เฉลยธรรมบัญญัติ 31:14-30

เฉลยธรรมบัญญัติ 31:14-30 NTV

พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ว่า “ดู​เถิด ใกล้​วัน​แล้ว​ที่​เจ้า​จะ​ต้อง​ตาย จง​เรียก​โยชูวา​มา และ​เจ้า​ทั้ง​สอง​มา​ด้วย​กัน​ยัง​กระโจม​ที่​นัด​หมาย แล้ว​เรา​จะ​มอบ​หมาย​หน้าที่​แก่​เขา” ครั้น​แล้ว​โมเสส​และ​โยชูวา​ก็​ไป​ยัง​กระโจม​ที่​นัด​หมาย​ด้วย​กัน แล้ว​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ก็​ปรากฏ​ที่​กระโจม​ใน​ลักษณะ​ของ​เมฆ​ก้อน​มหึมา​ดั่ง​เสา​หลัก และ​เมฆ​ก้อน​มหึมา​ดั่ง​เสา​หลัก​หยุด​อยู่​ที่​ทาง​เข้า​กระโจม พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ว่า “ดู​เถิด เจ้า​กำลัง​จะ​สิ้น​ชีวิต​ไป​อยู่​กับ​บรรพบุรุษ​ของ​เจ้า และ​ชน​ชาติ​นี้​จะ​ปัน​ใจ​ไป​เชื่อ​ใน​บรรดา​เทพเจ้า​ต่าง​ชาติ​ประหนึ่ง​หญิง​แพศยา​ของ​แผ่นดิน​ที่​พวก​เขา​กำลัง​จะ​เข้า​ไป​อยู่ พวก​เขา​จะ​ทอดทิ้ง​เรา​และ​ไม่​รักษา​พันธ​สัญญา​ที่​เรา​ทำ​ไว้​กับ​พวก​เขา ความ​โกรธ​ของ​เรา​จะ​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​พวก​เขา​ใน​วัน​นั้น แล้ว​เรา​จะ​ทอดทิ้ง​เขา และ​ซ่อน​หน้า​จาก​เขา พวก​เขา​จะ​ถูก​ทำลาย จะ​ประสบ​กับ​ความ​เลวร้าย​และ​ความ​ทุกข์​ยาก เขา​จะ​พูด​กัน​ใน​วัน​นั้น​ว่า ‘พวก​เรา​ประสบ​สิ่ง​เลวร้าย​เหล่า​นี้​ก็​เพราะ​พระ​เจ้า​ของ​เรา​ไม่​อยู่​กับ​พวก​เรา​มิ​ใช่​หรือ’ แล้ว​เรา​จะ​ซ่อน​หน้า​ใน​วัน​นั้น เพราะ​พวก​เขา​กระทำ​สิ่ง​เลวร้าย​ทั้ง​ปวง โดย​หัน​เข้า​หา​บรรดา​เทพเจ้า บัดนี้ เจ้า​จง​เขียน​บท​เพลง​นี้​สำหรับ​พวก​เขา​และ​สอน​ชาว​อิสราเอล​ให้​ร้อง​จน​ขึ้น​ใจ เพลง​นี้​จะ​เป็น​พยาน​กล่าว​โทษ​ชาว​อิสราเอล​ให้​เรา เพราะ​เมื่อ​เรา​นำ​พวก​เขา​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดิน​อัน​อุดม​ด้วย​น้ำ​นม​และ​น้ำ​ผึ้ง ซึ่ง​เรา​ได้​ปฏิญาณ​ไว้​ว่า​จะ​ให้​แก่​บรรพบุรุษ​ของ​พวก​เขา​แล้ว พวก​เขา​ก็​กิน​จน​อิ่มหนำ​และ​อ้วนพี และ​จะ​หัน​เข้า​หา​บรรดา​เทพเจ้า และ​บูชา​สิ่ง​เหล่า​นั้น และ​หัน​หลัง​ให้​เรา​และ​ไม่​รักษา​พันธ​สัญญา​ของ​เรา เมื่อ​พวก​เขา​ประสบ​กับ​ความ​เลวร้าย​และ​ความ​ทุกข์​ยาก​มาก​มาย เพลง​นี้​ก็​จะ​ยืนยัน​ต่อ​หน้า​พวก​เขา​เหมือน​เป็น​พยาน