เอเสเคียล 30
30
ความร้างเปล่าของเมืองอียิปต์
1พระวจนะของพระเจ้ามายังข้าพเจ้าว่า 2<<บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงพยากรณ์ พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า
จงพิลาปร่ำไรเถิดว่า <อนิจจาหนอวันนั้น>
3เพราะวันนั้นใกล้เข้ามาแล้ว
วันแห่งพระเจ้าใกล้เข้ามา
จะเป็นวันมีเมฆ
เป็นเวลาที่กำหนดของประชาชาติ
4ดาบเล่มหนึ่งจะมาเหนืออียิปต์
และความแสนระทมจะอยู่ในเอธิโอเปีย
เมื่อคนที่ถูกฆ่าล้มในอียิปต์
และเขาขนเอาทรัพย์สินไปเสีย
และรากฐานของเมืองนั้นก็ถูกทลายลง
5เอธิโอเปีย และพูต และลูด และอาระเบียทั้งหมด และลิเบีย และประชาชนแห่งแผ่นดินนั้นที่อยู่ในสันนิบาต จะล้มลงพร้อมกับเขาด้วยดาบ
6<<พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า
ผู้เหล่านั้นที่สนับสนุนอียิปต์จะล่มจม
และอานุภาพอันผยองของมันจะลงมา
และจากมิกดลถึงสิเอเน
เขาจะล้มลงภายในประเทศนั้นด้วยดาบ
พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
7และมันจะร้างเปล่าอยู่ท่ามกลางประเทศที่ร้างเปล่าทั้งหลาย
และหัวเมืองของมันจะอยู่ท่ามกลางหัวเมืองที่ทิ้งร้าง
8และเขาจะทราบว่าเราคือพระเจ้า
เมื่อเราวางเพลิงที่อียิปต์
และผู้ช่วยทั้งหมดของมันก็ทลายแล้ว
9<<และในวันนั้นทูตจะลงเรือไปจากเรา เพื่อจะกระทำให้คนเอธิโอเปียที่เลินเล่ออยู่นั้นครั่นคร้าม และในวันกำหนดของอียิปต์ ความแสนระทมจะมาถึงเขาเหล่านั้น เพราะนี่แน่ะวันนั้นมาถึงจริงๆ
10<<พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า
เราจะกระทำให้ทรัพย์สมบัติของอียิปต์สิ้นสุดลง
ด้วยมือของเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์บาบิโลน
11ตัวท่านพร้อมกับชนชาติของท่าน
คือชนชาติที่ทารุณที่สุดในบรรดาประชาชาติ
จะถูกนำเข้ามาเพื่อทำลายแผ่นดินนั้น
และเขาจะชักดาบออกต่อสู้อียิปต์
กระทำให้แผ่นดินเต็มไปด้วยคนที่ถูกฆ่า
12และเราจะกระทำให้แม่น้ำไนล์แห้งไป
เราจะขายแผ่นดินนั้นไว้ในมือของคนชั่ว
กระทำให้แผ่นดินและสารพัดที่อยู่บนแผ่นดินนั้นร้างเปล่า
โดยมือของคนต่างด้าว
เรา คือพระเจ้าได้ลั่นวาจาแล้ว
13พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า
เราจะทำลายรูปเคารพ
และกระทำให้ปฏิมากรที่ในเมืองเมมฟีสสิ้นสุดลง
และจะไม่มีจ้าวจากแผ่นดินอียิปต์อีก
ดังนั้นเราจะใส่ความยำเกรงไว้ในแผ่นดินอียิปต์
14เราจะกระทำปัทโรสให้เป็นที่ร้างเปล่า
และวางเพลิงที่โศอัน
และจะกระทำการพิพากษาลงโทษเมืองเธเบส
15เราจะเทความพิโรธของเราลงบนเมืองเปลูเซียม
ที่กำบังเข้มแข็งของอียิปต์
และตัดหมู่นิกรออกเสียจากเมืองเธเบส
16และเราจะวางเพลิงในอียิปต์
เมืองเปลูเซียมจะอยู่ในมหันตทุกข์
เมืองเธเบสจะแตก
และเมืองเมมฟิสจะมีปรปักษ์ในเวลากลางวัน
17ชายฉกรรจ์ของเมืองโอนและเมืองพีเบเสทจะล้มลงด้วยดาบ
และเมืองนั้นจะตกไปเป็นเชลย
18ที่เมืองทาปานเหสกลางวันจะมืด
เมื่อเราทำลายแอกของอียิปต์
และอานุภาพอันผยองของเมืองนั้นจะสิ้นสุดลง
จะมีเมฆมาคลุมเมืองนั้นไว้
และเหล่าธิดาของเมืองนั้นจะตกไปเป็นเชลย
19เราจะกระทำการพิพากษาลงโทษอียิปต์ดังนี้แหละ
แล้วเขาจะทราบว่าเราคือพระเจ้า>>
20เมื่อวันที่เจ็ด เดือนที่หนึ่ง ในปีที่สิบเอ็ด พระวจนะของพระเจ้ามายังข้าพเจ้าว่า 21<<บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย เราได้กระทำให้แขนของฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์หัก และนี่แน่ะ ไม่มีผู้ใดพันแขนให้ ไม่มีผู้ใดเอาผ้ามาพันแขนเพื่อจะรักษาให้หาย เพื่อให้เข้มแข็งที่จะเหวี่ยงดาบได้อีก 22เหตุฉะนั้น พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราเป็นปฏิปักษ์กับฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ เราจะหักแขนของเขา ทั้งแขนที่ยังแข็งแรงและแขนที่หักแล้วนั้น เราจะกระทำให้ดาบหลุดจากมือของเขา 23เราจะให้คนอียิปต์กระจัดพลัดพรายไปอยู่ ท่ามกลางประชาชาติ และกระจายเขาไปตามประเทศต่างๆ 24และเราจะเสริมกำลังแขนของกษัตริย์แห่งบาบิโลน และเอาดาบของเราใส่มือให้ แต่เราจะหักแขนของฟาโรห์ และเขาจะคร่ำครวญต่อหน้าท่านอย่างคนถูกบาดเจ็บเจียนจะตาย 25เราจะเสริมกำลังแขนของกษัตริย์แห่งบาบิโลน แต่แขนของฟาโรห์จะตก แล้วเขาทั้งหลายจะทราบว่าเราคือพระเจ้า เมื่อเราเอาดาบของเราใส่มือของกษัตริย์แห่งบาบิโลน ท่านจะยื่นมันออกต่อสู้แผ่นดินอียิปต์ 26และเราจะให้คนกระจัดพลัดพรายไปอยู่ท่ามกลางประชาชาติ และกระจายเข้าไปตามประเทศต่างๆ แล้วเขาจะทราบว่าเราคือพระเจ้า>>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
เอเสเคียล 30: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้