I. Kırallar 2
2
BAP 2
1 VE Davudun öleceği günler yaklaştı; ve oğlu Süleymana emredip dedi: 2Ben bütün dünyanın gittiği yola gidiyorum; sen kuvvetli ol, ve erkek ol; 3yaptığın her işte, ve yüneldiğin her tarafta hikmetli olasın diye, Musanın şeriatinden yazılmış olana göre Allahın RABBİN yollarında yürümek, ve kanunlarını, ve emirlerini, ve hükümlerini, ve şehadetlerini tutmak için onun bekçiliğini tut ki, 4RAB: Eğer çocukların bütün yüreklerile ve bütün canları ile önümde sadakatle yürümek için yollarına dikkat ederlerse, İsrail tahtında senden bir erkek eksik olmıyacaktır, diye hakkımda söylediği sözü sabit kılsın. 5Tseruyanın oğlu Yoabın bana ettiğini, evet, İsrail ordusunun iki başbuğuna, Nerin oğlu Abnere, ve Yeterin oğlu Amasaya yaptığını sen de bilirsin; barışıklık zamanında cenk kanı dökerek, ve beline kuşanmış olduğu kuşağına, ve ayaklarındaki çarıkları içine cenk kanı bulaştırarak onları öldürdü. 6Ve sen hikmetine göre yap, ve onun ağarmış başı ölüler diyarına selâmetle inmesin. 7Fakat Gileadlı Barzillayın oğullarına lûtuf göster, ve sofranda yemek yiyenler arasında olsunlar; çünkü kardeşin Abşalomdan kaçtığım zaman onlar benim yanıma böyle geldiler. 8Ve işte, Bahurimden olan Benyaminî Geranın oğlu Şimei senin yanındadır; Mahanaime gittiğim gün o beni ağır lânetle lânetledi; fakat Erdende beni karşılamak için indi; ve ben ona: Seni kılıçla öldürmem, diyerek RABBİN hakkı için and ettim. 9Ve şimdi onu suçsuz tutma, çünkü sen hikmetli adamsın; ve ona yapacağını bilirsin, ve sen onun ağarmış başını kanla ölüler diyarına indirirsin.
10Ve Davud ataları ile uyudu, ve Davud şehrinde gömüldü. 11Ve Davudun İsrail üzerinde kırallık ettiği günler kırk yıldı; yedi yıl Hebronda kırallık etti, ve otuz üç yıl Yeruşalimde kırallık etti. 12Ve Süleyman babası Davudun tahtına oturdu; ve onun kırallığı çok kuvvetli oldu.
13Ve Haggitin oğlu Adoniya Süleymanın anası Bat-şebaya geldi. Ve o dedi: Barışıklıkla mı geliyorsun? Ve dedi: Barışıklıkla. 14Ve dedi: Benim sana söyliyeceğim var. Ve: Söyle, dedi. 15Ve dedi: Sen bilirsin ki, kırallık benimdi, ve ben kırallık edeyim diye bütün İsrail bana yünelmişti; fakat kırallık çevrilip kardeşimin oldu; çünkü RAB tarafından onundu. 16Ve şimdi benim senden bir dileğim var; beni boş döndürme. Ve ona: Söyle, dedi. 17Ve dedi: Rica ederim, kıral Süleymana söyle (çünkü o sana yok demez), Şunemli Abişagı bana karı olarak versin. 18Ve Bat-şeba dedi: Peki, senin için kırala söylerim.
19Ve Bat-şeba kıral Süleymana Adoniya için söylemek üzre onun yanına gitti. Ve kıral onu karşılamak için ayağa kalktı, ve ona iğildi, ve tahtına oturdu, ve kıralın anası için bir taht koydurttu; ve anası onun sağında oturdu. 20Ve dedi: Senden küçük bir dileğim var; beni boş döndürme. Ve kıral ona dedi: İste, anam; çünkü seni boş döndürmem. 21Ve dedi: Şunemli Abişag kardeşin Adoniyaya karı olarak verilsin. 22Ve kıral Süleyman cevap verip anasına dedi: Sen neden Adoniya için Şunemli Abişagı istiyorsun? kırallığı da onun için iste, çünkü o benden büyük kardeşimdir; hem onun için hem de kâhin Abiatarla Tseruyanın oğlu Yoab için iste. 23Ve kıral Süleyman RABBİN hakkı için and edip dedi: Eğer Adoniya bu sözü kendi canına karşı söylemedi ise, Allah bana öylesini ve ziyadesini etsin. 24Ve şimdi, beni pekiştiren, ve babam Davudun tahtına beni oturtan, ve söylemiş olduğu gibi bana bir hanedan kuran hay olan RABBİN hakkı için, Adoniya mutlaka bugün öldürülecektir. 25Ve kıral Süleyman Yehoyadanın oğlu Benaya elile gönderdi; o da onu vurdu, ve öldü.
26Ve kıral kâhin Abiatara dedi: Anatota, kendi tarlalarına git; çünkü sen öldürülecek bir adamsın; fakat seni bu zamanda öldürmem; çünkü sen babam Davudun önünde RAB Yehovanın sandığını taşıdın, ve çünkü babamın zahmet çektiği bütün işlerde sen de zahmet çektin. 27Ve Eli evi hakkında RABBİN Şiloda söylemiş olduğu sözü yerine getirmek için Süleyman Abiatarı RABBİN kâhinliğinden attı.
28Ve haber Yoaba erişti; çünkü Yoab Abşaloma uymadığı halde Adoniyaya uymuştu. Ve Yoab RABBİN Çadırına kaçtı, ve mezbahın boynuzlarını tuttu. 29Ve kıral Süleymana söylediler: Yoab RABBİN Çadırına kaçtı, ve işte, mezbahın yanındadır. Ve Süleyman: Git, onu vur, diyerek Yehoyadanın oğlu Benayayı gönderdi. 30Ve Benaya RABBİN Çadırına gelip ona dedi: Çık, kıral böyle buyuruyor. Ve o dedi: Hayır; burada öleyim. Ve Benaya kırala: Yoab böyle dedi, ve bana böyle cevap verdi, diye haber getirdi. 31Ve kıral ona dedi: Onun dediği gibi yap, onu vur ve göm ki, Yoabın sebepsiz döktüğü kanı benim üzerimden ve babamın evi üzerinden kaldırasın. 32Ve RAB onun kanını kendi başı üzerine döndürecektir, çünkü o kendisinden daha salih ve daha iyi iki adamı, İsrail ordusunun başbuğu Nerin oğlu Abneri, ve Yahuda ordusunun başbuğu Yeterin oğlu Amasayı vurdu, ve onları kılıçla öldürdü, ve babam Davud bilmiyordu. 33Böylece onların kanı Yoabın başı üzerine, ve onun zürriyetinin başı üzerine ebediyen dönecektir; fakat RAB tarafından Davuda, ve zürriyetine, ve evine, ve tahtına, ebediyen selâmet olacaktır. 34Ve Yehoyadanın oğlu Benaya çıktı, ve onu vurup öldürdü; ve çölde kendi evinde gömüldü. 35Ve kıral onun yerine Yehoyadanın oğlu Benayayı ordunun başına koydu; ve kıral Abiatarın yerine kâhin Tsadoku koydu.
36Ve kıral gönderip Şimeiyi çağırdı, ve ona dedi: Yeruşalimde kendine bir ev yap, ve orada otur, ve oradan hiç bir yere çıkma. 37Ve çıktığın, ve Kidron vadisini geçtiğin gün gerçekten bil ki, mutlaka öleceksin; kanın kendi başın üzerinde olacaktır. 38Ve Şimei kırala dedi: Bu söz iyidir; efendim kıral nasıl dedi ise, kulun öyle yapacaktır. Ve Şimei bir çok zaman Yeruşalimde oturdu.
39Ve vaki oldu ki, üç yılın sonunda Şimeinin iki kulu Gat kıralı Maakanın oğlu Akişin yanına kaçtılar. Ve Şimeiye: İşte, kulların Gattadır, diye haber verildi. 40Ve Şimei kalkıp eşeğine palan vurdu, ve Gata, Akişe, kullarını aramağa gitti; ve Şimei gidip kullarını Gattan getirdi. 41Ve Şimeinin Yeruşalimden Gata gitmiş ve dönmüş olduğunu Süleymana söylediler. 42Ve kıral gönderip Şimeiyi çağırdı, ve ona dedi: Sana RABBİN hakkı için and ettirmedim mi, ve sana: Çıktığın, ve dışarıda ötede beride dolaştığın gün gerçekten bil ki, mutlaka öleceksin, diye sıkı tenbih etmedim mi? sen de bana: İşittiğim söz iyidir, dedin. 43Öyle ise RABBİN andını ve sana verdiğim emri niçin tutmadın? 44Ve kıral Şimeiye dedi: Babam Davuda yaptığın kötülüğün hepsini bilirsin, yüreğin de bilir; ve kendi kötülüğünü RAB senin başına döndürecektir. 45Fakat kıral Süleyman mubarek olacak, ve Davudun tahtı RABBİN önünde ebediyen pekiştirilecektir. 46Ve kıral Yehoyadanın oğlu Benayaya emretti; ve çıkıp onu vurdu, ve o öldü. Ve kırallık Süleymanın elinde pekiştirildi.
Seçili Olanlar:
I. Kırallar 2: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941