เพราะ​บรรดา​ผู้​สืบ​เชื้อสาย​ของ​เขา​จะ​ไม่​ลืม​เพลง​ที่​ร้อง​จาก​ปาก​ตนเอง เพราะ​เรา​รู้​จุด​ประสงค์​ที่​พวก​เขา​มี ก่อน​ที่​เรา​จะ​พา​พวก​เขา​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดิน​ที่​เรา​ได้​ปฏิญาณ​ไว้​ว่า​จะ​มอบ​ให้” ดังนั้น โมเสส​จึง​เขียน​เพลง​นี้​ไว้​ใน​วัน​เดียว​กัน​นั้น และ​สอน​ให้​แก่​ชาว​อิสราเอล และ​พระ​องค์​มอบ​หมาย​หน้าที่​แก่​โยชูวา​บุตร​ของ​นูน​โดย​กล่าว​ว่า “จง​เข้มแข็ง​และ​กล้า​หาญ​เถิด เพราะ​เจ้า​จะ​นำ​ชาว​อิสราเอล​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดิน​ที่​เรา​ได้​ปฏิญาณ​ไว้​ว่า​จะ​ให้​แก่​พวก​เขา เรา​จะ​อยู่​กับ​เจ้า” เมื่อ​โมเสส​เขียน​คำกล่าว​ใน​กฎ​บัญญัติ​นี้​ลง​ใน​หนังสือ​จบ​แล้ว โมเสส​บัญชา​ชาว​เลวี​ผู้​เป็น​ฝ่าย​หาม​หีบ​พันธ​สัญญา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ว่า “จง​เอา​หนังสือ​กฎ​บัญญัติ​ฉบับ​นี้​ไป​วาง​ไว้​ที่​ข้าง​หีบ​พันธ​สัญญา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน เพื่อ​ให้​อยู่​ที่​นั่น​เป็น​พยาน​กล่าว​โทษ​ท่าน เพราะ​เรา​ทราบ​ว่า​พวก​ท่าน​ชอบ​ขัดขืน​และ​ดื้อ​รั้น​เพียง​ไร ดู​เถิด แม้​ว่า​ขณะ​นี้​เรา​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​กับ​พวก​ท่าน พวก​ท่าน​ก็​ยัง​ขัดขืน​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า หลัง​จาก​เรา​ตาย​ไป​แล้ว พวก​ท่าน​จะ​กระทำ​ยิ่ง​กว่า​เพียง​ไร จง​เรียก​หัวหน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ทั้ง​ปวง​และ​เจ้าหน้าที่​ประจำ​เผ่า​ของ​ท่าน​มา​ประชุม​ร่วม​กับ​เรา เรา​จะ​ได้​พูด​ให้​พวก​เขา​ได้ยิน​ด้วย​หู​ของ​เขา​เอง และ​จะ​ให้​ฟ้า​ดิน​เป็น​พยาน​กล่าว​โทษ​พวก​เขา เพราะ​เรา​ทราบ​ว่า​หลัง​จาก​ที่​เรา​ตาย​ไป​แล้ว พวก​ท่าน​จะ​ประพฤติ​อย่าง​เสื่อม​ทราม​อย่าง​ที่​สุด และ​หัน​ไป​จาก​วิถีทาง​ที่​เรา​ได้​บัญชา​ไว้ และ​จาก​นั้น​สิ่ง​เลวร้าย​จะ​เกิด​ขึ้น​กับ​พวก​ท่าน เพราะ​ท่าน​จะ​กระทำ​สิ่ง​ชั่วร้าย​ใน​สายตา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​ยั่ว​โทสะ​พระ​องค์​ด้วย​สิ่ง​ที่​ท่าน​สร้าง​ขึ้น” ครั้น​แล้ว โมเสส​ก็​กล่าว​คำ​ใน​บท​เพลง​นี้​จน​จบ ให้​ทุก​คน​ใน​ที่​ประชุม​ของ​อิสราเอล​ได้ยิน​ดังนี้​ว่า