฝูงแกะ, แพะ, และฝูงโค, กับทับอาศัยด้วย. 6แผ่นดินที่นั่นก็แคบไม่พอให้เขาอยู่ด้วยกันทั้งหมด: เพราะเขาทั้งสองมีฝูงสัตว์มาก, จึงอยู่ด้วยกันไม่ได้ 7คนเลี้ยงสัตว์ของอับรามกับคนเลี้ยงสัตว์ของโลตก็เกิดทะเลาะวิวาทเถียงกันขึ้น. (คราวนั้นพวกคะนาอันและพวกฟะริซียังตั้งอยู่ที่นั่น)
8อับรามจึงพูดกับโลตว่า, “ขออย่าให้เราทุ่มเถียงกันเลย; อย่าให้คนเลี้ยงสัตว์ของเรากับคนเลี้ยงสัตว์ของเจ้า ทะเลาะวุ่นวายกันเลย: เพราะเราเป็นญาติสนิทกัน. 9พื้นแผ่นดินทั้งหมดอยู่ตรงหน้าเจ้ามิใช่หรือ? เจ้าจงแยกออกไปตั้งให้ห่างเราเถิด: ถ้าเจ้าไปข้างข้ายมือแล้ว, เราจะไปข้างขวามือ: หรือเจ้าจะไปข้างขวามือแล้ว, เราจะไปข้างซ้ายมือ.” 10โลตก็เงยหน้าแลดูบรรดาที่ราบริมแม่น้ำยาระเดน, จึงเห็นว่ามีน้ำบริบูรณ์อยู่ทุกแห่ง; (ด้วยคราวนั้นพระยะโฮวายังมิได้ทรงทำลายเมืองซะโดมและเมืองอะโมรา) ที่นั่นก็อุดมดีเหมือนสวนพระยะโฮวา, เหมือนแผ่นดินอายฆุบโตทางที่มาถึงเมืองโซอาร. 11โลตจึงเลือกที่ราบริมแม่น้ำยาระเดนเป็นส่วนของตน; โลตก็ยกเดินไปทิศตะวันออกเขาทั้งสองก็ได้จากกันไป. 12อับรามได้อาศัยอยู่ที่แผ่นดินคะนาอัน, และโลตได้อาศัยอยู่ที่บานเมืองในที่ราบ, ตั้งทับอาศัยอยู่ริมเมืองซะโดม. 13ฝ่ายชาวเมืองซะโดมนั้นเป็นคนบาปชั่วลามกจำเพาะพระยะโฮวามาก
14เมื่อโลตแยกไปจากอับรามแล้ว, พระยะโฮวาตรัสแก่อับรามว่า, “เจ้าจงเงยหน้าแลดูที่ตั้งแต่เจ้าอยู่ไปข้างทิศเหนือ ทิศใต้ ทิศตะวันออก ทิศตะวันตก: 15ด้วยบรรดาแผ่นดินที่เจ้าแลเห็นนี้, เราจะยกให้เจ้าและพงศ์พันธุ์ของเจ้าสืบต่อไปเป็นนิตย์. 16เราจะบันดาลให้พงศ์พันธุ์ของเจ้าบังเกิดมากทวีขึ้นเหมือนผงคลีดิน: ถ้าผู้ใดอาจนับผงคลีดินได้, ก็จะนับพงศ์พันธุ์ของเจ้าได้ 17เจ้าจงลุกขึ้นเดินเที่ยวไปตลอดแผ่นดินนี้ให้ทั่วด้านยาวด้านกว้างเถิด; ด้วยแผ่นดินนี้เราจะยกให้เจ้า. 18อับรามจึงยกทับอาศัยมาตั้งอยู่ที่ต้นสนใหญ่ชื่อมัมเร, อยู่ในตำบลเฮ็บโรน, แล้วได้ก่อแท่นถวายพระยะโฮวาที่นั่น.
