เยเรมีย์ 15
15
พระพิโรธอันไม่สงบของพระเจ้าต่อยูดาห์
1ฝ่ายพระเจ้าตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า <<แม้ว่าโมเสส#อพย. 32:11-14; กดว. 14:13-19และ ซามูเอล#1 ซมอ. 7:5-9จะมายืนอยู่ต่อหน้าเรา จิตใจของเราจะไม่หันไปหาชนชาตินี้ ไล่เขาทั้งหลายออกไปให้พ้นสายตาของเรา แล้วให้เขาไป 2และเมื่อเขาถามเจ้าว่า <เราจะไปที่ไหน> เจ้าจงพูดกับเขาว่าพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า
<<คนเหล่านั้นที่กำหนดให้แก่โรคระบาดจะไปหาโรคระบาด
คนเหล่านั้นที่กำหนดให้แก่ดาบจะไปหาดาบ
คนเหล่านั้นที่กำหนดให้แก่การกันดาร อาหาร จะไปหาการกันดารอาหาร
คนที่กำหนดให้แก่การเป็นเชลย จะไปหาการเป็นเชลย>>#วว. 13:10
3พระเจ้าตรัสว่า <<เราจะกำหนดสี่อย่างไว้เหนือเขาคือ ดาบสังหาร สุนัขกัดฉีก นกในอากาศ และสัตว์บนแผ่นดินโลกที่จะกัดกินและทำลาย 4และเราจะกระทำให้เขาเป็นที่ครั่นคร้าม แก่ราชอาณาจักรทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลก เหตุด้วยการกระทำซึ่งมนัสเสห์บุตร เฮเซคียาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ได้กระทำ ในเยรูซาเล็ม#2 พกษ. 21:1-16; 2 พศด. 33:1-9
5เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า
หรือใครจะเสียใจกับเจ้า
ใครจะแวะมาถามทุกข์สุขของเจ้า
6พระเจ้าตรัสว่า เจ้าได้ปฏิเสธเรา
เจ้าถอยหลังเรื่อยไป
เราจึงได้เหยียดมือออกไปต่อสู้เจ้าและทำลายเจ้า
เราเอือมต่อการผ่อนผันแล้ว
7เราได้ซัดเขาด้วยส้อมซัดข้าว
ในบรรดาประตูแห่งเมืองนั้น
เราได้ทำให้ลูกของเขาทั้งหลายตาย เราได้ทำลายประชากรของเรา
เขาทั้งหลายมิได้หันกลับจากพฤติการณ์ของเขา
8เรากระทำให้หญิงม่ายของเขามีมาก
ยิ่งกว่าทรายในทะเล
ณ เวลาเที่ยงวัน เราได้นำผู้ทำลาย
มาสู่บรรดาแม่ของคนหนุ่มทั้งหลาย
เราได้กระทำให้ความแสนระทมและความสยดสยอง
ตกเหนือเธอโดยฉับพลัน
9เธอที่มีบุตรเจ็ดคนก็อ่อนกำลัง
เธอสลบไปแล้ว
ดวงอาทิตย์ของเธอตกเมื่อยังวันอยู่
นางได้รับความละอายและถูกหยามน้ำหน้า
เราจะมอบผู้ที่เหลืออยู่ให้แก่ดาบ
ต่อหน้าศัตรูของเขาพระเจ้าตรัสดังนี้แหละ>>
