โยบ 20:11-29
โยบ 20:11-29 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
ในขณะที่พวกเขายังเป็นหนุ่มและแข็งแรง พวกเขาจะต้องนอนตายลงในผงคลีดิน แม้ความชั่วร้ายจะหอมหวานในปากของพวกเขา แม้พวกเขาจะให้มันละลายอยู่ใต้ลิ้น แม้พวกเขาจะไม่ยอมปล่อยมันไป และอมไว้ในปาก แต่อาหารประเภทนั้นจะกลับบูดเปรี้ยวในท้องของพวกเขา มันจะเป็นเหมือนพิษงูในร่างกายของพวกเขา ความมั่งคั่งที่พวกเขากลืนเข้าไปนั้น พวกเขาจะต้องอ้วกออกมา พระเจ้าจะโยนมันออกมาจากท้องของพวกเขา พวกเขาจะดูดดื่มพิษงู เขี้ยวของงูพิษจะฆ่าพวกเขาเสีย พวกเขาจะไม่ได้เห็นธารน้ำมันมะกอก และธารน้ำเชื่อมผลไม้ พวกเขาจะต้องคืนสิ่งที่เขาโกงมา เขาจะไม่สามารถกลืนมันลงไปได้ พวกเขาจะไม่ได้สนุกสนานกับผลกำไรจากการค้าของเขา เพราะพวกเขาได้กดขี่และทอดทิ้งคนยากจน พวกเขาได้ยึดบ้านที่เขาไม่ได้สร้างขึ้นมา พวกเขาไม่ยอมปล่อยให้สิ่งที่พวกเขาอยากได้หลุดลอยไป เพราะท้องของเขาร้องหิวตลอดเวลา พวกเขากินอย่างตะกละตะกลามจนไม่เหลืออะไรเลย ดังนั้นความเจริญรุ่งเรืองของเขาจะไม่ยั่งยืน ในยามที่คนชั่วอิ่มหนำสำราญนั้น ความทุกข์ยากจะเกิดขึ้นกับพวกเขา ความเดือดร้อนจะถาโถมเข้าใส่พวกเขาอย่างสุดฤทธิ์ พระเจ้าจะยัดเยียดความเกรี้ยวโกรธของพระองค์ให้กับคนชั่วเหล่านั้นจนอิ่มแปล้ พระองค์จะเทความเกรี้ยวโกรธอย่างฝนให้เป็นอาหารพวกเขา คนชั่วจะวิ่งหนีอาวุธเหล็ก แต่ลูกธนูทองสัมฤทธิ์จะแทงทะลุตัวเขา เขาจะดึงลูกธนูออกจากแผ่นหลัง เขาดึงหัวลูกธนูที่อาบเลือดมันวับออกจากถุงน้ำดีของเขา แล้วเรื่องน่าสะพรึงกลัวทั้งหลายตกลงบนพวกเขา แดนมืดมิดนั้นได้สำรองที่ไว้แล้วสำหรับทรัพย์สมบัติของเขา ไฟที่ไม่ต้องโหมพัดโดยมนุษย์ จะเผาผลาญพวกเขาไป ไฟจะเผาผลาญทุกสิ่งที่เหลืออยู่ในเต็นท์ของเขา ฟ้าสวรรค์จะเปิดเผยความชั่วร้ายของพวกเขา และแผ่นดินโลกจะลุกขึ้นต่อต้านเขา กระแสน้ำท่วมจะกวาดบ้านเขาไป น้ำจะลากมันไปในวันที่พระเจ้าเกรี้ยวโกรธ นี่คือส่วนแบ่งที่พระเจ้าให้กับคนชั่ว นี่คือมรดกที่พระองค์กำหนดไว้ให้กับพวกเขา”
โยบ 20:11-29 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
กระดูกของเขาเคยเต็มด้วยเรี่ยวแรงของคนหนุ่ม แต่เรี่ยวแรงนั้นจะนอนลงกับเขาในผงคลีดิน “แม้ว่าความชั่วร้ายจะหวานอยู่ในปากของเขา แม้เขาซ่อนมันไว้ใต้ลิ้นของเขา แม้เขาไม่อยากจะปล่อยมันไป และอมไว้ในปากของเขา อาหารในกระเพาะของเขากลับกลายเป็น พิษงูเห่าในตัวเขา เขากลืนทรัพย์สมบัติลงไป แต่จะอาเจียนมันออกมาอีก พระเจ้าทรงขับมันออกมาจากท้องเขา เขาจะดูดพิษงูเห่า ลิ้นของงูกะปะจะฆ่าเขา เขาจะไม่ได้ชื่นชมลำน้ำ คือลำธารที่มีน้ำผึ้งและนมข้นไหลอยู่ เขาจะคืนผลงานของเขา และจะไม่กลืนกินมันเสีย เขาจะไม่ได้ความชื่นบานเลย จากกำไรแห่งการค้าของเขา เพราะเขาได้ขยี้และทอดทิ้งคนจน เขาได้ยึดบ้านที่เขาไม่ได้สร้าง “เพราะความโลภของเขาไม่รู้จักพอ เขาจะไม่ปล่อยสิ่งที่เขาปรารถนาไปเลย เมื่อเขากินแล้วก็ไม่มีอะไรเหลือ เหตุฉะนั้น ความเจริญของเขาจะไม่ถาวร ในขณะที่เขาอิ่มหนำสำราญ เขาจะตกในสภาพขัดสน ฤทธิ์เดชของความทุกข์ยากจะมาถึงเขา เพื่อเติมท้องของเขาให้เต็ม พระองค์จะทรงส่งพระพิโรธอันดุเดือดมายังเขา และทรงหลั่งลงมาบนเขาให้เป็นอาหารของเขา แม้เขาจะหนีจากอาวุธเหล็ก ธนูทองสัมฤทธิ์ก็จะแทงเขาทะลุ เขาถอนมันออกจากร่างกาย เออ ปลายอันวับแวบออกมาจากถุงน้ำดี ความน่าหวาดเสียวมาถึงเขา ความมืดมิดได้สะสมไว้แก่ทรัพย์สมบัติของเขา ไฟที่ไม่ต้องกระพือจะกลืนเขาเสีย สิ่งใดที่เหลืออยู่ในเต็นท์ของเขาจะถูกเผาผลาญ ฟ้าสวรรค์จะสำแดงความบาปชั่วของเขา และแผ่นดินโลกจะลุกขึ้นปรักปรำเขา ข้าวของแห่งครัวเรือนของเขาจะถูกนำไปเสีย ถูกกวาดไปในวันแห่งพระพิโรธของพระองค์ นี่เป็นส่วนของคนอธรรมจากพระเจ้า และเป็นมรดกที่พระเจ้าทรงกำหนดให้เขา”
โยบ 20:11-29 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
กระดูกของเขาเต็มไปด้วยความบาปของคนหนุ่มซึ่งจะนอนลงกับเขาในผงคลีดิน แม้ว่าความชั่วจะหวานอยู่ในปากของเขา แม้เขาซ่อนไว้ใต้ลิ้นของเขา แม้เขาไม่อยากจะปล่อยและไม่ละทิ้ง แต่อมไว้ในปากของเขา อาหารของเขายังเปลี่ยนในท้องของเขา เหมือนพิษของงูเห่าในตัวเขา เขากลืนทรัพย์สมบัติลงไป แต่จะอาเจียนมันออกมาอีก พระเจ้าจะเหวี่ยงมันออกมาจากท้องของเขา เขาจะดูดพิษของงูเห่า ลิ้นของงูร้ายจะฆ่าเขา เขาจะไม่ได้เห็นแม่น้ำลำธาร หรือน้ำเอ่อล้น คือลำธารที่มีน้ำผึ้งและนมข้นไหลอยู่ เขาจะคืนผลงานของเขา และจะไม่กลืนกินเสีย เขาได้กำไรเท่าไหร่ เขาจะต้องคืนให้เท่านั้น และเขาจะไม่ได้ความชื่นบานในสิ่งนั้นเลย เพราะเขาได้ขยี้และทอดทิ้งคนยากจน เขาได้ชิงบ้านซึ่งเขาไม่ได้สร้าง แน่นอนเขาจะไม่รู้สึกสงบใจ เขาจะเก็บสิ่งที่เขาปรารถนาไม่ได้เลย อาหารของเขาจะไม่มีอะไรเหลือ เหตุฉะนั้นไม่มีใครเสาะหาทรัพย์สมบัติของเขา ในขณะที่เขาอิ่มหนำสำราญ เขาจะตกในสภาพขัดสน มือของคนชั่วทั้งปวงจะมายังเขา เมื่อกำลังจะเติมท้องของเขาให้เต็ม พระเจ้าจะทรงส่งความพิโรธอันดุเดือดมาถึงเขา และหลั่งลงมาบนเขาเมื่อเขารับประทานอาหารอยู่ เขาจะลี้จากอาวุธเหล็ก คันธนูเหล็กกล้าจะแทงเขาทะลุ เขาดึงมันออก และมันออกมาจากร่างกายของเขา เออ กระบี่อันวาววับออกมาจากน้ำดีของเขา ความน่าหวาดเสียวมายังเขา ความมืดทั้งปวงจะซ่อนไว้ในที่ลึกลับของเขา ไฟที่ไม่ต้องเป่าจะกลืนเขาเสีย สิ่งใดที่เหลืออยู่ในเต็นท์ของเขาจะถูกเผาผลาญ ฟ้าสวรรค์จะสำแดงความชั่วช้าของเขา และแผ่นดินโลกจะลุกขึ้นปรักปรำเขา ผลกำไรแห่งครัวเรือนของเขาจะถูกนำไปเสีย ทรัพย์สมบัติของเขาจะถูกกวาดไปในวันแห่งพระพิโรธของพระเจ้า นี่เป็นส่วนของคนชั่วจากพระเจ้า และเป็นมรดกที่พระเจ้าทรงกำหนดให้เขา”
