Kumyk - IBT Version (NT)

Лазар деген бирев авругъан болгъан. О Мариям ва Марта деген къызардашлары булан Байтания деген юртда яшай болгъан. Мариям Рабби Исаны аякъларына арив ийисли майлар сюртюп, чачлары булан сыйпап къурутажакъ къатын болгъан. Ону Лазар деген эркъардашы авругъан болгъан. Къызардашлар Исагъа:
– Я Рабби, Сени сюеген адамынг авруй, – деп хабар йибере. Муну эшитгенде, Иса:
– Бу оьлюр аврув тюгюл, Аллагьны макътавлугъу учун, ондан таба Аллагьны Уланы макътав къазансын учун йиберилген аврув, – дей.
Иса Мартаны, ону къызардашын ва Лазарны сюе болгъан. Лазарны авруйгъанын эшитгенде, Иса Оьзю токътагъан еринде дагъы да эки гюн къала. Сонг О якъчыларына:
– Дагъы да Ягьудеягъа барайыкъ, – дей.
– Устаз! Бираз алдын ягьудилер Сени таш урушгъа тутма сюйген эдилер, Сен буса дагъы да къайтып онда барма сюемисен? – дейлер якъчылары Огъар.
– Гюнде он эки сагьат болмаймы? Гюндюз юрюйген адам сюрюнмей, неге тюгюл о бу дюньяны ярыгъын гёре. Гече юрюген сюрюне, неге тюгюл ярыкъ болмай, – деп жавап бере Иса. Шолай да айтып, О:
– Бизин къурдашыбыз Лазар юхлай, Мен барып ону уятайым, – деп къоша.
– Я Рабби, юхлап болгъан буса, о къолайгъа къайтар, – дейлер якъчылары.
Иса Лазарны оьлюмю гьакъында айтгъан болгъан, олар буса ону гертиден де юхлайгъаны гьакъында сёйлей деп ойлашалар. Шо заман Иса тувра булай дей:
– Лазар оьлген. Мени онда болмагъаныма сизин учун сююнемен. Гьали сизге Магъа иман салмагъа имканлыкъ болажакъ. Юрюгюз, энни ону янына барайыкъ.
Оьзюне Эгиз деп айтылагъан Тома Исаны якъчыларына:
– Юрюгюз, Ону булан бирче биз де оьлейик! – дей.

Гелгенде, Иса Лазар къабурда ятагъаны дёрт гюн болагъанны биле. Байтания Ерусалимден уьч чакъырым мезгил ариде ерлешген болгъан. Эркъардашы оьлгени саялы, гёнгюн алмакъ учун, ягьудилени бир кёплери Мартаны ва Мариямны янына гелелер.
Исаны гелегенин эшитгенде, Марта шоссагьат Ону къаршылама чыгъа, Мариям буса уьйде олтуруп къала. Шо заман Марта Исагъа:
– Я Рабби, эгер Сен мунда болгъан эдинг буса, эркъардашым оьлмес эди! Гьали де мен билемен, Аллагьдан Сен не зат тилесенг де, Аллагь Сагъа бережек, – дей.
– Сени эркъардашынг къайтып тирилежек, – дей Иса огъар.
– Билемен, къыяматгюн оьлюлер тирилегенде, тирилежек, – дей Марта Огъар.
– Тирилив де, яшав да Менмен. Магъа иман салагъан оьлгенден сонг да яшажакъ. Гьар бир яшайгъан адам ва Магъа иман салагъан адам бир заманда да оьлмежек. Бугъар сен инанамысан? – дей Иса огъар.
Марта да Огъар булай дей:
– Дюр, Раббим, инанаман. Бу дюньягъа гелмеге герекли Аллагьны Уланы ва Месигь Сенсен.
Бу сёзлени айтгъандан сонг, Марта, къызардашы Мариямны чакъырып, огъар яшыртгъын:
– Устаз мунда. О сени чакъыра, – дей.
Шону эшитгендокъ, Мариям алгъасап Исаны янына бара. Иса буса шо заман юртгъа гирип битмеген ва Оьзюн Марта къаршылагъан ерде болгъан. Мариям булан бирче уьйде болгъан ва ону гёнгюн алма гелген ягьудилер, Мариям чалт туруп чыгъып гетгенни гёрелер. О гьали эркъардашына яс этмеге къабургъа барадыр деп ойлашып, ону арты булан чыгъалар.
Иса бар ерге гелип, Ону гёргенде, Мариям Ону аякъларына баш уруп, Огъар:
– Я Рабби, эгер Сен мунда болгъан эдинг буса, эркъардашым оьлмес эди, – дей.
Ону йылайгъанын ва ону булан бирче гелген йылайгъан ягьудилени гёргенде, Иса Оьзю де бек пашман бола ва Ону юреги гьалек бола.
– Ону къайда гёмдюгюз? – деп сорай Иса.
– Я Рабби, юрю, барайыкъ, биз гёрсетербиз, – дейлер Огъар.
Иса йылап йибере. Шо заман ягьудилер:
– Гёремисиз, Бу ону нечик сюе болгъан экен! – дейлер. Олардан бирлери:
– Сокъурну гёз ачдыргъан бу Адам о гиши оьлмесин учун бир зат да этип болмасмы эди экен? – дейлер.

