สติปัญญาร้องเสียงดังอยู่ข้างนอก เธอป่าวร้องอยู่ที่ลานชุมนุม เธอกำลังเปล่งเสียงที่หัวถนนซึ่งมีเสียงอึกทึกครึกโครม และที่ทางเข้าประตูเมืองเธอก็ร้องด้วยว่า “เจ้าคนเขลาเอ๋ย เจ้าจะรักความเซ่อไปนานแค่ไหน คนช่างเย้ยหยันจะชื่นชอบการเย้ยหยันไปอีกนานแค่ไหน และคนโง่จะเกลียดชังความรู้ไปนานเพียงไร จงใส่ใจในคำเตือนของเรา ดูเถิด เราจะหลั่งวิญญาณของเราสู่เจ้าทั้งหลาย เราจะทำให้เจ้ารู้คำกล่าวของเรา เป็นเพราะเราได้เรียกเจ้า แต่เจ้ากลับปฏิเสธ เรายื่นมือของเราออกมาให้ แต่ก็ไม่มีผู้ใดสนใจ พวกเจ้าเพิกเฉยกับคำแนะนำของเรา และไม่ต้องการคำเตือนของเรา แม้แต่เราก็จะยังหัวเราะเยาะความวิบัติของเจ้า เราจะล้อเลียนเมื่อภัยพิบัติมาถึงตัวเจ้า เมื่อภัยพิบัติกระหน่ำสู่เจ้าดั่งพายุ และความวิบัติถาโถมเข้าหาเจ้าดั่งพายุหมุน เมื่อความยากลำบากและความทุกข์มาถึงตัวเจ้า ถึงแม้พวกเขาจะเรียกหาเรา เราก็จะไม่ตอบ ถึงเขาจะเพียรค้นหา ก็จะไม่พบเรา ก็เพราะว่าพวกเขาเกลียดความรู้ และไม่ได้เลือกความเกรงกลัวพระผู้เป็นเจ้า พวกเขาไม่ยอมรับคำแนะนำของเรา และปฏิเสธคำเตือนของเรา ฉะนั้น พวกเขาจะกินผลจากการเลือกของเขาเอง และจะอิ่มจากผลของแผนการที่ตนได้วางไว้ ด้วยว่าคนเขลาถูกฆ่าตายเพราะไม่ยอมฟัง และการไม่เดือดเนื้อร้อนใจของคนโง่จะทำลายเขาเอง แต่สำหรับผู้ที่ฟังเราก็จะอยู่อย่างปลอดภัย และไม่ต้องสะทกสะท้านต่อความเลวร้าย”
อ่าน สุภาษิต 1
แบ่งปัน
เปรียบเทียบฉบับแปลทั้งหมด: สุภาษิต 1:20-33
บันทึกข้อพระคำ อ่านแบบออฟไลน์ ดูคลิปการสอน และอื่น ๆ อีกมากมาย!
หน้าหลัก
พระคัมภีร์
แผนการอ่าน
วิดีโอ