อพยพ 12

12
วัน​ปัสกา​แรก
1 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​และ​อาโรน​ที่​แผ่นดิน​อียิปต์​ว่า 2“เดือน​นี้​เป็น​เดือน​แรก​เริ่ม​สำหรับ​พวก​เจ้า คือ​เป็น​เดือน​แรก​ของ​ปี​สำหรับ​เจ้า​ทั้ง​หลาย#12:2 ตรง​กับ​วัน​ข้าง​ขึ้น และ​เป็น​ปลาย​เดือน​มีนาคม​หรือ​ต้น​เดือน​เมษายน เรียก​ว่า​เดือน​อาบีบ ฉบับ​อพยพ 13:4 3จง​บอก​ชาว​อิสราเอล​ทั้ง​มวล​ว่า​วัน​ที่​สิบ​ของ​เดือน​นี้ ชาย​ทุก​คน​ที่​เป็น​หัวหน้า​ครอบครัว​จะ​ต้อง​เลือก​เอา​ลูก​แกะ 1 ตัว​สำหรับ​ครอบครัว​ของ​ตน 4และ​ถ้า​ครอบครัว​เล็ก​เกิน​ไป​ที่​จะ​ใช้​แกะ​ทั้ง​ตัว เขา​ต้อง​แบ่ง​รับประทาน​กับ​เพื่อน​บ้าน​ใกล้เคียง โดย​แบ่ง​กัน​ตาม​จำนวน​คน​ว่า แต่​ละ​คน​จะ​รับประทาน​มาก​น้อย​แค่​ไหน 5ลูก​แกะ​ของ​เจ้า​จะ​ต้อง​ปราศจาก​ตำหนิ ตัว​ผู้​อายุ 1 ปี เจ้า​จะ​เลือก​จาก​ฝูง​แกะ​หรือ​ฝูง​แพะ​ก็​ได้ 6เจ้า​จง​ดูแล​มัน​ไว้​จน​ถึง​วัน​ที่​สิบ​สี่​ของ​เดือน​นี้#12:6 คือ​คืน​สุดท้าย​ของ​วัน​ข้าง​ขึ้น แล้ว​ชาว​อิสราเอล​ทั้ง​มวล​จะ​ต้อง​ฆ่า​ลูก​แกะ​ของ​ตน​ใน​เวลา​พลบค่ำ
7และ​ให้​พวก​เขา​ใช้​เลือด​ทา​รอบ​วงกบ​ประตู​หน้า​บ้าน​ที่​พวก​เขา​ใช้​เป็น​ที่​รับประทาน​อาหาร​กัน 8ค่ำ​วัน​นั้น ให้​เขา​รับประทาน​เนื้อ​สัตว์​ย่าง​กับ​ขนมปัง​ไร้​เชื้อ​และ​ผัก​รส​ขม 9อย่า​รับประทาน​เนื้อ​ดิบ​หรือ​เนื้อ​ที่​ต้ม​สุก​ด้วย​น้ำ แต่​ให้​ย่าง​ทั้ง​ตัว​รวม​ทั้ง​หัว ขา​และ​เครื่อง​ใน​ด้วย 10พวก​เจ้า​อย่า​ให้​มี​อะไร​เหลือ​ทิ้ง​ไว้​จน​ถึง​รุ่งเช้า สิ่งใด​ที่​เหลือ​ไว้​จน​ถึง​เช้า​จะ​ต้อง​เผา​ให้​หมด 11เวลา​ที่​เจ้า​รับประทาน​จง​แต่งตัว​สำหรับ​การ​เดิน​ทาง​ให้​พร้อม โดย​สวม​รองเท้า​ไว้ ถือ​ไม้เท้า และ​เจ้า​ควร​รับประทาน​อย่าง​รีบเร่ง เพราะ​นี่​เป็น​เวลา​ปัสกา#12:11 ปัสกา ความ​หมาย​คือ ผ่าน​เลย​ไป​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า 12เพราะ​เรา​จะ​ผ่าน​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดิน​อียิปต์​ใน​คืน​เดียว​กัน​นั้น เรา​จะ​สังหาร​บุตร​หัวปี​ทุก​คน​และ​ลูก​สัตว์​เลี้ยง​ตัว​แรก​ทุก​ตัว​ใน​แผ่นดิน​อียิปต์ เรา​จะ​ลงโทษ​เทพเจ้า​ทั้ง​ปวง​ของ​อียิปต์ เรา​คือ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า 13เลือด​จะ​เป็น​หมาย​สำคัญ​ของ​พวก​เจ้า เวลา​เรา​เห็น​เลือด​ติด​บ้าน​ที่​เจ้า​อยู่ เรา​จะ​ผ่าน​เลย​ไป โดย​จะ​ไม่​มี​ภัย​พิบัติ​เกิด​แก่​เจ้า​ใน​เวลา​ที่​เรา​กำราบ​แผ่นดิน​อียิปต์
