เฉลยธรรมบัญญัติ 15
15
ปีที่ให้ปลดปล่อย
1<<ทุกๆเจ็ดปีท่านทั้งหลายต้องมีการปลดปล่อย 2ให้กระทำการปลดปล่อยดังนี้ เจ้าหนี้ทุกคนจะต้องยกสิ่งที่ตนให้เพื่อนบ้านยืมไปนั้นเสีย อย่าทวงสิ่งนั้นคืนจากเพื่อนบ้านหรือพี่น้องของตนเลย เพราะว่าได้ประกาศการปลดปล่อยของพระเจ้าแล้ว 3ท่านทั้งหลายจะทวงจากคนต่างประเทศคืนได้ แต่ถ้ามีสิ่งใดของท่านซึ่งอยู่กับพี่น้องก็ให้หลุดไป 4แต่จะไม่มีคนยากจนในหมู่พวกท่านทั้งหลาย (เพราะว่าพระเจ้าจะทรงอำนวยพระพรแก่ท่านในแผ่นดิน ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านประทานให้ท่านเป็น มรดกยึดครองนั้น) 5ถ้าท่านเพียงแต่กระทำตามพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของท่าน พึงระวังที่จะกระทำตามพระบัญญัติซึ่งข้าพเจ้าได้บัญชา ท่านในวันนี้ 6เพราะพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงอำนวย พระพรท่านดังที่พระองค์สัญญาต่อท่านนั้น ท่านทั้งหลายจะให้ประชาชาติหลายชาติยืมของ ของท่านแต่ท่านอย่ายืมของเขาเลย ท่านทั้งหลายจะปกครองอยู่เหนือหลายประชาชาติ แต่เขาทั้งหลายจะไม่ปกครองเหนือท่าน
7<<ถ้าในท่ามกลางท่านทั้งหลายมีคนจนสักคนหนึ่งเป็น พี่น้องของท่านอยู่ในเมืองใดๆ ในแผ่นดินซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน ท่านอย่ามีใจแข็ง หดมือของท่านไว้เสียต่อหน้าพี่น้องของ ท่านที่ยากจนนั้น 8แต่ท่านทั้งหลายจงยื่นมือของท่านให้เขา และให้เขายืมข้าวของพอแก่ความต้องการของเขา ไม่ว่าเป็นข้าวของสิ่งใดๆ#ลนต. 25:35 9จงระวังให้ดีเกรงว่าจะมีการ คิดถ่อยในจิตใจของท่านว่า <ปีที่เจ็ด ปีที่จะต้องปลดปล่อยมาถึงแล้ว> และท่านก็ริษยาต่อพี่น้องของท่าน ท่านจึงไม่ยอมให้อะไรเขาเลยและเขาจะร้องทูลพระเจ้า บาปก็จะตกแก่ท่าน 10ท่านจงให้เขาด้วยเต็มใจ และเมื่อให้เขาแล้วอย่ามีจิตคิดเสียดาย ในกรณีนี้พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงอำนวย พระพรแก่ท่าน ในบรรดากิจการทั้งสิ้นของท่านไม่ว่าท่านจะกระทำสิ่งใด 11เพราะว่าคนจนจะไม่หมดไปจาก แผ่นดิน#มธ. 26:11; มก. 14:7; ยน. 12:8 เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงบัญชาท่านว่า ท่านต้องยื่นมือให้อย่างใจกว้างต่อพี่น้องของท่าน คือต่อคนขัดสนคนยากจน ซึ่งอยู่ในแผ่นดินของท่าน
การปฏิบัติต่อทาส
(อพย. 21:1-11)
12<<ถ้าพี่น้องของท่านซึ่งเป็นคนฮีบรูไม่ว่าชายหรือหญิง ที่เขาขายไว้แก่ท่าน จงให้ปรนนิบัติท่านหกปี เมื่อถึงปีที่เจ็ด ก็ให้ปล่อยเขาเป็นอิสระพ้นไปจากท่าน 13และเมื่อท่านปล่อยเขาเป็นอิสระไปจากท่าน ท่านอย่าปล่อยเขาไปมือเปล่า 14ท่านจงมีใจกว้างขวางจัดของให้แก่เขา เป็นของจากฝูงแพะแกะของท่าน จากลานนวดข้าวของท่าน และจากบ่อย่ำองุ่นของท่าน ท่านจงให้แก่เขา ตามสมควรแก่ที่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทรง อำนวยพระพรแก่ท่าน 15ท่านจงจำไว้ว่าท่านเคยเป็นทาสในแผ่นดินอียิปต์ และพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านได้ทรงไถ่ท่านไว้ เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงบัญชาเรื่องนี้แก่ท่าน 