ปฐมกาล 37
37
โยเซฟและพี่น้องของท่าน
1ฝ่ายยาโคบมาอยู่ในดินแดนที่บิดาของท่านอาศัยนั้นคือ แคว้นคานาอัน 2ต่อไปนี้เป็นประวัติครอบครัวของยาโคบ
เมื่อโยเซฟอายุได้สิบเจ็ดปีไปเลี้ยงสัตว์อยู่กับพวกพี่ชาย เขาเป็นเด็กหนุ่มอยู่กับบุตรของนางบิลฮาห์ และศิลปาห์ภรรยาบิดาของตน โยเซฟเอาความผิดของพี่ชายมาเล่าให้บิดาฟัง 3ฝ่ายอิสราเอลรักโยเซฟมากกว่าบุตรทั้งหมดของท่าน เพราะโยเซฟเกิดมาเมื่อบิดาแก่แล้ว บิดาทำเสื้อยาวมีแขนให้แก่โยเซฟ 4เมื่อพวกพี่ชายเห็นว่าบิดารักโยเซฟมากกว่าตน ก็ชังโยเซฟและพูดดีกับเขาไม่ได้
5คราวหนึ่งโยเซฟฝัน แล้วเล่าให้พวกพี่ชายฟัง พวกพี่ชายยิ่งชังโยเซฟมากขึ้น 6โยเซฟเล่าว่า <<ฟังความฝันซึ่งฉันฝันเห็นซิ 7พวกเรากำลังมัดฟ่อนข้าวอยู่ในนา ทันใดนั้น ฟ่อนข้าวของฉันตั้งขึ้นยืนตรง แต่ฟ่อนข้าวของพวกพี่ๆมาแวดล้อมกราบไหว้ฟ่อนข้าวของฉัน>> 8พวกพี่ชายจึงถามโยเซฟว่า <<เจ้าจะปกครองเรากระนั้นหรือ เจ้าจะมีอำนาจครอบครองเราหรือ>> พวกพี่ชายก็ยิ่งชังโยเซฟมากขึ้นอีกเพราะความฝัน และเพราะคำของเขา 9ต่อมาโยเซฟก็ฝันอีก จึงเล่าให้พี่ชายฟังว่า <<ฉันฝันอีกครั้งหนึ่ง เห็นดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดาวสิบเอ็ดดวงกำลังกราบไหว้ฉัน>> 10เมื่อเล่าให้บิดาและพวกพี่ชายกับน้องฟัง บิดาก็เตือนโยเซฟว่า <<ความฝันที่เจ้าได้ฝันเห็นนั้นหมายความว่าอะไร เรากับมารดาและพี่น้องของเจ้าจะมาซบหน้า ลงถึงดินกราบไหว้เจ้ากระนั้นหรือ>> 11พวกพี่ชายอิจฉาโยเซฟ#กจ. 7:9 บิดาก็นิ่งตรองเรื่องนี้อยู่แต่ในใจ
พวกพี่ขายโยเซฟไปยังอียิปต์
12ฝ่ายพวกพี่ชายพากันไปเลี้ยงแพะแกะของบิดาที่เมืองเชเคม 13อิสราเอลจึงพูดกับโยเซฟว่า <<พี่ชายของเจ้าเลี้ยงแพะแกะอยู่ที่เมืองเชเคมมิใช่หรือ มา พ่อจะใช้เจ้าไปหาพี่ชาย>> โยเซฟตอบว่า <<ฉันพร้อมแล้ว>> 14บิดาจึงสั่งเขาว่า <<ไปดูพี่ชายของเจ้าและฝูงสัตว์ซิว่าสบายดีหรือไม่ แล้วกลับมาบอกพ่อ>> บิดาใช้เขาไปจากที่ราบเฮโบรน เขาก็มายังเมืองเชเคม 15ชายคนหนึ่งพบโยเซฟเดินไปเดินมาในท้องนา จึงถามว่า <<เจ้าหาอะไร>> 16โยเซฟตอบว่า <<ฉันหาพี่ชายของฉัน โปรดบอกฉันทีว่า เขาเลี้ยงสัตว์อยู่ที่ไหน>> 17คนนั้นตอบว่า <<เขาไปแล้ว เพราะเราได้ยินเขาพูดกันว่า <ให้เราไปเมืองโดธานกันเถิด> >> โยเซฟตามไปพบเขาที่เมืองโดธาน 18เมื่อพวกพี่ชายเห็นโยเซฟแต่ไกลยังมาไม่ถึง เขาก็พากันคิดปองร้ายจะฆ่าเสีย 