14วันนี้​จะ​เป็น​วัน​ที่​เจ้า​ควร​รำลึก และ​ฉลอง​เพื่อ​เป็น​วาระ​เทศกาล​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​โดย​ทั่ว​ทุก​ชาติ​พันธุ์​ของ​เจ้า เจ้า​จง​รักษา​กฎ​เกณฑ์​นี้​ไป​ตลอด​กาล 15จง​รับประทาน​ขนมปัง​ไร้​เชื้อ​ใน​ระยะ 7 วัน วัน​แรก​จง​กำจัด​เชื้อ​ยีสต์​ไม่​ให้​ตก​ค้าง​อยู่​ใน​บ้าน​เจ้า เพราะ​ถ้า​ใคร​รับประทาน​สิ่ง​ที่​มี​เชื้อ​ยีสต์​ใน​ระยะ​ตั้งแต่​วัน​แรก​จน​ถึง​วัน​ที่​เจ็ด คน​นั้น​จะ​ถูก​ตัดขาด​จาก​อิสราเอล 16ใน​วัน​แรก​จง​มี​การ​ประชุม​อัน​บริสุทธิ์ และ​วัน​ที่​เจ็ด​ก็​เช่น​กัน อย่า​ทำงาน​ใน 2 วัน​นั้น แต่​เตรียม​ทำ​อาหาร​ได้​สำหรับ​ทุก​คน​ที่​ต้อง​รับประทาน 17จง​ฉลอง​เทศกาล​ขนมปัง​ไร้​เชื้อ เพราะ​ใน​วัน​นี้ เรา​ได้​นำ​เผ่าพันธุ์​ของ​เจ้า​ออก​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์ ฉะนั้น เจ้า​จง​รักษา​วัน​นี้​ให้​เป็น​กฎ​เกณฑ์​ของ​ทุก​ชาติ​พันธุ์​ของ​เจ้า​ไป​ตลอด​กาล 18เย็น​วัน​ที่​สิบ​สี่​ของ​เดือน​แรก​นี้ เจ้า​จะ​ต้อง​รับประทาน​ขนมปัง​ไร้​เชื้อ​จน​ถึง​เย็น​วัน​ที่​ยี่​สิบ​เอ็ด​ของ​เดือน 19อย่า​ให้​มี​เชื้อ​ยีสต์​หลงเหลือ​อยู่​ใน​บ้าน​พวก​เจ้า​ตลอด​ระยะ​เวลา 7 วัน เพราะ​ถ้า​ใคร​รับประทาน​สิ่ง​ที่​มี​เชื้อ​ยีสต์ คน​นั้น​จะ​ถูก​ตัด​ขาด​จาก​มวลชน​ชาว​อิสราเอล ไม่​ว่า​เขา​จะ​เป็น​คน​ต่างด้าว​หรือ​ชาว​อิสราเอล​โดย​กำเนิด 20อย่า​รับประทาน​สิ่งใด​ที่​มี​เชื้อ​ยีสต์​ผสม​อยู่ ทุกๆ บ้าน​ต้อง​รับประทาน​ขนมปัง​ไร้​เชื้อ”
21ครั้น​แล้ว โมเสส​จึง​เรียก​บรรดา​หัวหน้า​ชั้น​ผู้ใหญ่​ของ​อิสราเอล​มา​และ​กล่าว​ว่า “จง​เลือก​ลูก​แกะ​เอง​ตาม​ขนาด​ครอบครัว​ของ​ท่าน และ​ฆ่า​ลูก​แกะ​ปัสกา 22ใช้​ก้าน​หุสบ​จุ่ม​เลือด​ที่​อยู่​ใน​อ่าง และ​ทา​เลือด​ไว้​ที่​รอบ​วงกบ​ประตู และ​อย่า​ให้​ใคร​ก้าว​พ้น​ประตู​บ้าน​ไป​จนกว่า​จะ​รุ่งเช้า 23เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​ผ่าน​เข้า​มา​เพื่อ​สังหาร​ชาว​อียิปต์ เมื่อ​พระ​องค์​เห็น​เลือด​ที่​รอบ​วงกบ​ประตู พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​ผ่าน​เลย​ประตู​นั้น​ไป และ​จะ​ไม่​ปล่อย​ให้​ผู้​สังหาร​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​เพื่อ​สังหาร​ท่าน 24จง​ฉลอง​พิธี​ที่​ระบุ​ไว้​และ​ถือ​เป็น​กฎ​เกณฑ์​ของ​ท่าน​และ​ลูก​หลาน​ตลอด​ไป 25เมื่อ​ท่าน​ก้าว​เข้า​ไป​ถึง​ดินแดน​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​มอบ​ให้​ท่าน​ดัง​ที่​พระ​องค์​ได้​สัญญา​ไว้ ท่าน​จะ​ต้อง​รักษา​พิธี​นี้​ไว้ 26และ​ยาม​ที่​ลูก​หลาน​ของ​ท่าน​ถาม​ว่า ‘พิธี​นี้​มี​ความ​หมาย​อย่างไร​สำหรับ​ท่าน’ 27จง​บอก​ไป​ว่า ‘เป็น​การ​ถวาย​เครื่อง​สักการะ​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เนื่อง​ใน​วัน​ปัสกา เพราะ​ที่​อียิปต์​พระ​องค์​ได้​ผ่าน​เลย​บ้าน​ของ​ชาว​อิสราเอล​ไป ขณะ​ที่​พระ​องค์​สังหาร​ชาว​อียิปต์ แต่​ไว้​ชีวิต​ครอบครัว​ของ​พวก​เรา’” แล้ว​ชาว​อิสราเอล​ก็​ก้ม​ศีรษะ​ลง​กราบ​นมัสการ