16แต่ถ้าทาสนั้นจะกล่าวแก่ท่านว่า <ข้าพเจ้าจะไม่ไปจากท่าน> เพราะเขารักท่านและครอบครัวของท่าน เพราะเขาอยู่กับท่านสบายดี 17จงเอาเหล็กแทงใบหูของเขาให้ทะลุไปติดกับประตูเรือน ดังนี้เขาจะเป็นทาสเด็ดขาดของท่าน ท่านจงกระทำเช่นนี้แก่ทาสหญิงด้วย 18เมื่อท่านปล่อยเขาให้เป็นอิสระนั้น ท่านอย่ารู้สึกหนักอกหนักใจ เพราะว่าเขาได้รับใช้ท่านมาเจ็ดปี ด้วยค่าแรงครึ่งหนึ่งของลูกจ้างเท่านั้น พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงอำนวยพระพรแก่ท่าน ในการที่ท่านได้กระทำนั้น#ลนต. 25:39-46
การถวายสัตว์หัวปี
19<<สัตว์ตัวผู้หัวปีซึ่งเกิดในฝูงวัวหรือฝูงแพะแกะนั้น ท่านทั้งหลายจงถวายไว้แด่พระเยโฮวาห์พระเจ้า ของท่าน#อพย. 13:12 ท่านอย่าใช้วัวหัวปีทำงานหรือตัดขนจากแกะหัวปี 20ท่านและครอบครัวของท่าน จงรับประทานสัตว์หัวปีนั้นต่อพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของท่านทุกๆปี ในสถานที่ซึ่งพระเจ้าทรงกำหนดไว้นั้น 21แต่ถ้าสัตว์นั้นมีตำหนิใดๆ คือขาเกหรือตาบอดหรือมีตำหนิอย่างใดมาก ท่านอย่าถวายบูชาแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน 22ท่านจงรับประทานสัตว์นั้นภายในเมืองของท่าน คนมลทินและคนสะอาดก็รับประทานได้ ดังว่าเป็นละมั่งหรือกวาง 23เพียงแต่ท่านอย่ารับประทานเลือดของมันเท่านั้น#ปฐก. 9:4; ลนต. 7:26-27; 17:10-14; 19:26; ฉธบ. 12:16, 32 ท่านจงเทออกทิ้งบนดินเหมือนเทน้ำ
ที่ได้เลือกล่าสุด:
เฉลยธรรมบัญญัติ 15: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
เฉลยธรรมบัญญัติ 15
15
ปีที่ให้ปลดปล่อย
1<<ทุกๆเจ็ดปีท่านทั้งหลายต้องมีการปลดปล่อย 2ให้กระทำการปลดปล่อยดังนี้ เจ้าหนี้ทุกคนจะต้องยกสิ่งที่ตนให้เพื่อนบ้านยืมไปนั้นเสีย อย่าทวงสิ่งนั้นคืนจากเพื่อนบ้านหรือพี่น้องของตนเลย เพราะว่าได้ประกาศการปลดปล่อยของพระเจ้าแล้ว 3ท่านทั้งหลายจะทวงจากคนต่างประเทศคืนได้ แต่ถ้ามีสิ่งใดของท่านซึ่งอยู่กับพี่น้องก็ให้หลุดไป 4แต่จะไม่มีคนยากจนในหมู่พวกท่านทั้งหลาย (เพราะว่าพระเจ้าจะทรงอำนวยพระพรแก่ท่านในแผ่นดิน ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านประทานให้ท่านเป็น มรดกยึดครองนั้น) 5ถ้าท่านเพียงแต่กระทำตามพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของท่าน พึงระวังที่จะกระทำตามพระบัญญัติซึ่งข้าพเจ้าได้บัญชา ท่านในวันนี้ 6เพราะพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงอำนวย พระพรท่านดังที่พระองค์สัญญาต่อท่านนั้น ท่านทั้งหลายจะให้ประชาชาติหลายชาติยืมของ ของท่านแต่ท่านอย่ายืมของเขาเลย ท่านทั้งหลายจะปกครองอยู่เหนือหลายประชาชาติ แต่เขาทั้งหลายจะไม่ปกครองเหนือท่าน