10แม่จ๋า วิบัติแก่ฉัน ที่แม่คลอดฉันมา เป็นคนที่ให้เกิดการแก่งแย่งและการชิงดีแก่แผ่นดินทั้งสิ้น ฉันก็มิได้ให้ยืม หรือฉันก็มิได้ยืมเขา แต่เขาทุกคนแช่งฉัน 11ข้าแต่พระเจ้า ถ้าข้าพระองค์มิได้วิงวอนพระองค์เพื่อความดีของเขา ถ้าข้าพระองค์มิได้ทูลขอต่อพระองค์เพื่อศัตรูในเวลา ลำบากและในเวลาทุกข์ใจก็ปล่อยให้เป็นไปอย่างนั้นเถิด พระเจ้าข้า 12มีผู้หนึ่งผู้ใดหักเหล็กได้หรือ คือเหล็กจากทิศเหนือและทองสัมฤทธิ์
13หลักฐานบ้านช่องและทรัพย์สมบัติของเจ้าเรา จะมอบให้เป็นของริบไม่คิดค่าเพราะบาปทั้งสิ้นของเจ้า ตลอดทั่วดินแดนของเจ้า 14เราจะกระทำให้เจ้าปรนนิบัติศัตรู ของเจ้าในแผ่นดินซึ่งเจ้าไม่รู้จักเพราะความโกรธของเรา เราก่อไฟขึ้น ซึ่งจะไหม้อยู่เป็นนิตย์
พระเจ้าทรงเล้าโลมเยเรมีย์
15ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงทราบ
ขอทรงระลึกถึงข้าพระองค์และเยี่ยมเยียนข้าพระองค์
ขอทรงแก้แค้นผู้ข่มเหงข้าพระองค์เพื่อข้าพระองค์
เพราะการอดกลั้นพระทัยของพระองค์นั้น ขออย่าทรงนำข้าพระองค์ไปเสีย
ขอทรงตระหนักว่าข้าพระองค์ ทนการติเตียนด้วยเห็นแก่พระองค์
16เมื่อพบพระวจนะของพระองค์แล้วข้าพระองค์ก็กินเสีย
พระวจนะของพระองค์เป็นความชื่นบานแก่ข้าพระองค์
และเป็นความปีติยินดีแห่งจิตใจของข้าพระองค์
ข้าแต่พระเยโฮวาห์ พระเจ้าจอมโยธา
เพราะว่าเขาเรียกข้าพระองค์ตามพระนามของพระองค์
17ข้าพระองค์มิได้นั่งอยู่ในหมู่คนที่สนุกสนานกัน
ทั้งข้าพระองค์ก็มิได้เปรมปรีดิ์
ข้าพระองค์นั่งอยู่คนเดียวเพราะว่าพระหัตถ์ของพระองค์อยู่บนข้าพระองค์
เพราะพระองค์ทรงให้ข้าพระองค์เต็มด้วยความกริ้ว
18ไฉนความเจ็บของข้าพระองค์มิได้หยุดยั้ง
บาดแผลของข้าพระองค์ก็รักษาไม่หาย
มันไม่ยอมหาย
พระองค์ทรงเป็นเหมือนลำธารหลอกลวงแก่ข้าพระองค์หรือ
หรืออย่างน้ำที่เหือดแห้ง
19เพราะฉะนั้น พระเจ้าจึงตรัสว่า
<<ถ้าเจ้ากลับมา เราจะให้เจ้ากลับสู่สภาพดี
และเจ้าจะยืนอยู่ต่อหน้าเรา
ถ้าเจ้าออกปากพูดแต่สิ่งประเสริฐและไม่พูดสิ่งเลวทราม
เจ้าจะเป็นเหมือนปากของเรา
เขาทั้งหลายจะหันกลับมาหาเจ้า
แต่เจ้าอย่าหันไปหาเขา
20เราจะกระทำเจ้าให้เป็นกำแพงป้อมทองสัมฤทธิ์แก่ชนชาตินี้
เขาทั้งหลายก็จะต่อสู้กับเจ้า
แต่เขาจะไม่ชนะเจ้า
เพราะเราอยู่กับเจ้า
จะช่วยเจ้าให้รอดและช่วยกู้เจ้า พระเจ้าตรัสดังนี้
21เราจะช่วยกู้เจ้าจากมือของคนอธรรม
และไถ่เจ้าจากกำมือของคนอำมหิต>>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
เยเรมีย์ 15: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้