28ชาว​อิสราเอล​ก็​ไป​ปฏิบัติ​ตาม​คำสั่ง​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ที่​ให้​ไว้​กับ​โมเสส​และ​อาโรน
ภัย​พิบัติ​ที่​สิบ: บุตร​หัวปี​ตาย
29ใน​เวลา​เที่ยง​คืน พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​พราก​ชีวิต​บุตร​หัวปี​ของ​ชาว​อียิปต์​ทุก​คน​ทั่ว​ทั้ง​แผ่นดิน นับ​จาก​บุตร​หัวปี​ของ​ฟาโรห์​ผู้​นั่ง​บน​บัลลังก์​จน​ถึง​บุตร​หัวปี​ของ​เชลย​ที่​อยู่​ใน​คุก​ใต้​ดิน​รวม​ถึง​ลูก​สัตว์​เลี้ยง​ตัว​แรก​ทุก​ตัว​ด้วย 30ใน​คืน​นั้น​ฟาโรห์ ข้า​ราชบริพาร​ทั้ง​หลาย​ของ​ท่าน และ​ชาว​อียิปต์​ทุก​คน​ตื่น​ขึ้น มี​เสียง​ร้อง​ระงม​สนั่น​ทั่ว​แผ่นดิน​อียิปต์ เพราะ​ไม่​มี​บ้าน​ใด​ที่​ปราศจาก​คนตาย 31ท่าน​จึง​เรียก​ตัว​โมเสส​และ​อาโรน​มา​พบ​ใน​คืน​นั้น​และ​กล่าว​ว่า “ไป​ได้​แล้ว จง​ไป​ให้​พ้น​จาก​ประชาชน​ของ​เรา ทั้ง​พวก​เจ้า​และ​ชาว​อิสราเอล ไป​นมัสการ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ตาม​ที่​เจ้า​พูด​ไว้ 32แล้ว​ก็​พา​ฝูง​แพะ​แกะ และ​โค​ของ​เจ้า​ไป​ตาม​ที่​เคย​พูด​ไว้ ไป​ให้​พ้นๆ แล้ว​พวก​เจ้า​ก็​จง​ให้​พร​เรา​ด้วย”
การ​อพยพ
33ชาว​อียิปต์​สนับสนุน​ให้​ผู้​คน​เร่ง​ออก​ไป​จาก​แผ่นดิน​โดย​เร็ว พวก​เขา​พูด​กัน​ว่า “ถ้า​หาก​ท่าน​ไม่​ไป พวก​เรา​ก็​จะ​ต้อง​ตาย​กัน​หมด” 34ดังนั้น​พวก​เขา​จึง​เอา​แป้ง​นวด​แล้ว​ใส่​ไว้​ใน​ภาชนะ​โดย​ไม่​ได้​ผสม​เชื้อ​ยีสต์​ให้​แป้ง​ฟู แล้ว​ห่อ​ด้วย​เสื้อ​คลุม​แบก​ไว้​บน​บ่า 35ชาว​อิสราเอล​ก็​ได้​ทำ​ตาม​ที่​โมเสส​สั่ง​พวก​เขา​ไว้ คือ​พวก​เขา​ได้​ขอ​สิ่ง​ที่​ทำ​ด้วย​เงิน​และ​ทองคำ และ​เสื้อผ้า​จาก​ชาว​อียิปต์ 36และ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​ทำ​ให้​ผู้​คน​ของ​พระ​องค์​เป็น​ที่​พอใจ​ของ​ชาว​อียิปต์ และ​พวก​เขา​ก็​ได้​ให้​สิ่ง​ที่​ชาว​อิสราเอล​ขอ นี่​เป็น​วิธี​ที่​ชาว​อิสราเอล​ริบ​เอา​ความ​มั่งคั่ง​ของ​ชาว​อียิปต์​ไป
37ชาว​อิสราเอล​เดิน​ทาง​จาก​เมือง​ราเมเสส​ไป​ถึง​เมือง​สุคคท นอกจาก​ผู้​หญิง​และ​เด็ก​แล้ว ก็​มี​ชาย​ฉกรรจ์​ประมาณ 600,000 คน 38มี​คน​ชาติ​อื่น​จำนวน​มาก​ที่​เดิน​ทาง​ขึ้น​ไป​กับ​พวก​เขา และ​มี​ฝูง​ปศุสัตว์​ขนาด​ใหญ่ ฝูง​แพะ​แกะ และ​โค​อีก​มาก​มาย 39เขา​เหล่า​นั้น​ใช้​แป้ง​ที่​นำ​ออก​มา​จาก​อียิปต์​มา​อบ​เป็น​ขนมปัง​ไร้​เชื้อ เพราะ​ถูก​ขับไล่​ออก​จาก​อียิปต์​ทันควัน พวก​เขา​ไม่​มี​เวลา​เตรียม​อาหาร​ให้​พร้อม
