I. TARİHLER 17
17
BAP 17
1 VE vaki oldu ki, Davud evinde oturunca, Davud Natan peygambere dedi: İşte, ben erz ağacından bir evde oturuyorum, fakat RABBİN ahit sandığı perdeler altında duruyor. 2Ve Natan Davuda dedi: Yüreğinde olanın hepsini yap; çünkü Allah seninle beraberdir. 3Ve o gece vaki oldu ki, Natana Allahın şu sözü geldi: 4Git, ve kulum Davuda söyle: RAB şöyle diyor: Oturmak için sen bana ev yapmıyacaksın; 5çünkü İsraili çıkardığım günden bugüne kadar bir evde oturmadım, fakat çadırdan çadıra, ve meskenden meskene gezdim. 6Bütün İsrail ile beraber yürüdüğüm yerlerin hepsinde, kavmımı gütmek için kendilerine emrettiğim İsrail hâkimlerinden birine: Niçin bana erz ağacından bir ev yapmadınız, diye bir söz söyledim mi? 7Ve şimdi, kulum Davuda söyle diyeceksin: Orduların RABBİ şöyle diyor: Kavmım İsrail üzerine hükümdar olmak üzre seni ağıldan, koyunların ardından aldım; 8ve yürüdüğün her yerde seninle beraber oldum, ve senin önünden bütün düşmanlarını söküp attım; ve dünyada olan büyüklerin adı gibi sana bir ad yapacağım. 9Ve kavmım İsrail için bir yer hazırlıyacağım, ve onu dikeceğim, ve yerinde oturup artık sarsılmıyacak; ve önceleri olduğu gibi, 10ve kavmım İsrail üzerine hâkimler emrettiğim günlerden beri olduğu gibi, kötülük oğulları bir daha onlara cefa etmiyecekler; ve bütün senin düşmanlarına baş iğdireceğim. Ve RABBİN senin için bir ev yapacağını sana bildiriyorum. 11Ve vaki olacak ki, günlerin dolup atalarınla beraber olmak üzre gittiğin zaman, senden sonra oğullarından olacak zürriyetini durduracağım, ve onun kırallığını pekiştireceğim. 12O bana ev yapacak, ve onun tahtını ebediyen pekiştireceğim. 13Ben ona baba olacağım, ve o bana oğul olacak; ve senden önce olandan inayetimi geri aldığım gibi ondan geri almıyacağım; 14ve onu kendi evimde ve kendi kırallığımda daima durduracağım; ve onun tahtı ebediyen pekişecektir. 15Natan bütün bu sözlere göre ve bütün bu rüyete göre Davuda söyledi.
16Ve kıral Davud içeri girip RABBİN önünde oturdu; ve dedi: Ya RAB Allah, ben kimim, ve evim nedir ki, beni buraya kadar getirdin? 17Ve senin gözünde bu küçük bir şey göründü, ey Allah; ve uzun bir vakit için bu kulunun evi hakkında söyledin; ve bana yüksek bir adammışım gibi baktın, ya RAB Allah! 18Bu kuluna olan izzetten ötürü Davud artık sana daha ne diyebilir? çünkü sen bu kulunu bilirsin. 19Ya RAB kulunun hatırı için, ve senin kendi yüreğine göre bu büyük şeylerin hepsini bildirmek için bütün bu büyüklüğü ettin. 20Ya RAB, kulaklarımızla işittiklerimizin hepsine göre, senin gibisi yoktur, ve senden başka Allah yoktur. 21Kendi kavmın önünden ümmetleri kovarak, büyük ve korkunç işlerle kendine isim yapmak için, Mısırdan fidye ile kurtardığın kavmın İsrail gibi, yeryüzünde hangi bir millet var ki, Allah onu kendisine kavm olarak kurtarsın diye gitmiştir? 22Ve kavmın İsraili ebediyen kendine kavm ettin; ve sen, RAB, onlara Allah oldun. 23Ve şimdi, ya RAB, kulun hakkında ve evi hakkında söylediğin söz ebediyen sabit olsun, ve söylediğin gibi yap. 24Ve: Orduların RABBİ İsrailin Allahı, İsraile Allahtır, desinler de ismin ebediyen sabit olsun, ve büyütülsün; ve kulun Davudun evi senin önünde sabit olsun. 25Çünkü sen, ey Allahım: Sana ev yapacağım, diye kulunun kulağını açtın; bu kulun senin önünde dua etmeğe bundan ötürü cesaret buldu. 26Ve şimdi, ya RAB, sen Allahsın, ve kuluna bu iyi şeyi vadettin; 27ve şimdi, ebediyen senin önünde olsun diye bu kulunun evini mubarek kılmak sana hoş göründü; çünkü sen, ya RAB, onu mubarek kıldın, ve ebediyen mubarektir.
Seçili Olanlar:
I. TARİHLER 17: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941