เฉลยธรรมบัญญัติ 14

ทุกขกิริยาที่ต้องห้าม

1<<ท่านทั้งหลายเป็นบุตรของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ท่านอย่าเชือดเนื้อตัวเอง หรือกระทำหน้าผากให้โล้นเพื่อคนตาย#ลนต. 19:28; 21:5 2เพราะท่านทั้งหลายเป็นชนชาติบริสุทธิ์แด่พระเยโฮวาห์ พระเจ้าของท่าน และพระเยโฮวาห์ทรงเลือกจากประชาชาติทั้งหลาย ที่อยู่บนพื้นโลก ให้เป็นชนชาติในกรรมสิทธิ์ของพระองค์#อพย. 19:5-6; ฉธบ. 4:20; 7:6; 26:18; ทต. 2:14; 1 ปต. 2:9

สัตว์ที่สะอาดและที่มลทิน

(ลนต. 11:1-47)

3<<ท่านทั้งหลายอย่ารับประทานสิ่งพึงน่ารังเกียจ 4สัตว์ที่รับประทานได้มีดังต่อไปนี้ คือ วัว แกะ แพะ 5กวาง ละมั่ง อีเก้ง แพะป่า สมัน โครำขาวและแกะป่า 6ท่านรับประทานสัตว์ทุกชนิด ที่แยกกีบและกีบผ่าออกเป็นสองและเคี้ยวเอื้องนั้นได้ 7แต่ในจำพวกสัตว์ทั้งหลายที่เคี้ยวเอื้อง หรือมีกีบผ่า ท่านอย่ารับประทานสัตว์ต่อไปนี้ คือ อูฐ กระต่าย ตัวกระจงผา เพราะว่าสัตว์เหล่านี้เคี้ยวเอื้อง แต่กีบไม่ผ่า จึงเป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน 8และหมูด้วย เพราะหมูมีกีบผ่าแต่ไม่เคี้ยวเอื้อง จึงเป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน ท่านอย่ารับประทานเนื้อของมัน และซากของมันท่านก็อย่าแตะต้อง

9<<ในบรรดาสัตว์น้ำทั้งสิ้น ท่านรับประทานสัตว์เหล่านี้ได้คือ สัตว์ใดๆที่มีครีบและเกล็ด ท่านรับประทานได้ 10แต่สัตว์ใดๆที่ไม่มีครีบและเกล็ดท่านอย่ารับประทาน เป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน

11<<นกสะอาดทุกชนิดท่านรับประทานได้ 12แต่นกเหล่านี้ท่านอย่ารับประทานคือ นกอินทรี นกแร้งหนวดแพะ นกออก 13นกเหยี่ยวหางยาว นกเหยี่ยวดำ ตามชนิดของมัน 14นกแกตามชนิดของมัน 15นกกระจอกเทศ นกเค้าโมง นกนางนวล เหยี่ยวนกเขาตามชนิดของมัน 16นกเค้าแมวเล็ก นกทึดทือ นกอีโก้ง 17นกกระทุง แร้ง และนกอ้ายงั่ว 18นกกระสาดำ นกกระสา ตามชนิดของมัน นกหัวขวานและค้างคาว 19แมลงมีปีกทุกชนิดเป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน อย่ารับประทานเลย 20สัตว์มีปีกที่สะอาดทุกชนิดท่านรับประทานได้

21<<ท่านอย่ารับประทานสัตว์ชนิดใดที่ตายเอง ท่านจะให้แก่คนต่างด้าวที่อยู่ภายในเมือง ของท่านรับประทานก็ได้ หรือท่านจะขายให้แก่คนต่างประเทศก็ได้ เพราะว่าท่านเป็นชนชาติที่บริสุทธิ์แด่พระเยโฮวาห์ พระเจ้าของท่านทั้งหลาย

<<ท่านอย่าต้มลูกแพะด้วยน้ำนมแม่ของมัน เลย#อพย. 23:19; 34:26

กฎหมายเรื่องทศางค์

22<<ผลได้เป็นปีๆ จากพืชพันธุ์ในนาของท่านนั้น ท่านจงถวายทศางค์#ลนต. 27:30-33; กดว. 18:21 23ท่านจงรับประทานทศางค์ที่ได้จากข้าว หรือเหล้าองุ่นของท่าน หรือน้ำมันของท่าน และผลรุ่นแรกจากฝูงวัวและฝูงแพะแกะของท่าน ต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านใน สถานที่ซึ่งพระองค์ทรงเลือกไว้ เพื่อให้พระนามของพระองค์สถิตที่นั่นเพื่อท่านทั้งหลายจะ ได้เรียนรู้ที่จะยำเกรงพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ทั้งหลายเสมอ 24ถ้าระยะทางไกลเกินไป ท่านไม่สามารถนำทศางค์มาได้ ในเมื่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านอวยพรแก่ท่าน เพราะว่าสถานที่ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทรงเลือก เพื่อเป็นที่ตั้งพระนามของพระองค์นั้น อยู่ห่างไกลจากท่านเกินไป 25ท่านจงขายของนั้นเอาเงิน และห่อเงินถือไว้ และไปยังสถานที่ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของ ท่านได้ทรงเลือกไว้ 26และเอาเงินนั้นซื้อสิ่งใดๆที่ท่านปรารถนา จะเป็นวัว แกะ หรือเหล้าองุ่นหรือสุรา และสิ่งใดๆที่ท่านอยากรับประทาน และท่านจงรับประทานที่นั่นต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน และจงปีติร่าเริงทั้งตัวท่านและครอบครัวของท่านด้วย 27ท่านทั้งหลายอย่าทอดทิ้งคนเลวีซึ่งอยู่ในเมืองของท่าน เพราะเขาไม่มีส่วนแบ่งหรือมรดกกับท่าน

28<<พอครบสามปีทุกทีท่านทั้งหลายจงนำทศางค์จาก พืชผลที่ได้ในปีนั้นมาสะสมไว้ในเมืองของท่าน 29คนเลวี เพราะเขาไม่มีส่วนแบ่งหรือมรดกอย่างท่าน และคนต่างด้าวและลูกกำพร้า และแม่ม่าย ผู้ซึ่งอยู่ภายในเมืองของท่าน จะได้มารับประทานอย่างอิ่มหนำ เพื่อว่าพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงอำนวย พระพรแก่บรรดากิจการซึ่งมือของท่านทั้งหลายได้กระทำนั้น

ที่ได้เลือกล่าสุด:

เฉลยธรรมบัญญัติ 14: TH1971

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก