เพลงซาโลมอน 3:1-11

ยามราตรีกาลเมื่อดิฉันนอนอยู่ ดิฉันมองหาเขาผู้นั้น ที่ดวงใจของดิฉันรักใคร่ ดิฉันมองหาเขา แต่หาได้พบไม่ <<บัดนี้ดิฉันจะลุกขึ้น แล้วจะเที่ยวไปในเมืองให้ตลอด ไปตามตรอกน้อยและลานเมือง ดิฉันจะแสวงหาเขาผู้นั้น ที่ดวงใจของดิฉันรักใคร่>> ดิฉันมองหาเขา แต่หาได้พบไม่ พวกพลตระเวนที่ลาดตระเวนในเมืองนั้น ได้พบดิฉัน แล้วดิฉันถามเขาว่า <<ท่านเห็นเขาผู้นั้น ที่ดวงใจของดิฉันรักใคร่ไหม>> พอดิฉันผ่านพลตระเวนพ้นมาหน่อยเดียว ดิฉันก็พบเขาผู้นั้น ที่ดวงใจของดิฉันรักใคร่ ดิฉันจับตัวเขากุมไว้แน่น และไม่ยอมปล่อยมือให้เขาหลุดไปเลย จนดิฉันพาเขาให้เข้ามาในเรือนของมารดาดิฉัน และให้เข้ามาในห้องของผู้ที่ให้ดิฉันได้ปฏิสนธิ โอ เหล่าบุตรีแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ย ดิฉันขอให้เธอทั้งหลายสาบานต่อละมั่งหรือกวางตัวเมียว่า เธอทั้งหลายจะไม่เร้าหรือจะไม่ปลุกความรักให้ตื่น กระตือขึ้น จนกว่าความรักจะจุใจแล้ว นั่นอะไรหนอที่กำลังขึ้นมาจากถิ่นทุรกันดาร ดูประดุจเสาควัน หอมไปด้วยกลิ่นมดยอบและกำยาน ทำด้วยเครื่องหอมของพ่อค้า ดูเถิด เป็นพระวอของซาโลมอน ห้อมล้อมมาด้วยทแกล้วทหารหกสิบคน เป็นทแกล้วทหารคนอิสราเอล เขาทั้งหลายถือดาบ และเป็นผู้ชำนาญศึก เขาทุกคนเหน็บกระบี่ไว้ที่ต้นขาของตน เพราะเกรงภัยในราตรีกาล กษัตริย์ซาโลมอนสร้างพระวอสำหรับพระองค์ ด้วยไม้มาจากเลบานอน พระองค์ทรงทำเสาพระวอนั้นด้วยเงิน แท่นประทับทำด้วยทองคำและยี่ภู่ลาดด้วยผ้าสีม่วง ข้างในพระวอนั้นบุไว้ด้วยหนัง โดยบุตรีแห่งเยรูซาเล็ม โอ บุตรีแห่งศิโยนเอ๋ย จงออกไป ไปดูกษัตริย์ซาโลมอนเถิด ทรงมงกุฎซึ่งพระราชชนนีได้สวมให้ ในวันที่พระองค์ได้ทรงอภิเษกมเหสีนั้น ในวันเมื่อพระทัยของพระองค์ทรงเบิกบานอยู่