มาระโก 4:21-41

มาระโก 4:21-41 NTV

พระ​องค์​กล่าว​กับ​เขา​เหล่า​นั้น​ว่า “ตะเกียง​ถูก​นำ​มา​เพื่อ​วาง​ไว้​ใต้​ภาชนะ​หรือ​ใต้​เตียง​อย่าง​นั้น​หรือ ตะเกียง​มี​ไว้​เพื่อ​วาง​บน​ขาตั้ง​ตะเกียง​มิ​ใช่​หรือ ไม่​มี​สิ่ง​ใด​ที่​ซ่อน​ไว้​แล้ว​จะ​ไม่​ปรากฏ​แจ้ง และ​ไม่​มี​สิ่ง​ใด​ที่​เร้นลับ​แล้ว​จะ​ไม่​ถูก​เปิดเผย​ใน​ที่​แจ้ง ถ้า​ผู้​ใด​มี​หู​ที่​จะ​ฟัง​ก็​จง​ฟัง​เถิด” และ​พระ​องค์​กล่าว​กับ​พวก​เขา​อีก​ว่า “จง​เอาใจใส่​ต่อ​สิ่ง​ที่​ท่าน​ฟัง​ให้ดี ท่าน​ตวง​ให้​ไป​เท่าใด ท่าน​ก็​จะ​ได้รับ​เท่า​นั้น แล้ว​พระ​เจ้า​จะ​ให้​มาก​ขึ้น​ไป​อีก ใคร​ก็​ตาม​ที่​มี​อยู่​แล้ว ก็​จะ​ได้​รับ​มาก​ขึ้น และ​ใคร​ที่​ไม่​มี แม้แต่​สิ่ง​ที่​เขา​มี​อยู่ ก็​จะ​ถูก​ริบ​ไป​จาก​เขา” พระ​องค์​กล่าว​ว่า “อาณาจักร​ของ​พระ​เจ้า​อุปมา​เหมือน​คนหนึ่ง​ที่​หว่าน​เมล็ด​ลงบน​ดิน กลางคืน​เขา​ก็​นอน กลางวัน​ก็​ตื่น เมล็ด​นั้น​ก็​งอก​และ​เติบโต​ขึ้น เขา​เอง​ไม่​รู้​ว่า​เกิด​ขึ้น​ได้​อย่างไร ดิน​ทำ​ให้​เกิด​พืชผล งอกขึ้น​เป็น​ต้น​กล้า​ก่อน แล้ว​จึง​ออก​รวง ซึ่ง​ต่อ​มา​ก็​จะ​มี​เมล็ด​เต็ม​รวง เมื่อ​เมล็ด​สุก​เต็มที่ เขา​ก็​ใช้​เคียว​เกี่ยว​ทันที​เพราะ​ถึง​เวลา​เก็บ​เกี่ยว​แล้ว” และ​พระ​องค์​ได้​กล่าว​เพิ่มเติม​อีก​ว่า “พวก​เรา​จะ​เปรียบเทียบ​อาณาจักร​ของ​พระ​เจ้า​กับ​สิ่งใด​ดีหนอ หรือ​พวก​เรา​จะ​อุปมา​ได้​ใน​รูป​ไหน อาณาจักร​ของ​พระ​เจ้า​อุปมา​เหมือน​เมล็ด​พันธุ์​จิ๋ว​ที่​หว่าน​ลงบน​ดิน ซึ่ง​เป็น​ขนาด​เล็ก​ที่สุด​ใน​จำนวน​เมล็ดพืช​อื่นๆ ที่​อยู่​บน​ดิน ถึง​กระนั้น​ก็ตาม​เมื่อ​หว่าน​ลง​แล้ว ก็​จะ​เติบโต​ขึ้น​กลาย​เป็น​ต้น​ใหญ่​ที่สุด​ใน​บรรดา​พืช​สวน​ทั้ง​ปวง และ​ออก​กิ่งก้าน​ใหญ่ ให้​ฝูง​นก​สามารถ​พักพิง​อาศัย​ใต้​ร่ม​ได้” พระ​เยซู​ประกาศ​คำกล่าว​เป็น​อุปมา​ใน​ทำนอง​นั้น​หลาย​ประการ​ให้​พวก​เขา​ฟัง​เท่าที่​เขา​จะ​สามารถ​รับฟัง​ได้ พระ​องค์​ไม่​ได้​กล่าว​สิ่งใด​โดย​ไม่​ใช้​คำ​อุปมา​ให้​พวก​เขา​ฟัง แต่​ยัง​ได้​อธิบาย​ทุก​สิ่ง​เป็นการ​ส่วนตัว​ให้​แก่​พวก​สาวก​ของ​พระ​องค์​เอง​ด้วย เมื่อถึง​เวลา​เย็น​วันนั้น พระ​องค์​กล่าว​กับ​พวก​เขา​ว่า “เรา​ข้ามไป​อีกฟาก​กัน​เถิด” พวก​สาวก​จึง​นำ​พระ​องค์​ไป​ทันที พระ​องค์​ก็​อยู่ใน​เรือ และ​ใน​ขณะที่​เรือ​ลำอื่นๆ ก็​แล่น​ออกไป​ด้วย​กัน ทิ้ง​ฝูง​ชน​ไว้​เบื้องหลัง พายุ​ใหญ่​เริ่ม​พัดมา คลื่น​ก็​โถม​ซัด​เข้าไป​ใน​เรือ จน​น้ำ​ปริ่ม​เรือ พระ​เยซู​หนุนหมอน​นอน​หลับ​อยู่ที่​ท้าย​เรือ พวก​เขา​ปลุก​พระ​องค์​ให้​ตื่นขึ้น​และ​บอก​ว่า “อาจารย์ ท่าน​ไม่​ห่วง​หรือ​ว่า​พวก​เรา​กำลัง​จะ​ตาย​อยู่แล้ว” พระ​องค์​ตื่นขึ้น​ห้าม​ลม​และ​สั่ง​ทะเล​ว่า “จง​สงบ​นิ่ง​เสีย” ลม​จึง​หยุด​พัด​และ​ทุก​สิ่ง​ก็​สงบ​เงียบ​ลง พระ​องค์​กล่าว​กับ​เขา​เหล่า​นั้น​ว่า “ทำไม​พวก​เจ้า​จึง​กลัว​นัก เจ้า​ยัง​ไม่​มี​ความ​เชื่อ​อีก​หรือ” พวก​สาวก​เกรงกลัว​นัก​จึง​ถาม​กัน​และ​กัน​ว่า “ท่าน​ผู้นี้​เป็น​ใคร​กัน​ที่​แม้แต่​ลม​และ​ทะเล​ก็ยัง​เชื่อฟัง​ท่าน”