19เขาพูดกันว่า <<เจ้าช่างฝันมานี่แล้ว 20มาเถิด ให้พวกเราฆ่ามันเสีย แล้วทิ้งลงไว้ในบ่อบ่อหนึ่ง เราจะว่าสัตว์ร้ายกัดกินมันเสียแล้ว เราจะดูว่าความฝันนั้นจะเป็นจริงได้อย่างไร>> 21ฝ่ายรูเบนพอได้ยินดังนั้น ก็อยากช่วยโยเซฟให้พ้นมือพวกพี่ชายจึงพูดว่า <<เราอย่าฆ่ามันเลย>> 22รูเบนเตือนเขาว่า <<อย่าทำให้โลหิตไหล จงทิ้งมันในบ่อนี้ในถิ่นทุรกันดาร อย่าแตะต้องน้องเลย>> ทั้งนี้เพื่อจะช่วยน้องให้พ้นมือเขา แล้วจะได้ส่งกลับไปยังบิดา 23ครั้นโยเซฟมาถึงพวกพี่ชาย เขาก็จับโยเซฟถอดเสื้อออกเสีย คือเสื้อยาวมีแขนที่สวมอยู่ 24แล้วเอาโยเซฟไปทิ้งลงในบ่อ บ่อนั้นไม่มีน้ำ
25ขณะที่นั่งรับประทานอยู่เขาเงยหน้าขึ้น เห็นคนอิชมาเอลบรรทุกต่างมาจากเมืองกิเลอาด มีฝูงอูฐบรรทุกยางไม้ พิมเสนและเปลือกไม้ชะมดเอาเดินทางไปยังอียิปต์ 26ยูดาห์จึงพูดกับน้องว่า <<หากเราฆ่าน้องและซ่อนโลหิตไว้จะมีประโยชน์อันใดเล่า 27มาเถิด ให้เราขายน้องแก่พวกอิชมาเอลโดยไม่แตะต้องเขา เพราะเขาก็เป็นน้องและเป็นเลือดเนื้อของเราเหมือนกัน>> พี่น้องทั้งปวงก็เชื่อ 28ขณะนั้นพวกพ่อค้าชาวมีเดียนกำลังผ่านมา เขาก็ฉุดโยเซฟขึ้นจากบ่อ ขายให้แก่คนอิชมาเอลเป็นเงินยี่สิบเชเขล คนอิชมาเอลก็พาโยเซฟไปยังอียิปต์#กจ. 7:9
29ฝ่ายรูเบนเมื่อกลับมาถึงบ่อนั้นเห็นว่าโยเซฟมิได้อยู่ในบ่อนั้น ก็ฉีกเสื้อผ้า 30แล้วกลับไปหาพวกน้องบอกว่า <<เด็กนั้นหายไปเสียแล้ว แล้วฉันจะไปที่ไหนเล่า>> 31พวกเขาก็เอาเสื้อของโยเซฟมา และฆ่าแพะผู้ตัวหนึ่ง จุ่มเสื้อของโยเซฟลงในเลือด 32แล้วก็ส่งเสื้อยาวที่มีแขนนั้นไปยังบิดา บอกว่า <<พวกเราได้พบเสื้อตัวนี้ ขอพ่อจงพิจารณาดูว่า ใช่เสื้อลูกของพ่อหรือไม่>> 33บิดาตรวจดูแล้วร้องว่า <<นี่เป็นเสื้อลูกเรา สัตว์ร้ายกัดกินเขาเสียแล้ว โยเซฟลูกเราย่อยยับเสียแล้วเป็นแน่>> 34ยาโคบก็ฉีกเสื้อผ้าเอาผ้ากระสอบคาดเอว ไว้ทุกข์ให้บุตรหลายวัน 35ฝ่ายบุตรชายหญิงทั้งหมดก็พากันมาปลอบโยนบิดา แต่ท่านไม่ยอมรับการปลอบโยน กล่าวว่า <<อย่าเลย เราจะโศกเศร้าถึงลูกเราจนกว่าเรา จะตามลงไปยังแดนคนตาย>> บิดาของเขาร้องไห้คิดถึงเขาดังนี้ 36ในระหว่างนั้นคนมีเดียนก็ขายโยเซฟในอียิปต์ไว้กับโปทิฟาร์ ขุนนางผู้หนึ่งของฟาโรห์ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์
ที่ได้เลือกล่าสุด:
ปฐมกาล 37: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้