ปัญญาจารย์ 2

2
ความ​ไร้​ค่า​ของ​การ​หา​ความ​สุข​ใส่​ตัว
1ข้าพเจ้า​คิด​ใน​ใจ​ว่า “เอาล่ะ เรา​จะ​ทดลอง​เจ้า​ด้วย​ความ​สนุก​สนาน เพื่อ​ดู​ว่า​สิ่ง​ไหน​เป็น​สิ่ง​ดี​บ้าง” แต่​ก็​พิสูจน์​เห็น​แล้ว​ว่า มัน​ไร้​ค่า​เช่น​กัน 2ข้าพเจ้า​เห็น​ว่า การ​หัวเราะ​เป็น​เรื่อง​โง่​เขลา และ​ความ​สนุก​สนาน​เล่า มัน​สร้าง​ความ​สำเร็จ​อย่าง​ใด​บ้าง 3ข้าพเจ้า​พยายาม​หา​ความ​สำราญ​ใจ​ให้​แก่​ตน​เอง​ด้วย​เหล้า​องุ่น และ​ฉวย​เอา​ความ​โง่​เขลา ถึง​กระนั้น​สติ​ปัญญา​ก็​ยัง​เป็น​ฝ่าย​นำ​ใน​ความ​คิด​ของ​ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า​ใคร่​จะ​ดู​ว่า เวลา​อัน​สั้น​ใน​ช่วง​ชีวิต​มนุษย์​นั้น มี​อะไร​ดีๆ ที่​พวก​เขา​จะ​กระทำ​ใน​โลก​ได้​บ้าง 4ข้าพเจ้า​กระทำ​หลาย​สิ่ง​ที่​ยิ่ง​ใหญ่ ข้าพเจ้า​สร้าง​บ้าน​หลาย​หลัง และ​ปลูก​สวน​องุ่น​เอง 5ข้าพเจ้า​ปลูก​สวน​พืช​และ​ไร่​ผล​ไม้​นานา​ชนิด 6ข้าพเจ้า​ขุด​บ่อ​ไว้​ใช้​รด​น้ำ​ต้น​ไม้​ที่​กำลัง​งอก​งาม​ใน​สวน 7ข้าพเจ้า​ซื้อ​ทาส​ทั้ง​ชาย​และ​หญิง และ​ทาส​ที่​เกิด​ใน​บ้าน​ของ​ข้าพเจ้า​เพิ่ม​จำนวน​ขึ้น​อีก​ด้วย ข้าพเจ้า​เป็น​เจ้า​ของ​ฝูง​โค​และ​แพะ​แกะ​มากมาย มาก​กว่า​ทุก​คน​ที่​อยู่​ก่อน​หน้า​ข้าพเจ้า​ใน​เยรูซาเล็ม 8ข้าพเจ้า​สะสม​เงิน​และ​ทองคำ​จำนวน​มหาศาล และ​สมบัติ​จาก​บรรดา​กษัตริย์​และ​อาณาจักร​ไว้​ด้วย ข้าพเจ้า​มี​นักร้อง​ชาย​และ​หญิง และ​ภรรยา​น้อย​หลาย​คน ซึ่ง​เป็น​สิ่ง​ที่​บรรดา​ผู้​ชาย​นิยม​ชม​ชอบ
9ดังนั้น ข้าพเจ้า​จึง​ยิ่ง​ใหญ่​และ​เหนือ​กว่า​ทุก​คน​ที่​อยู่​ก่อน​หน้า​ข้าพเจ้า​ใน​เยรูซาเล็ม และ​สติ​ปัญญา​ของ​ข้าพเจ้า​ก็​อยู่​กับ​ข้าพเจ้า​ด้วย 10ไม่​มี​สิ่ง​ใด​ที่​ข้าพเจ้า​อยาก​ได้ แล้ว​จะ​ไม่​ได้ ข้าพเจ้า​ไม่​ได้​ละ​เว้น​จาก​สิ่ง​ที่​ให้​ความ​สุข​ใจ ดังนั้น​ข้าพเจ้า​ยินดี​กับ​การงาน​ทุก​อย่าง​ที่​ทำ และ​นี่​คือ​รางวัล​ของ​ข้าพเจ้า​ซึ่ง​ได้​มา​จาก​การ​ทำงาน​ทั้ง​สิ้น 11ฉะนั้น​ข้าพเจ้า​นึก​ถึง​ทุก​สิ่ง​ที่​ข้าพเจ้า​ปฏิบัติ​ด้วย​มือ​ข้าพเจ้า และ​การงาน​ที่​ข้าพเจ้า​ลง​แรง​ตรากตรำ ดู​เถิด ทุก​สิ่ง​ช่าง​ไร้​ค่า และ​เป็น​การ​ไล่​คว้า​ลม และ​ไม่​มี​สิ่ง​ใด​ที่​เป็น​ประโยชน์​ใน​โลก​นี้
ความ​ไร้​ค่า​ของ​การ​ใช้​ชีวิต​อย่าง​ฉลาด
12ข้าพเจ้า​จึง​นึก​ถึง​เรื่อง​สติ​ปัญญา ความ​ขาด​สติ​ยั้ง​คิด และ​ความ​โง่​เขลา คน​ที่​มา​ภาย​หลัง​กษัตริย์​ใน​อดีต​จะ​ทำ​อะไร​อีก​ได้ นอกจาก​จะ​ทำ​สิ่ง​ที่​ท่าน​ได้​ปฏิบัติ​กัน​มา​แล้ว 13ข้าพเจ้า​จึง​เห็น​ว่า​สติ​ปัญญา​ดี​กว่า​ความ​โง่​เขลา เช่น​เดียว​กับ​ความ​สว่าง​ที่​ดี​กว่า​ความ​มืด 14ผู้​มี​สติ​ปัญญา​สามารถ​รู้​เห็น​วิถี​ทาง​ของ​ตน แต่​คน​โง่​เขลา​เดิน​ใน​ความ​มืด และ​ข้าพเจ้า​ทราบ​ว่า​ทุก​คน​ต้อง​เผชิญ​สิ่ง​ที่​เหมือนๆ กัน 15ข้าพเจ้า​จึง​คิด​ใน​ใจ​ว่า “อะไร​ที่​เกิด​กับ​คน​โง่​เขลา​ก็​จะ​เกิด​กับ​เรา​ด้วย แล้ว​เรา​จะ​มี​สติ​ปัญญา​เช่น​นี้​ไป​ทำไม” ข้าพเจ้า​จึง​คิด​ใน​ใจ​ว่า “นั่น​ก็​ไร้​ค่า​เช่น​กัน” 16เพราะ​ไม่​ว่า​จะ​เป็น​คน​เรือง​ปัญญา หรือ​เป็น​คน​โง่​เขลา​ก็​ตาม ไม่​มี​ใคร​ระลึก​ถึง​พวก​เขา​ได้​นาน ข้าพเจ้า​เห็น​ว่า​ทุก​คน​จะ​ถูก​ลืม​ใน​บั้น​ปลาย คน​เรือง​ปัญญา​และ​คน​โง่​เขลา​ก็​ต้อง​ตาย​เหมือน​กัน 17ข้าพเจ้า​จึง​เกลียด​ชีวิต เพราะ​สิ่ง​ที่​เกิด​ขึ้น​ใน​โลก​ทำให้​ข้าพเจ้า​เศร้า​ใจ เพราะ​ทุก​สิ่ง​ไร้​ค่า และ​เป็น​การ​ไล่​คว้า​ลม
ความ​ไร้​ค่า​ของ​การ​ลง​แรง​ตรากตรำ