ที่ได้เลือกล่าสุด:
เยเนซิศ 13: TH1940
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
เยเนซิศ 13
13
1อับรามจึงขึ้นไปจากแผ่นดินอายฆุบโตกับภรรยา สัตว์และสรรพสิ่งที่มีอยู่ทั้งโลตด้วย ไปทางทิศใต้. 2อับรามก็มั่งคั่งสมบูรณ์ไปด้วยฝูงสัตว์ และเงินทองเป็นอันมาก; 3จึงค่อยเดินต่อไปจากทิศใต้จนมาถึงเมืองเบ็ธเอลที่ตนได้ตั้งกับอาศัยอยู่แต่ก่อนในหว่างกลางเมืองเบ็ธเอลกับเมืองฮาอาย, 4จนถึงแท่นที่ได้ก่อสร้างไว้คราวก่อน: ก็นมัสการออกพระนามพระยะโฮวาที่นั่น. 5ฝ่ายโลตผู้ไปด้วยกันกับอับรามนั้นก็มีฝูงแกะ, แพะ, และฝูงโค, กับทับอาศัยด้วย. 6แผ่นดินที่นั่นก็แคบไม่พอให้เขาอยู่ด้วยกันทั้งหมด: เพราะเขาทั้งสองมีฝูงสัตว์มาก, จึงอยู่ด้วยกันไม่ได้ 7คนเลี้ยงสัตว์ของอับรามกับคนเลี้ยงสัตว์ของโลตก็เกิดทะเลาะวิวาทเถียงกันขึ้น. (คราวนั้นพวกคะนาอันและพวกฟะริซียังตั้งอยู่ที่นั่น)
8อับรามจึงพูดกับโลตว่า, “ขออย่าให้เราทุ่มเถียงกันเลย; อย่าให้คนเลี้ยงสัตว์ของเรากับคนเลี้ยงสัตว์ของเจ้า ทะเลาะวุ่นวายกันเลย: เพราะเราเป็นญาติสนิทกัน. 9พื้นแผ่นดินทั้งหมดอยู่ตรงหน้าเจ้ามิใช่หรือ? เจ้าจงแยกออกไปตั้งให้ห่างเราเถิด: ถ้าเจ้าไปข้างข้ายมือแล้ว, เราจะไปข้างขวามือ: หรือเจ้าจะไปข้างขวามือแล้ว, เราจะไปข้างซ้ายมือ.” 10โลตก็เงยหน้าแลดูบรรดาที่ราบริมแม่น้ำยาระเดน, จึงเห็นว่ามีน้ำบริบูรณ์อยู่ทุกแห่ง; (ด้วยคราวนั้นพระยะโฮวายังมิได้ทรงทำลายเมืองซะโดมและเมืองอะโมรา) ที่นั่นก็อุดมดีเหมือนสวนพระยะโฮวา, เหมือนแผ่นดินอายฆุบโตทางที่มาถึงเมืองโซอาร. 11โลตจึงเลือกที่ราบริมแม่น้ำยาระเดนเป็นส่วนของตน; โลตก็ยกเดินไปทิศตะวันออกเขาทั้งสองก็ได้จากกันไป. 12อับรามได้อาศัยอยู่ที่แผ่นดินคะนาอัน, และโลตได้อาศัยอยู่ที่บานเมืองในที่ราบ, ตั้งทับอาศัยอยู่ริมเมืองซะโดม. 13ฝ่ายชาวเมืองซะโดมนั้นเป็นคนบาปชั่วลามกจำเพาะพระยะโฮวามาก
14เมื่อโลตแยกไปจากอับรามแล้ว, พระยะโฮวาตรัสแก่อับรามว่า, “เจ้าจงเงยหน้าแลดูที่ตั้งแต่เจ้าอยู่ไปข้างทิศเหนือ ทิศใต้ ทิศตะวันออก ทิศตะวันตก: 15ด้วยบรรดาแผ่นดินที่เจ้าแลเห็นนี้, เราจะยกให้เจ้าและพงศ์พันธุ์ของเจ้าสืบต่อไปเป็นนิตย์. 16เราจะบันดาลให้พงศ์พันธุ์ของเจ้าบังเกิดมากทวีขึ้นเหมือนผงคลีดิน: ถ้าผู้ใดอาจนับผงคลีดินได้, ก็จะนับพงศ์พันธุ์ของเจ้าได้ 17เจ้าจงลุกขึ้นเดินเที่ยวไปตลอดแผ่นดินนี้ให้ทั่วด้านยาวด้านกว้างเถิด; ด้วยแผ่นดินนี้เราจะยกให้เจ้า. 18อับรามจึงยกทับอาศัยมาตั้งอยู่ที่ต้นสนใหญ่ชื่อมัมเร, อยู่ในตำบลเฮ็บโรน, แล้วได้ก่อแท่นถวายพระยะโฮวาที่นั่น.
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society