โยบ 20:11-29

กระดูกของเขาเคยเต็มด้วยเรี่ยวแรงของคนหนุ่ม แต่เรี่ยวแรงนั้นจะนอนลงกับเขาในผงคลีดิน “แม้ว่าความชั่วร้ายจะหวานอยู่ในปากของเขา แม้เขาซ่อนมันไว้ใต้ลิ้นของเขา แม้เขาไม่อยากจะปล่อยมันไป และอมไว้ในปากของเขา อาหารในกระเพาะของเขากลับกลายเป็น พิษงูเห่าในตัวเขา เขากลืนทรัพย์สมบัติลงไป แต่จะอาเจียนมันออกมาอีก พระเจ้าทรงขับมันออกมาจากท้องเขา เขาจะดูดพิษงูเห่า ลิ้นของงูกะปะจะฆ่าเขา เขาจะไม่ได้ชื่นชมลำน้ำ คือลำธารที่มีน้ำผึ้งและนมข้นไหลอยู่ เขาจะคืนผลงานของเขา และจะไม่กลืนกินมันเสีย เขาจะไม่ได้ความชื่นบานเลย จากกำไรแห่งการค้าของเขา เพราะเขาได้ขยี้และทอดทิ้งคนจน เขาได้ยึดบ้านที่เขาไม่ได้สร้าง “เพราะความโลภของเขาไม่รู้จักพอ เขาจะไม่ปล่อยสิ่งที่เขาปรารถนาไปเลย เมื่อเขากินแล้วก็ไม่มีอะไรเหลือ เหตุฉะนั้น ความเจริญของเขาจะไม่ถาวร ในขณะที่เขาอิ่มหนำสำราญ เขาจะตกในสภาพขัดสน ฤทธิ์เดชของความทุกข์ยากจะมาถึงเขา เพื่อเติมท้องของเขาให้เต็ม พระองค์จะทรงส่งพระพิโรธอันดุเดือดมายังเขา และทรงหลั่งลงมาบนเขาให้เป็นอาหารของเขา แม้เขาจะหนีจากอาวุธเหล็ก ธนูทองสัมฤทธิ์ก็จะแทงเขาทะลุ เขาถอนมันออกจากร่างกาย เออ ปลายอันวับแวบออกมาจากถุงน้ำดี ความน่าหวาดเสียวมาถึงเขา ความมืดมิดได้สะสมไว้แก่ทรัพย์สมบัติของเขา ไฟที่ไม่ต้องกระพือจะกลืนเขาเสีย สิ่งใดที่เหลืออยู่ในเต็นท์ของเขาจะถูกเผาผลาญ ฟ้าสวรรค์จะสำแดงความบาปชั่วของเขา และแผ่นดินโลกจะลุกขึ้นปรักปรำเขา ข้าวของแห่งครัวเรือนของเขาจะถูกนำไปเสีย ถูกกวาดไปในวันแห่งพระพิโรธของพระองค์ นี่เป็นส่วนของคนอธรรมจากพระเจ้า และเป็นมรดกที่พระเจ้าทรงกำหนดให้เขา”

แผนการอ่าน และบทใคร่ครวญประจำวัน ตามหัวข้อ โยบ 20:11-29 ฟรี