โยบ 20:11-29

โยบ 20:11-29 TNCV

พลังแห่งวัยฉกรรจ์ซึ่งเต็มล้นในกระดูกของเขา จะนอนลงกับเขาในฝุ่นธุลี “แม้ความชั่วร้ายจะหวานละมุนอยู่ในปาก และเขาอมมันไว้ใต้ลิ้น แม้เขาจะไม่อยากให้มันหมดไป และขออมไว้ในปาก แต่อาหารของเขาจะกลับบูดเปรี้ยวในท้อง กลายเป็นเหมือนพิษงูร้ายในตัวเขา เขาจะคายทรัพย์สมบัติที่เขากลืนลงไป พระเจ้าจะให้ท้องของเขาสำรอกมันออกมา เขาจะดูดพิษงูเห่า และตายด้วยเขี้ยวงู เขาจะไม่ได้ลิ้มรสน้ำผึ้งและน้ำนม ซึ่งหลั่งไหลเหมือนแม่น้ำลำธาร เขาต้องคืนสิ่งที่ตนตรากตรำทำมาทั้งที่ยังไม่ได้กิน เขาจะไม่ได้ชื่นชมผลกำไรจากการค้าของเขา เพราะเขาได้กดขี่ข่มเหงคนยากจนและทำให้พวกเขาหมดเนื้อหมดตัว ทั้งยังยึดบ้านที่ตัวเขาเองไม่ได้ปลูกสร้าง “แน่นอน ไม่ว่าเขาจะมีมากเท่าใด เขาก็จะละโมบไม่มีที่สิ้นสุด ทรัพย์สมบัติช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย ไม่มีอะไรเหลือให้เขากลืนกินอีก ความมั่งคั่งของเขาจะไม่จีรังยั่งยืน แม้ขณะที่มีพร้อมทุกสิ่ง ความทุกข์ก็จู่โจมเขา ความลำเค็ญเหลือแสนจะเล่นงานเขา เมื่อเขากินจนเต็มท้อง พระเจ้าจะส่งพระพิโรธมาเผาผลาญเขา และฟาดกระหน่ำเขา แม้เขาจะหลบหลีกจากอาวุธเหล็ก ก็จะถูกทิ่มแทงด้วยลูกศรทองสัมฤทธิ์ เขาจะกระชากลูกศรออกจากหลัง ดึงปลายศรคมกริบจากตับของเขา ความหวาดหวั่นขวัญผวาจะเกิดแก่เขา ทรัพย์สมบัติของเขาจะสูญหายไปในความมืด ไฟแผดกล้าจะเผาผลาญเขา ทำลายล้างทุกสิ่งที่เหลืออยู่ในเต็นท์ของเขา ฟ้าสวรรค์จะเปิดโปงความผิดของเขา และโลกจะเป็นพยานปรักปรำเขา ทรัพย์สมบัติในบ้านของเขาจะถูกพัดพาไป ในวันแห่งพระพิโรธของพระเจ้า นี่คือชะตากรรมที่พระเจ้าทรงกำหนดไว้ให้คนชั่วร้าย เป็นมรดกที่พระเจ้าทรงเตรียมไว้สำหรับเขา”