โยบ 30

30
1แต่​มา​บัด​นี้​พวก​เขา​หัวเราะ​เยาะ​ฉัน
เขา​มี​อายุ​น้อย​กว่า​ฉัน
และ​เขา​มี​พ่อ​ซึ่ง​ฉัน​ไม่​ต้องการ​แม้​จะ​ให้​อยู่​กับ
พวก​สุนัข​เฝ้า​ฝูง​แกะ​ของ​ฉัน
2พวก​เขา​จะ​ช่วย​อะไร​ฉัน​ได้
คน​ที่​อ่อน​กำลัง​อย่าง​นั้น
3ทั้ง​ลำเค็ญ​และ​หิว​โหย
ใน​ยาม​ค่ำ​คืน​พวก​เขา​แทะ​กิน​ดิน​แห้ง​ใน​ที่​ร้าง​อัน​แร้นแค้น
4พวก​เขา​เก็บ​พันธุ์​ไม้​และ​ใบ​จาก​พุ่ม​ไม้​ใน​ทะเล​ทราย
และ​ราก​ไม้​ซาก​เป็น​อาหาร
5พวก​เขา​ถูก​ขับ​ไล่​ออก​จาก​หมู่​คน
ชุมชน​ตะโกน​ไล่​พวก​เขา​ไป​เหมือน​ไล่​ขโมย
6พวก​เขา​ต้อง​อาศัย​อยู่​ตาม​หน้า​ผา​ที่​เชิง​เขา
ใน​รู​ใต้​ดิน​และ​ถ้ำ​หิน
7พวก​เขา​ส่ง​เสียง​ร้อง​เหมือน​ลา​ใน​พุ่ม​ไม้
และ​เบียด​เสียด​กัน​อยู่​ใต้​พุ่ม​ไม้​หนาม
8คน​โง่​เขลา​และ​ไร้​ชื่อ​เสียง​เรียง​นาม
พวก​เขา​ถูก​ขับ​ไล่​ออก​จาก​แผ่น​ดิน
9และ​มา​บัด​นี้​ฉัน​กลาย​เป็น​เพลง​ที่​พวก​เขา​แต่ง​ขึ้น
ฉัน​เป็น​ที่​หัวเราะ​เยาะ​ของ​พวก​เขา
10พวก​เขา​ชิง​ชัง​ฉัน และ​ออก​ห่าง​จาก​ฉัน
พวก​เขา​ไม่​ลังเล​ใจ​ที่​จะ​ถ่ม​น้ำลาย​รด​หน้า​ฉัน
11เพราะ​พระ​เจ้า​ทำ​ให้​ฉัน​หมด​กำลัง​และ​ต่อสู้​ไม่​ไหว
พวก​เขา​ไม่​ยับยั้ง​เมื่อ​เห็น​ฉัน
12หมู่​คน​ร้าย​โจมตี​ฉัน​ทาง​ด้าน​ขวา
พวก​เขา​ดัน​เท้า​ฉัน
และ​ก่อ​เชิง​เทิน​ประชิด​ตัว​ฉัน​เพื่อ​ทำ​ให้​วอดวาย
13พวก​เขา​กีด​กั้น​ฉัน​ทุก​หน​ทาง
และ​พยายาม​ทำ​ให้​ฉัน​วิบัติ​โดย
ไม่​ต้อง​ให้​ใคร​มา​ช่วย
14พวก​เขา​ทะลวง​กำแพง​เข้า​มา
และ​ถาโถม​ตัว​เข้า​หา​ฉัน
15ฉัน​ตกใจ​กลัว ศักดิ์ศรี​ของ​ฉัน​หาย​ไป​กับ​สาย​ลม
และ​ความ​มั่งมี​ของ​ฉัน​สูญ​ไป​อย่าง​เมฆ
16และ​บัด​นี้​หัวใจ​ฉัน​แตก​สลาย
ความ​ทรมาน​ครอบงำ​ฉัน​เป็น​เวลา​นาน
17ฉัน​ปวด​กระดูก​ใน​ยาม​ค่ำ​คืน
ความ​ปวด​ไม่​ทุเลา​ลง ทำ​ให้​ฉัน​ทรมาน​มาก
18เสื้อ​ผ้า​ฉัน​ถูก​กระชาก
มัน​รัด​ตัว​ฉัน​เหมือน​ปก​เสื้อ
19พระ​องค์​เหวี่ยง​ฉัน​ลง​ใน​ตม
ฉัน​เป็น​เหมือน​ฝุ่น​และ​เถ้าถ่าน
