สุภาษิต 10
10
เปรียบเทียบคนเที่ยงธรรมกับคนชั่วร้าย
1สุภาษิตของซาโลมอน
บุตรชายที่ฉลาดกระทำให้บิดายินดี
แต่บุตรชายที่โง่เป็นความโศกของมารดาเขา
2คลังทรัพย์อธรรมไม่เป็นกำไร
แต่ความชอบธรรมช่วยกู้จากความตาย
3พระเจ้ามิได้ทรงปล่อยให้คนชอบธรรมหิว
แต่พระองค์ทรงขัดขวางความอยากของคนชั่วร้าย
4มือที่หย่อนเป็นเหตุให้เกิดความยากจน
แต่มือที่ขยันขันแข็งกระทำให้มั่งคั่ง
5บุตรชายที่ส่ำสมไว้ในฤดูแล้งก็เป็นคนหยั่งรู้
แต่บุตรชายผู้หลับในฤดูเกี่ยวก็นำความอับอายมา
6พระพรอยู่บนศีรษะของผู้ชอบธรรม
แต่ความทารุณท่วมปากคนชั่วร้าย
7การระลึกถึงของคนชอบธรรมเป็นพระพร
แต่ชื่อเสียงของคนชั่วร้ายจะเน่าเสีย
8ใจที่ประกอบด้วยปัญญาจะสนใจในบัญญัติ
แต่คนที่พูดโง่ๆจะถึงความพินาศ
9ผู้ใดที่ดำเนินในความสัตย์ซื่อก็ดำเนินอย่างมั่นคงดี
แต่ผู้ที่ทำทางของตนให้ชั่วก็จะปรากฏแจ้งแก่คนอื่น
10ผู้ที่ขยิบตาก็ก่อความยุ่งยาก
แต่ผู้ที่ตักเตือนอย่างกล้าหาญจะสร้างสันติภาพ
11ปากของคนชอบธรรมเป็นบ่อน้ำชีวิต
แต่ปากของคนชั่วร้ายปิดบังความทารุณ
12ความเกลียดชังเร้าให้เกิดความวิวาท
แต่ความรักครอบงำบรรดาการทรยศเสีย#ยก. 5:20; 1 ปต. 4:8
13ที่ริมฝีปากของผู้ที่มีความเข้าใจจะพบปัญญา
แต่ไม้เรียวก็เหมาะสำหรับหลังของผู้ที่ขาดสามัญสำนึก
14ปราชญ์ก็ส่ำสมความรู้ไว้
แต่ปากของคนโง่นำความย่อยยับมาใกล้
15ทรัพย์ศฤงคารของคนมั่งคั่งคือเมืองเข้มแข็งของเขา
แต่ความยากจนของคนจน คือความพินาศของเขา
16ผลงานของคนชอบธรรมนำไปถึงชีวิต
แต่ของคนชั่วร้ายนำไปถึงบาป
17เขาผู้สนใจในคำสั่งสอนก็อยู่ในวิถีแห่งชีวิต
แต่เขาผู้ปฏิเสธคำเตือนสติก็หลงเจิ่นไป
18เขาผู้ปิดบังความเกลียดชังมีริมฝีปากมุสา
และเขาผู้ออกปากใส่ร้ายเป็นคนโง่
19การพูดมากก็จะสะสมการทรยศ
แต่เขาผู้ยับยั้งริมฝีปากของตนเป็นผู้หยั่งรู้
20ลิ้นของคนชอบธรรมคือเงินเนื้อบริสุทธิ์
ความคิดของคนชั่วร้ายมีค่าแต่น้อย
21ริมฝีปากของคนชอบธรรมเลี้ยงคนเป็นอันมาก
แต่คนโง่ตายเพราะขาดสามัญสำนึก
22พระพรของพระเจ้ากระทำให้มั่งคั่ง
# หรือ การงานมิได้เพิ่มอะไรให้เลย และพระองค์มิได้แถมความโศกเศร้าไว้ด้วย
23คนโง่กระทำความผิดเหมือนการเล่นสนุก
แต่ความประพฤติอันกอปรด้วยปัญญา เป็นความเพลิดเพลินแก่คนที่มีความเข้าใจ
24สิ่งใดที่คนชั่วร้ายคิดกลัว มันจะมาถึงเขา
แต่สิ่งใดที่คนชอบธรรมปรารถนาพระองค์ทรงประสาทให้
25เมื่อพายุร้ายผ่านไปแล้ว คนชั่วก็ไม่มีอีก
แต่คนชอบธรรมจะได้รับการสถาปนาไว้เป็นนิตย์
26อย่างน้ำส้มกับฟัน และควันกับตาเป็นฉันใด
คนเกียจคร้านกับผู้ที่ใช้เขาก็เป็นฉันนั้น
27ความยำเกรงพระเจ้านั้นยืดชีวิตให้ยาวไป
แต่ปีเดือนของคนชั่วร้ายนั้นจะสั้นเข้า
28ความหวังของความชอบธรรมจบลงในความยินดี
แต่ความมุ่งหวังของความชั่วร้ายก็สูญเปล่า
29พระเจ้าทรงเป็นที่กำบังเข้มแข็งแก่ผู้ที่ประพฤติ อย่างเที่ยงธรรม
แต่ผู้กระทำชั่วพระองค์ทรงทำลาย
30ผู้ชอบธรรมจะไม่ถูกกำจัดเลย
แต่คนชั่วร้ายจะไม่ได้อยู่ในแผ่นดิน
31ปากของคนชอบธรรมนำปัญญาออกมา
แต่ลิ้นของคนตลบตะแลงจะถูกตัดออก
32ริมฝีปากของคนชอบธรรมรู้ว่าอะไรพอหูคน
แต่ปากของคนชั่วร้ายรู้ว่าสิ่งใดตลบตะแลง
ที่ได้เลือกล่าสุด:
สุภาษิต 10: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้