18ข้าพเจ้า​เกลียด​งาน​ตรากตรำ​ทั้ง​สิ้น​ที่​ข้าพเจ้า​ได้​กระทำ​ใน​โลก​นี้ เมื่อ​เห็น​ว่า​ข้าพเจ้า​ต้อง​ทิ้ง​ทุก​สิ่ง​ไว้​ให้​แก่​คน​ที่​จะ​มา​ภาย​หลัง​ข้าพเจ้า 19และ​ใคร​จะ​ทราบ​ได้​ว่า เขา​จะ​เป็น​คน​มี​สติ​ปัญญา​หรือ​เป็น​คน​โง่​เขลา แต่​เขา​ก็​ยัง​จะ​เป็น​เจ้า​ของ​ทุก​สิ่ง​ที่​ข้าพเจ้า​ลง​แรง​ตรากตรำ​และ​ใช้​สติ​ปัญญา​ของ​ข้าพเจ้า​ใน​โลก​นี้ นี่​ก็​ไร้​ค่า​เช่น​กัน 20ข้าพเจ้า​จึง​สิ้น​หวัง​ใน​งาน​ตรากตรำ​ทั้ง​สิ้น​ที่​ข้าพเจ้า​ลง​แรง​ไป​แล้ว​ใน​โลก​นี้ 21เพราะ​ว่า​คน​ที่​ได้​ลง​แรง​ตรากตรำ​ด้วย​สติ​ปัญญา ความรู้ และ​ความ​ชำนาญ ต้อง​ทิ้ง​ทุก​สิ่ง​ไว้​ให้​แก่​คน​ที่​ไม่​ได้​ลง​แรง​ตรากตรำ​ได้​ใช้​อย่าง​มี​ความ​สุข นี่​ก็​ไร้​ค่า​และ​ไม่​ยุติธรรม​อย่าง​ยิ่ง 22คน​ที่​ลง​แรง​ตรากตรำ​คร่ำเคร่ง​กับ​งาน​ทุก​ชนิด​ได้​รับ​ผล​อะไร​จาก​สิ่ง​ที่​เขา​กระทำ​ใน​โลก​นี้​บ้าง 23เพราะ​ตลอด​ชีวิต​ของ​เขา​เต็ม​ด้วย​ความ​เจ็บ​ปวด และ​การงาน​ของ​เขา​สร้าง​ความ​กังวล แม้แต่​ยาม​ค่ำ​คืน จิตใจ​ของ​เขา​ก็​ยัง​ไม่​หยุด​พัก นี่​ก็​ไร้​ค่า​เช่น​กัน
24ไม่​มี​อะไร​ดี​สำหรับ​มนุษย์​มาก​ไป​กว่า​การ​ดื่ม กิน และ​มี​ความ​สุข​กับ​การงาน​ของ​เขา และ​ข้าพเจ้า​เห็น​ว่า สิ่ง​นี้​มา​จาก​อานุภาพ​ของ​พระ​เจ้า​ด้วย 25ไม่​มี​ใคร​สามารถ​รับประทาน​หรือ​หา​ความ​สุข​จาก​ชีวิต​ได้ นอกจาก​ว่า​พระ​เจ้า​จะ​ช่วย​เขา 26เพราะ​ว่า​พระ​เจ้า​ได้​มอบ​สติ​ปัญญา ความรู้ และ​ความ​ยินดี​ให้​แก่​คน​ที่​ทำให้​พระ​เจ้า​พอใจ แต่​พระ​องค์​ทำให้​คน​บาป​ทำ​งาน รวบ​รวม​ผล และ​เก็บ​สะสม ก็​เพียง​เพื่อ​ให้​แก่​คน​ที่​ทำให้​พระ​เจ้า​พอใจ นี่​ก็​ไร้​ค่า​เช่น​กัน และ​เป็น​การ​ไล่​คว้า​ลม

ที่ได้เลือกล่าสุด:

ปัญญาจารย์ 2: NTV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้