I. Samuel 14
14
BAP 14
1 VE vaki oldu ki, bir gün Saulun oğlu Yonatan silâhtarı olan uşağa dedi: Gel, ve karşı tarafta olan Filistîlerin askerine gidelim. Fakat babasına bildirmedi. 2Ve Saul Gibea kenarında Migrondaki nar ağacının altında oturuyordu; ve yanında olan kavm altı yüz kişi kadardı; 3ve Şiloda RABBİN kâhini, Elinin oğlu, Finehasın oğlu, İkabodun kardeşi, Ahitubun oğlu Ahiya efod giyinmişti. Ve kavm Yonatanın gittiğini bilmiyordu. 4Ve Filistîlerin askerine gitmek için Yonatanın çalıştığı geçitler arasında, bir tarafta sivri bir kaya ve obir tarafta sivri bir kaya vardı; ve birinin adı Botsets, ve obirinin adı Sene idi. 5Kayalardan biri şimal tarafından Mikmaşın önünde, ve obir kaya cenup tarafından Gebanın önünde dikiliyordu.
6Ve Yonatan silâhtarı olan uşağa dedi: Gel, bu sünnetsizlerin askerine gidelim; belki RAB bizim için bir iş yapar; çünkü çoklukla da azlıkla da kurtarmak için RABBE engel yoktur. 7Ve silâhtarı ona dedi: Yüreğinde olan her şeyi yap; yürü, işte, senin yüreğine göre ben seninle beraberim. 8Ve Yonatan dedi: İşte, biz bu adamlara gidelim, ve onlara görünelim. 9Eğer bize: Sizin yanınıza biz gelinciye kadar durun, derlerse o zaman yerimizde dururuz, ve yanlarına çıkmayız. 10Fakat: Yanımıza çıkın, derlerse, o zaman çıkarız; çünkü RAB onları bizim elimize vermiştir; ve bizim için alâmet bu olacaktır. 11Ve ikisi de Filistîlerin askerine göründüler; ve Filistîler dediler: İşte, İbranîler gizlendikleri deliklerden çıkıyorlar. 12Ve askerler Yonatana ve silâhtarına cevap verip dediler: Yanımıza çıkın da size anlatacak şeyimiz var. Ve Yonatan silâhtarına dedi: Ardımca çık; çünkü RAB onları İsrailin eline verdi. 13Ve ardında silâhtarı olarak Yonatan elleri ve ayakları ile yukarı tırmandı; ve Yonatanın önünde düştüler; ve onun ardı sıra silâhtarı onları öldürdü. 14Ve yarım dönüm kadar bir yerde Yonatanla silâhtarının yaptığı ilk kırgın yirmi kişi kadardı. 15Ve ordugâhta, kırda ve bütün kavm arasında titreme oldu; asker ve akıncılar da titrediler; ve yer sarsıldı; ve çok büyük titreme oldu.
16Ve Saulun Benyamin Gibeasındaki nöbetçileri baktılar; ve işte, kalabalık dağılıyor, ve oraya buraya gidiyorlardı. 17Ve Saul yanında olan kavma dedi: Şimdi sayın, bakın bizden kim gitti. Ve saydıkları zaman, işte, Yonatanla silâhtarı yoktu. 18Ve Saul Ahiyaya: Allahın sandığını getir, dedi. Çünkü o günlerde Allahın sandığı orada İsrail oğullarının yanında idi. 19Ve vaki oldu ki, Saul kâhine söylerken Filistîlerin ordugâhındaki gürültü gittikçe çoğalıyordu, ve Saul kâhine: Elini çek, dedi. 20Ve Saulla kendi yanında olan bütün kavm toplanıp cenge girdiler; ve işte, Filistîlerde herkesin kılıcı arkadaşına karşı idi, ve çok büyük şaşkınlık vardı. 21Ve önceden Filistîlerle olan İbranîler onlarla beraber etraftan ordugâha çıkmışlardı; bunlar da Saulla Yonatanın yanında olan İsrailîlerle birleştiler. 22Ve Efraim dağlığında gizlenmiş olan bütün İsrailîler Filistîlerin kaçtığını işitince, onlar da artlarına yapışıp cenge giriştiler. 23Böylece RAB o gün İsraili kurtardı; ve cenk Beyt-avenden öte geçti.
24Ve İsrailîler o gün çok yoruldular; çünkü Saul: Akşam oluncıya kadar, ve ben düşmanlarımdan öç alıncıya kadar kim ekmek yerse lânetli olsun, diyerek kavma and ettirmişti. Ve bütün kavmdan kimse ekmek tatmadı. 25Ve bütün kavm ormana girdiler; ve toprağın yüzünde bal vardı. 26Ve kavm ormana girdikleri zaman, işte, bal damlıyordu; fakat elini ağzına götüren yoktu; çünkü kavm anddan korkuyorlardı. 27Fakat Yonatan babasının kavma and ettirdiğini işitmemişti; ve elindeki değneği uzatıp ucunu bal gümecine batırdı, ve elini ağzına götürdü; ve gözleri aydınlandı. 28Ve kavmdan biri cevap verip dedi: Bugün kim ekmek yerse lânetli olsun, diye baban kavma sıkı and ettirdi. Ve kavm baygındı. 29Ve Yonatan dedi: Babam memlekete sıkıntı verdi; rica ederim bakın, bu baldan biraz tadınca nasıl gözlerim aydınlandı. 30Eğer bugün düşmanlarından alınan çapuldan bulduklarını kavm doya doya yemiş olsaydı neler olurdu! çünkü şimdi Filistîler arasında büyük kırgın olmadı.
31Ve o gün Mikmaştan Ayyalona kadar Filistîleri vurdular. Ve kavm çok baygındı; 32ve kavm çapul malı üzerine atıldılar, ve koyunlar, ve sığırlar, ve buzağılar aldılar, ve toprak üzerinde boğazladılar; ve kavm onları kanı ile yedi. 33Ve Saula bildirip dediler: İşte, kavm eti kanı ile yiyerek RABBE karşı suç ediyorlar. Ve o dedi: Hiyanet ettiniz; şimdi yanıma bir büyük taş yuvarlayın. 34Ve Saul dedi: Kavmın arasına dağılıp onlara diyin: Herkes öküzünü, ve herkes koyununu yanıma getirsin, ve burada boğazlıyıp yiyin; ve kanı ile yiyerek RABBE karşı suç etmeyin. Ve o gece bütün kavm, herkes öküzünü elile getirdi, ve orada boğazladılar. 35Ve Saul RABBE bir mezbah yaptı; RABBE yaptığı ilk mezbah bu idi.
36Ve Saul dedi: Filistîlerin ardından geceleyin inelim, ve sabah ışığına kadar onlar arasında çapul edelim, ve onlardan kimse bırakmıyalım. Ve dediler: Gözünde iyi olanın hepsini yap. Ve kâhin dedi: Buraya Allahın önüne yaklaşalım. 37Ve Saul Allahtan sordu: Filistîlerin ardınca ineyim mi? onları İsrailin eline verecek misin? Fakat ona o gün cevap vermedi. 38Ve Saul dedi: Ey bütün kavm reisleri, buraya yaklaşın; bugün bu suçun ne ile olduğunu bilin ve görün. 39Çünkü İsraili kurtaran hay olan RABBİN hakkı için, eğer oğlum Yonatanda bile olsa mutlaka ölecektir. Fakat bütün kavmdan ona cevap veren olmadı. 40Ve bütün İsraile dedi: Siz bir tarafta olun, ve ben ve oğlum Yonatan bir tarafta olalım. Ve kavm Saula dediler: Gözünde iyi olanı yap. 41Ve Saul İsrailin Allahı RABBE: Doğruyu göster, dedi. Ve Yonatanla Saul kura ile tutuldular; fakat kavm kurtuldu. 42Ve Saul dedi: Benimle oğlum Yonatan arasında kura çekin. Ve Yonatan tutuldu.
43Ve Saul Yonatana dedi: Ne yaptın, bana bildir. Ve Yonatan ona bildirip dedi: Gerçek elimde olan değneğin ucu ile biraz bal tattım; ve işte, ben ölmeliyim. 44Ve Saul dedi: Allah böyle ve daha ziyade etsin; çünkü Yonatan, sen mutlaka öleceksin. 45Ve kavm Saula dedi: İsrailde bu büyük kurtuluşu yapan Yonatan mı ölecek? Uzak olsun; hay olan RABBİN hakkı için, onun başından bir kıl bile yere düşmiyecektir; çünkü bugün Allah ile iş gördü. Böylece kavm Yonatanı kurtardılar, ve ölmedi. 46Ve Saul Filistîlerin ardından döndü; ve Filistîler kendi yerlerine gittiler.
47Ve Saul İsrail üzerine kırallığı aldı, ve çepçevre bütün düşmanlarına karşı, Moaba karşı, ve Ammon oğullarına karşı, ve Edoma karşı, ve Tsoba kırallarına karşı, ve Filistîlere karşı cenketti; ve ne tarafa dönerse, yenerdi. 48Ve yiğitlikler etti, ve Amalekîleri vurdu, ve İsraili yağma edenlerin elinden kurtardı.
49Ve Saulun oğulları Yonatan, ve İşvi, ve Malkişua idi; ve iki kızının adları şunlardı: ilkinin adı Merab, ve küçüğünün adı Mikal; 50ve Saulun karısının adı Ahimaatsın kızı Ahinoamdı. Ve ordusunun başbuğunun adı Saulun amcası Nerin oğlu Abnerdi. 51Ve Kiş Saulun babası idi; ve Abnerin babası Ner, Abielin oğlu idi.
52Ve Saulun bütün günlerinde Filistîlere karşı şiddetli cenk vardı; ve Saul bir yiğit, yahut cesur bir adam gördüğü zaman onu yanına alırdı.
Seçili Olanlar:
I. Samuel 14: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941