มนุษย์ได้รับประโยชน์อะไรจากการลงแรง ตรากตรำกับงานทุกอย่างที่เขาทำในโลกนี้ แต่ละยุคล่วงไป ยุคแล้วยุคเล่า แต่โลกคงอยู่ตลอดไป ดวงอาทิตย์ขึ้นและดวงอาทิตย์ตก และรีบไปยังที่ๆ มันขึ้นมา ลมพัดไปทางทิศใต้ และหมุนวนไปทางทิศเหนือ ลมพัดวนไปเวียนมา และวนกลับมาอีก ลำธารทุกสายไหลลงสู่ทะเล แต่ทะเลก็ไม่เคยเต็ม น้ำตกลงสู่จุดกำเนิดของลำธาร แล้วก็ไหลออกไปจากที่นั่นอีก ทุกสิ่งดูน่าอ่อนล้ายิ่งนัก จนมนุษย์ไม่อาจพรรณนาได้ ที่นัยน์ตาของเราเห็นนั้นยังไม่พอ และที่ได้ยินนั้นก็ยังไม่เต็มอิ่ม อะไรที่เคยเป็นก็จะเป็นอีก และสิ่งที่กระทำกันมาแล้ว ก็จะกระทำกันอีก คือไม่มีอะไรแปลกใหม่ในโลกนี้ มีสิ่งใดบ้างที่คนจะอ้างได้ว่า “ดูสิ นี่เป็นสิ่งแปลกใหม่” เพราะมันมีอยู่นานแล้ว ตั้งแต่ยุคก่อนหน้าเราเสียอีก ไม่มีใครระลึกถึงคนที่มีชีวิตในอดีต และแม้แต่บรรดาคนรุ่นต่อไป ก็จะไม่เป็นที่ระลึกถึงในบรรดา ผู้ที่มาภายหลังอีกเช่นกัน
อ่าน ปัญญาจารย์ 1
แบ่งปัน
เปรียบเทียบฉบับแปลทั้งหมด: ปัญญาจารย์ 1:3-11
บันทึกข้อพระคำ อ่านแบบออฟไลน์ ดูคลิปการสอน และอื่น ๆ อีกมากมาย!
หน้าหลัก
พระคัมภีร์
แผนการอ่าน
วิดีโอ
แอปพระคัมภีร์
แอปพระคัมภีร์สำหรับเด็ก