โยบ 20:11-29 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
กระดูกของเขาเต็มไปด้วยเรี่ยวแรงของคนหนุ่ม แต่เรี่ยวแรงนั้นจะนอนลงกับเขาในผงคลีดิน <<แม้ว่าความอธรรมจะหวานอยู่ในปากของเขา แม้เขาซ่อนไว้ใต้ลิ้นของเขา แม้เขาไม่อยากจะปล่อย และอมไว้ในปากของเขา อาหารของเขายังเปลี่ยนในท้องของเขา เหมือนพิษของงูเห่าในตัวเขา เขากลืนทรัพย์สมบัติลงไป แต่จะอาเจียนมันออกมาอีก พระเจ้าทรงเหวี่ยงมันออกมาจากท้องของเขา เขาจะดูดพิษของงูเห่า ลิ้นของงูปากกะบะจะฆ่าเขา เขาจะไม่มองชมลำน้ำ คือลำธารที่มีน้ำผึ้งและนมข้นไหลอยู่ เขาจะคืนผลงานของเขา และจะไม่กลืนกินเสีย เขาจะไม่ได้ความชื่นบานเลย จากกำไรแห่งการค้าของเขา เพราะเขาได้ขยี้และทอดทิ้งคนจน เขาได้ชิงบ้านซึ่งเขาไม่ได้สร้าง <<เพราะความโลภของเขาไม่รู้จักหยุดยั้ง เขาจะเก็บสิ่งที่เขาพอใจไว้ไม่ได้เลย เมื่อเขากินแล้วก็ไม่มีอะไรเหลือ เหตุฉะนั้นความเจริญของเขาจะไม่ถาวร ในขณะที่เขาอิ่มหนำสำราญ เขาจะตกในสภาพขัดสน ฤทธิ์เดชของความทุกข์ยากจะมายังเขา เพื่อเติมท้องของเขาให้เต็ม พระเจ้าจะทรงส่งความพิโรธ อันดุเดือดมาถึงเขา และหลั่งลงมาบนเขาให้เป็นอาหารของเขา เขาจะลี้จากอาวุธเหล็ก ธนูทองสัมฤทธิ์จะแทงเขาทะลุ เขาดึงมันออก และมันออกมาจากร่างกายของเขา เออ ปลายอันวับแวบออกมาจากน้ำดีของเขา ความน่าหวาดเสียวมายังเขา ความมืดมนอันเหลือล้นได้สะสมไว้เป็นทรัพย์ศฤงคารของเขา ไฟที่ไม่ต้องเป่าจะกลืนเขาเสีย สิ่งใดที่เหลืออยู่ในเต็นท์ของเขาจะถูกเผาผลาญ ฟ้าสวรรค์จะสำแดงความผิดบาปของเขา และแผ่นดินโลกจะลุกขึ้นปรักปรำเขา ข้าวของแห่งครัวเรือนของเขาจะถูกนำไปเสีย ถูกกวาดไปในวันแห่งพระพิโรธของพระเจ้า นี่เป็นส่วนของคนอธรรมจากพระเจ้า และเป็นมรดกที่พระเจ้าทรงกำหนดให้เขา>>
โยบ 20:11-29 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
พลังแห่งวัยฉกรรจ์ซึ่งเต็มล้นในกระดูกของเขา จะนอนลงกับเขาในฝุ่นธุลี “แม้ความชั่วร้ายจะหวานละมุนอยู่ในปาก และเขาอมมันไว้ใต้ลิ้น แม้เขาจะไม่อยากให้มันหมดไป และขออมไว้ในปาก แต่อาหารของเขาจะกลับบูดเปรี้ยวในท้อง กลายเป็นเหมือนพิษงูร้ายในตัวเขา เขาจะคายทรัพย์สมบัติที่เขากลืนลงไป พระเจ้าจะให้ท้องของเขาสำรอกมันออกมา เขาจะดูดพิษงูเห่า และตายด้วยเขี้ยวงู เขาจะไม่ได้ลิ้มรสน้ำผึ้งและน้ำนม ซึ่งหลั่งไหลเหมือนแม่น้ำลำธาร เขาต้องคืนสิ่งที่ตนตรากตรำทำมาทั้งที่ยังไม่ได้กิน เขาจะไม่ได้ชื่นชมผลกำไรจากการค้าของเขา เพราะเขาได้กดขี่ข่มเหงคนยากจนและทำให้พวกเขาหมดเนื้อหมดตัว ทั้งยังยึดบ้านที่ตัวเขาเองไม่ได้ปลูกสร้าง “แน่นอน ไม่ว่าเขาจะมีมากเท่าใด เขาก็จะละโมบไม่มีที่สิ้นสุด ทรัพย์สมบัติช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย ไม่มีอะไรเหลือให้เขากลืนกินอีก ความมั่งคั่งของเขาจะไม่จีรังยั่งยืน แม้ขณะที่มีพร้อมทุกสิ่ง ความทุกข์ก็จู่โจมเขา ความลำเค็ญเหลือแสนจะเล่นงานเขา เมื่อเขากินจนเต็มท้อง พระเจ้าจะส่งพระพิโรธมาเผาผลาญเขา และฟาดกระหน่ำเขา แม้เขาจะหลบหลีกจากอาวุธเหล็ก ก็จะถูกทิ่มแทงด้วยลูกศรทองสัมฤทธิ์ เขาจะกระชากลูกศรออกจากหลัง ดึงปลายศรคมกริบจากตับของเขา ความหวาดหวั่นขวัญผวาจะเกิดแก่เขา ทรัพย์สมบัติของเขาจะสูญหายไปในความมืด ไฟแผดกล้าจะเผาผลาญเขา ทำลายล้างทุกสิ่งที่เหลืออยู่ในเต็นท์ของเขา ฟ้าสวรรค์จะเปิดโปงความผิดของเขา และโลกจะเป็นพยานปรักปรำเขา ทรัพย์สมบัติในบ้านของเขาจะถูกพัดพาไป ในวันแห่งพระพิโรธของพระเจ้า นี่คือชะตากรรมที่พระเจ้าทรงกำหนดไว้ให้คนชั่วร้าย เป็นมรดกที่พระเจ้าทรงเตรียมไว้สำหรับเขา”
โยบ 20:11-29 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
กระดูกของเขาแข็งแกร่งด้วยวัยหนุ่ม แต่มันจะตายไปกับเขาในฝุ่น แม้ว่าความชั่วเป็นดั่งความหวานในปากของเขา แม้เขาจะซ่อนมันไว้ใต้ลิ้น แม้เขาจะอม และยังเก็บมันไว้ในปากของเขา แต่อาหารก็ยังไหลลงสู่กระเพาะ มันเป็นพิษงูเห่าที่อยู่ในตัวเขา เขากลืนความมั่งมี และอาเจียนมันขึ้นมาอีก พระเจ้าขับความมั่งมีออกมาจากท้องของเขา เขาจะดูดพิษงูเห่า ลิ้นงูจะฆ่าเขา เขาจะไม่ได้มองดูที่ลำธาร แม่น้ำอันอุดมด้วยน้ำผึ้งและโยเกิร์ต เขาจะต้องคืนผลที่ได้จากแรงงานและจะไม่กลืนมันลงไป เขาจะไม่ได้รับความเพลิดเพลินจากผลกำไรที่หามาได้ เพราะเขาเอาเปรียบและทอดทิ้งคนยากไร้ เขาริบบ้านเรือนที่เขาไม่ได้สร้าง เพราะเขาไม่รู้จักพอ สิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดจะไม่สามารถช่วยชีวิตเขาได้ เขาโลภสวาปามจนกระทั่งไม่มีสิ่งใดเหลือ ฉะนั้นความมั่งมีของเขาจะอยู่ได้ไม่นาน เมื่อความเพียงพอของเขาถึงขีดสุด เขาก็เป็นทุกข์ ความทุกข์แสนสาหัสจะเป็นภัยต่อเขา พระเจ้าจะโกรธเขามาก และจะกระหน่ำความโกรธลงมาเป็นดั่งอาหารของเขา เพื่อให้เขารับจนเต็มท้อง เขาจะหนีจากอาวุธเหล็ก แต่ลูกธนูทองสัมฤทธิ์จะทิ่มทะลุตัวเขา มันถูกกระชากออกมาจากตัวเขา ปลายที่แวบวาบออกจากถุงน้ำดีของเขา ทำให้เขาตกใจกลัว ความมืดสนิทถูกเตรียมไว้เป็นสมบัติของเขา ไฟที่ไม่ถูกพัดให้กระพือจะกลืนกินเขา สิ่งใดที่เหลือในกระโจมของเขาจะถูกเผาผลาญ ฟ้าสวรรค์จะเผยความชั่วของเขา และแผ่นดินโลกจะเป็นพยานต่อต้านเขา น้ำจะท่วมและพัดพังบ้านของเขา มันจะถูกลากออกไปในวันลงโทษของพระเจ้า นี่แหละเป็นส่วนที่คนชั่วได้รับจากพระเจ้า เป็นมรดกที่พวกเขารับจากพระเจ้า”