40ชาว​อิสราเอล​อาศัย​อยู่​ใน​อียิปต์​อย่าง​คน​ต่างด้าว​เป็น​เวลา 430 ปี 41ใน​วัน​สุดท้าย​ของ​ปี​ที่​สี่​ร้อย​สาม​สิบ เผ่าพันธุ์​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​ไป​พ้น​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์ 42คืน​นั้น​เป็น​คืน​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​คอย​ปกป้อง​ดูแล เพื่อ​พา​พวก​เขา​ออก​ไป​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์ ดังนั้น​เวลา​ค่ำ​วัน​นี้​ของ​ทุก​ปี​ชาว​อิสราเอล​จึง​ถือ​รักษา​ไว้​ไป​จน​ถึง​ทุก​ชั่วอายุ​คน​เพื่อ​เป็น​เกียรติ​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า
ข้อ​จำกัด​ของ​เทศกาล​ปัสกา
43 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​และ​อาโรน​ว่า “กฎ​เทศกาล​ปัสกา​เป็น​ดังนี้​คือ อย่า​ให้​ชน​ชาติ​อื่น​ร่วม​รับประทาน​ใน​พิธี​ปัสกา 44แต่​ทาส​ทุก​คน​ที่​เจ้า​ซื้อ​มา​ได้​ด้วย​เงิน​สามารถ​รับประทาน​ได้​ต่อ​เมื่อ​เขา​ได้​เข้า​สุหนัต​แล้ว 45ผู้​มา​เยือน​ชั่วคราว​หรือ​คน​รับจ้าง​ก็​อย่า​ให้​รับประทาน​ด้วย 46จะ​ต้อง​รับประทาน​ใน​บ้าน อย่า​นำ​เอา​เนื้อ​ออก​ไป​นอก​บ้าน อย่า​หัก​กระดูก​สัก​ชิ้น​เดียว#12:46 ยอห์น 19:31-33 47ชาว​อิสราเอล​ทั้ง​มวล​จะ​ถือ​รักษา​กฎ​นี้​ไว้ 48เวลา​ชาว​ต่างด้าว​มา​อาศัย​อยู่​กับ​เจ้า​และ​อยาก​จะ​ฉลอง​ปัสกา​ให้​เกียรติ​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ก็​ให้​ชาย​ทุก​คน​ของ​พวก​เขา​เข้า​สุหนัต​ก่อน แล้ว​จึง​จะ​เข้า​ใกล้​และ​ร่วม​พิธี​ด้วย​ได้ และ​เขา​จะ​เป็น​เหมือน​กับ​ทุก​คน​ที่​เป็น​ชาว​อิสราเอล​แต่​กำเนิด ส่วน​คน​ที่​ไม่​ได้​เข้า​สุหนัต​ก็​อย่า​ให้​รับประทาน 49กฎ​เกณฑ์​เดียว​กัน​นี้​ใช้​สำหรับ​คน​ที่​เป็น​ชาว​อิสราเอล​โดย​กำเนิด​และ​ชาว​ต่างด้าว​ที่​อพยพ​มา​อาศัย​อยู่​ท่าม​กลาง​พวก​เจ้า”
50ชาว​อิสราเอล​ทุก​คน​จึง​ทำ​ตาม​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​สั่ง​ไว้​กับ​โมเสส​และ​อาโรน 51และ​ใน​วัน​เดียว​กัน​นั้น​เอง พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​นำ​ชาว​อิสราเอล​ออก​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์​โดย​แยก​กอง​เหมือน​กองทัพ​ตาม​เผ่าพันธุ์

ที่ได้เลือกล่าสุด:

อพยพ 12: NTV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้