Иса къайтып юреги бек гьалек гьалында къабурну янына геле. Шо къабур алдына таш салынгъан бир анакъ болгъан. Иса:
– Ташны тайдырыгъыз! – дей.
Оьлгенни къызардашы Марта Огъар:
– Я Рабби, онда яман ийис бардыр, о оьлгенли чи дёрт гюн бола, – дей.
– Иман сала бусанг, Аллагьны макътавлугъун гёрежексен деп Мен сагъа айтмадыммы? – дей Иса огъар.
Оьлю ятгъан анакъны алдындан ташны тайдыралар. Гёзлерин кёкге къаратып, Иса булай дей:
– Гьей Атам! Мени эшитгенинг учун, Сагъа шюкюр этемен. Сен Мени гьар заман эшитегенингни Мен билемен. Амма бу сёзлени мунда токътагъан халкъ учун, Мени Сен йибергенинге иман салсын учун айтдым! Шону айтгъандан сонг, О:
– Лазар, чыкъ! – деп къычыра.
Оьлю де къолларына, бутларына кетен гебин чырмалгъан ва бетине явлукъ байлангъан гьалда къыргъа чыгъып геле. Иса олагъа:
– Ону гебинин чечигиз. Къой, гетсин, – дей.

Шо заман Мариямны янына гелген ва Иса этгенни гёрген бир кёп ягьудилер Огъар иман салалар. Олардан бирлери буса, фарисейлени янына гетип, Иса этген затланы олагъа айталар. Шо заман баш дин къуллукъчулар ва фарисейлер ягьудилени мажлисин жыялар.
– Гьали биз не этейик? Бу Адам кёп аламатлар гёрсетип тура. Эгер Ону булай къойсакъ, бютюн халкъ Огъар иман салажакъ. Шо заман румлулар гелип, бизин ибадатханабызны бузажакъ ва халкъыбызны дагъытажакъ, – деп сёйлейлер.
Олардан Кайафа деген бириси, шо йыл дин къуллукъчуланы башчысы болуп турагъаны, олагъа булай дей:
– Сиз бир зат да англамайсыз! Бютюн ягьуди халкъ оьлгюнче, халкъ учун бирев оьлсе, сизге яхшы болажагъын неге англап болмайсыз?
Кайафа муну оьзюнден айтмай. О дин къуллукъчуланы башчысы болгъан, шогъар гёре ягьуди халкъны къутгъармакъ учун (янгыз ягьуди халкъны да тюгюл, Аллагьны бютюн ер юзюне яйылгъан авлетлерин бирлешдирмек учун), Иса оьлежегин алданокъ айта.
Шо гюнден башлап олар Исаны нечик оьлтюрейик деп ойлашма башлайлар. Шо саялы Иса ягьудилени арасында ачыкъдан гёрюнмей. Ондан дангылны ювугъундагъы Эфраим деген бир юртгъа бара. Якъчылары булан онда тура.
Ягьуди Пасха байрам ювукълаша. Бу байрамдан алда, тазаланагъан адатны кютмек учун, Ерусалимге уьлкени гьар еринден кёп халкъ геле. Шо заман олар Исаны ахтармагъа башлайлар. Ибадатханада да токътап:
– Сиз нечик ойлашасыз? Пасха байрамгъа О гелмесми экен? – деп бир бирине сорайлар.
Баш дин къуллукъчулар ва фарисейлер буса оьзлер Исаны тутмагъа къарайлар. Ону къайда экенин билеген гьар ким оьзлеге билдирсин деп, бары халкъгъа буйрукъ этелер.

Makinig sa Югьан 11