20ข้าพเจ้า​ร้อง​เรียก​ถึง​พระ​องค์ ขอ​ความ​ช่วยเหลือ และ​พระ​องค์​ไม่​ตอบ​ข้าพเจ้า
ข้าพเจ้า​อธิษฐาน และ​พระ​องค์​ก็​เพียง​แต่​มอง​ข้าพเจ้า
21พระ​องค์​โหด​ร้าย​ต่อ​ข้าพเจ้า
พระ​องค์​ใช้​อานุภาพ​ของ​พระ​องค์​ทำ​ร้าย​ข้าพเจ้า
22พระ​องค์​ให้​ลม​หอบ​ข้าพเจ้า​ขึ้น​ไป ข้าพเจ้า​ถูก​พัด​ไป​กับ​สาย​ลม
และ​พระ​องค์​ให้​พายุ​ฉุด​กระชาก​ตัว​ข้าพเจ้า​ขึ้นๆ ลงๆ
23เพราะ​ข้าพเจ้า​ทราบ​ว่า​พระ​องค์​จะ​พา​ข้าพเจ้า​ไป​ถึง​ซึ่ง​ความ​ตาย
และ​ไป​ยัง​ที่​ซึ่ง​กำหนด​ไว้​สำหรับ​ทุก​ชีวิต
24แน่นอน ไม่​มี​ใคร​ทำ​ร้าย​คน​ที่​สูญ​สิ้น​ทุก​สิ่ง
เขา​ร้อง​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ​เมื่อ​ประสบ​ความ​ทุกข์
25ข้าพเจ้า​ร้องไห้​เมื่อ​คน​ประสบ​ความ​ลำบาก
และ​จิต​วิญญาณ​ของ​ข้าพเจ้า​เศร้า​โศก​กับ​คน​ยากไร้​มิ​ใช่​หรือ
26แต่​เมื่อ​ข้าพเจ้า​หวัง​ใน​สิ่ง​ดี ความ​ชั่ว​ก็​มา​ถึง
และ​เมื่อ​ข้าพเจ้า​รอคอย​ความ​สว่าง ความ​มืด​ก็​ประชิด​ตัว
27ส่วน​ลึก​ใน​ใจ​ข้าพเจ้า​ปั่นป่วน​และ​ไม่​เคย​สงบ
ความ​ทุกข์​ทรมาน​ปะทะ​ข้าพเจ้า
28ข้าพเจ้า​ดำเนิน​ไป​ใน​ความ​มืด ปราศจาก​แสง​อาทิตย์
ข้าพเจ้า​ยืน​ใน​ที่​ชุมนุม​และ​ร้อง​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ
29ข้าพเจ้า​เป็น​พี่​น้อง​กับ​พวก​หมาใน
และ​เป็น​เพื่อน​กับ​นก​กระจอก​เทศ
30ผิว​หนัง​ข้าพเจ้า​ดำ​คล้ำ​และ​ลอก​หลุด​ออก
กระดูก​ข้าพเจ้า​ร้อน​ผ่าว
31เสียง​จาก​พิณ​เล็ก​ของ​ข้าพเจ้า​กลาย​เป็น​เสียง​คร่ำครวญ
และ​เสียง​ปี่​กลาย​เป็น​เสียง​ของ​บรรดา​ผู้​ร้อง​รำพัน

ที่ได้เลือกล่าสุด:

โยบ 30: NTV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้

YouVersion ใช้คุกกี้สำหรับการปรับแต่งการใช้งาน และประสบการณ์ของคุณ การที่คุณได้ใช้เว็บไซต์ของเรา ถือเป็นการที่คุณยอมรับวัตถุประสงค์ของการใช้คุกกี้ ซึ่งมีคำอธิบายอยู่ในนโยบายความเป็นส่วนตัวของเรา