สดุดี 104
104
พระเจ้าทรงดูแลสิ่งที่ได้ทรงสร้าง
1จิตใจของข้าเอ๋ย จงถวายสาธุการแด่พระองค์
ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ พระองค์ใหญ่ยิ่งนัก
พระองค์ทรงเกียรติและความสูงส่งเป็นฉลองพระองค์
2ผู้ทรงคลุมพระองค์ด้วยแสงสว่างดุจดังฉลองพระองค์
ผู้ทรงขึงฟ้าสวรรค์ออกดังขึงม่าน
3ผู้ทรงวางคานของที่ประทับอันสูงของพระองค์ไว้ในน้ำ
ผู้ทรงใช้เมฆเป็นราชรถ
ผู้ทรงประทับไปบนปีกของลม
4ผู้ทรงใช้ลมเป็นทูตสื่อสารของพระองค์
ไฟและเปลวเป็นผู้รับใช้ของพระองค์#ฮบ. 1:7
5พระองค์ทรงตั้งแผ่นดินโลกไว้บนรากฐานของมัน
เพื่อมิให้มันหวั่นไหวเป็นนิตย์
6พระองค์ทรงคลุมมันไว้ด้วยน้ำลึกอย่างด้วยเครื่องนุ่งห่ม
น้ำอยู่เหนือภูเขา
7เมื่อพระองค์ทรงขนาบ น้ำนั้นก็หนีไป
พอได้ยินเสียงฟ้าร้องของพระองค์ มันก็วิ่งไป
8(ภูเขาโผล่ขึ้นมา หุบเขาทรุดลงไป)
ไปยังที่ซึ่งพระองค์ทรงกำหนดไว้ให้น้ำนั้น
9พระองค์ทรงวางขอบเขตมิให้มันข้าม
เพื่อมิให้มันคลุมแผ่นดินโลกอีก
10พระองค์ทรงกระทำให้น้ำพุพลุ่งขึ้นมาในหุบเขา
น้ำนั้นก็ไหลไประหว่างเขา
11ให้บรรดาสัตว์ป่าได้ดื่ม
และให้ลาป่าดับความกระหายของมัน
12ที่ริมน้ำนั้น นกในอากาศจึงได้มีที่อาศัย
มันร้องอยู่ท่ามกลางกิ่งไม้
13พระองค์ทรงรดภูเขาจากที่ประทับอันสูงของพระองค์
แผ่นดินโลกก็อิ่มด้วยผลพระราชกิจของพระองค์
14พระองค์ทรงให้หญ้างอกมาเพื่อสัตว์เลี้ยง
และผัก ให้มนุษย์ได้ดูแล
เพื่อเขาจะทำให้เกิดอาหารจากแผ่นดิน
15และเหล้าองุ่น ซึ่งให้ใจมนุษย์ยินดี
น้ำมัน เพื่อทำให้หน้าของเขาทอแสง
และขนมปัง ซึ่งเสริมกำลังใจมนุษย์
16บรรดาต้นไม้ของพระเจ้าได้อิ่มหนำ
คือต้นสนสีดาร์แห่งเลบานอน ซึ่งพระองค์ได้ทรงปลูกไว้
17นกสร้างรังของมันอยู่ในนั้น
ส่วนนกยางนั้น ต้นสนสามใบ เป็นบ้านของมัน
18ภูเขาสูงนั้นเป็นของเลียงผา
หินเป็นที่ลี้ภัยของตัวกระจงผา
19พระองค์ทรงจัดตั้งดวงจันทร์ให้กำหนดฤดู
ดวงอาทิตย์รู้จักเวลาตกของมัน
20พระองค์ทรงให้เกิดความมืดและเป็นกลางคืน
เป็นสัตว์ของป่าไม้คลานออกมา
21สิงห์หนุ่มคำรามหาเหยื่อของมัน
และแสวงหาอาหารของมันจากพระเจ้า
22เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นมันก็ไปเสีย
ไปนอนอยู่ในที่ของมัน
23มนุษย์ก็ออกไปทำงานของเขา
ไปทำภารกิจของเขาจนเวลาเย็น
24ข้าแต่พระเจ้า พระราชกิจของพระองค์มากมายจริงๆ
พระองค์ทรงสร้างการงานนั้นทั้งสิ้นด้วยพระปัญญา
แผ่นดินโลกมีสิ่งที่ทรงสร้างเต็มหมด
25ทะเลอยู่ข้างโน้น ทั้งใหญ่และกว้าง
ซึ่งในนั้นมีสิ่งเคลื่อนไหวนับไม่ถ้วน
คือสัตว์ที่มีชีวิตทั้งเล็กและใหญ่
26กำปั่นแล่นไปโน่นแน่ะ
และเลวีอาธาน#สัตว์ทะเล ขนาดมหึมา#โยบ 41:1; สดด. 74:14; อสย. 27:1ที่พระองค์ สร้างไว้ให้เล่นในนั้น
27สิ่งเหล่านี้แหงนหาพระองค์
เพื่อให้พระองค์ประทานอาหารแก่มันตามเวลา
28เมื่อพระองค์ประทานให้ มันก็เก็บไป
เมื่อพระองค์ทรงยื่นพระหัตถ์ออก มันก็อิ่มหนำด้วยของดี
29เมื่อพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์เสีย มันทั้งหลายก็ลำบากใจ
เมื่อพระองค์ทรงเอาลมหายใจมันไปเสีย มันก็ตาย และกลับเป็นผงคลี
30เมื่อพระองค์ทรงส่งวิญญาณของพระองค์ออกไป มัน ก็ถูกสร้างขึ้นมา
และพระองค์ก็ทรงเปลี่ยนโฉมหน้าของพื้นดินเสียใหม่
31ขอพระสิริของพระเจ้าดำรงอยู่เป็นนิตย์
ขอพระเจ้าทรงเปรมปรีดิ์ในบรรดาพระราชกิจของพระองค์
32ผู้ทรงทอดพระเนตรโลก มันก็สั่นสะท้าน
ผู้ทรงแตะต้องภูเขา มันก็มีควันขึ้นมา
33ข้ามีชีวิตอยู่ตราบใด ข้าจะร้องเพลงถวายพระเจ้า
ขณะข้ายังเป็นอยู่ ข้าจะร้องเพลงสดุดีถวายพระเจ้าของข้า
34ขอการภาวนาของข้าเป็นสิ่งที่พอพระทัย
ข้าเปรมปรีดิ์ในพระเจ้า
35ขอคนบาปถูกผลาญเสียจากแผ่นดินโลก
และขออย่าให้มีคนอธรรมอีกเลย
จิตใจของข้าเอ๋ย จงถวายสาธุการแด่พระเจ้า
จงสรรเสริญพระเจ้าเถิด
ที่ได้เลือกล่าสุด:
สดุดี 104: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้