7<<ถ้าในท่ามกลางท่านทั้งหลายมีคนจนสักคนหนึ่งเป็น พี่น้องของท่านอยู่ในเมืองใดๆ ในแผ่นดินซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน ท่านอย่ามีใจแข็ง หดมือของท่านไว้เสียต่อหน้าพี่น้องของ ท่านที่ยากจนนั้น 8แต่ท่านทั้งหลายจงยื่นมือของท่านให้เขา และให้เขายืมข้าวของพอแก่ความต้องการของเขา ไม่ว่าเป็นข้าวของสิ่งใดๆ#ลนต. 25:35 9จงระวังให้ดีเกรงว่าจะมีการ คิดถ่อยในจิตใจของท่านว่า <ปีที่เจ็ด ปีที่จะต้องปลดปล่อยมาถึงแล้ว> และท่านก็ริษยาต่อพี่น้องของท่าน ท่านจึงไม่ยอมให้อะไรเขาเลยและเขาจะร้องทูลพระเจ้า บาปก็จะตกแก่ท่าน 10ท่านจงให้เขาด้วยเต็มใจ และเมื่อให้เขาแล้วอย่ามีจิตคิดเสียดาย ในกรณีนี้พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงอำนวย พระพรแก่ท่าน ในบรรดากิจการทั้งสิ้นของท่านไม่ว่าท่านจะกระทำสิ่งใด 11เพราะว่าคนจนจะไม่หมดไปจาก แผ่นดิน#มธ. 26:11; มก. 14:7; ยน. 12:8 เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงบัญชาท่านว่า ท่านต้องยื่นมือให้อย่างใจกว้างต่อพี่น้องของท่าน คือต่อคนขัดสนคนยากจน ซึ่งอยู่ในแผ่นดินของท่าน
การปฏิบัติต่อทาส
(อพย. 21:1-11)
12<<ถ้าพี่น้องของท่านซึ่งเป็นคนฮีบรูไม่ว่าชายหรือหญิง ที่เขาขายไว้แก่ท่าน จงให้ปรนนิบัติท่านหกปี เมื่อถึงปีที่เจ็ด ก็ให้ปล่อยเขาเป็นอิสระพ้นไปจากท่าน 13และเมื่อท่านปล่อยเขาเป็นอิสระไปจากท่าน ท่านอย่าปล่อยเขาไปมือเปล่า 14ท่านจงมีใจกว้างขวางจัดของให้แก่เขา เป็นของจากฝูงแพะแกะของท่าน จากลานนวดข้าวของท่าน และจากบ่อย่ำองุ่นของท่าน ท่านจงให้แก่เขา ตามสมควรแก่ที่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทรง อำนวยพระพรแก่ท่าน 15ท่านจงจำไว้ว่าท่านเคยเป็นทาสในแผ่นดินอียิปต์ และพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านได้ทรงไถ่ท่านไว้ เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงบัญชาเรื่องนี้แก่ท่าน 16แต่ถ้าทาสนั้นจะกล่าวแก่ท่านว่า <ข้าพเจ้าจะไม่ไปจากท่าน> เพราะเขารักท่านและครอบครัวของท่าน เพราะเขาอยู่กับท่านสบายดี 17จงเอาเหล็กแทงใบหูของเขาให้ทะลุไปติดกับประตูเรือน ดังนี้เขาจะเป็นทาสเด็ดขาดของท่าน ท่านจงกระทำเช่นนี้แก่ทาสหญิงด้วย 18เมื่อท่านปล่อยเขาให้เป็นอิสระนั้น ท่านอย่ารู้สึกหนักอกหนักใจ เพราะว่าเขาได้รับใช้ท่านมาเจ็ดปี ด้วยค่าแรงครึ่งหนึ่งของลูกจ้างเท่านั้น พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงอำนวยพระพรแก่ท่าน ในการที่ท่านได้กระทำนั้น#ลนต. 25:39-46
การถวายสัตว์หัวปี
19<<สัตว์ตัวผู้หัวปีซึ่งเกิดในฝูงวัวหรือฝูงแพะแกะนั้น ท่านทั้งหลายจงถวายไว้แด่พระเยโฮวาห์พระเจ้า ของท่าน#อพย. 13:12 ท่านอย่าใช้วัวหัวปีทำงานหรือตัดขนจากแกะหัวปี 20ท่านและครอบครัวของท่าน จงรับประทานสัตว์หัวปีนั้นต่อพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของท่านทุกๆปี ในสถานที่ซึ่งพระเจ้าทรงกำหนดไว้นั้น 21แต่ถ้าสัตว์นั้นมีตำหนิใดๆ คือขาเกหรือตาบอดหรือมีตำหนิอย่างใดมาก ท่านอย่าถวายบูชาแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน 22ท่านจงรับประทานสัตว์นั้นภายในเมืองของท่าน คนมลทินและคนสะอาดก็รับประทานได้ ดังว่าเป็นละมั่งหรือกวาง 23เพียงแต่ท่านอย่ารับประทานเลือดของมันเท่านั้น#ปฐก. 9:4; ลนต. 7:26-27; 17:10-14; 19:26; ฉธบ. 12:16, 32 ท่านจงเทออกทิ้งบนดินเหมือนเทน้ำ
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้