İşaya 37
37
BAP 37
1 VE vaki oldu ki, kıral Hizkiya bunu işitince, esvabını yırttı, ve çul sarınıp RABBİN evine girdi. 2Ve kıral evi üzerinde olan Elyakimi, ve kâtip Şebnayı, ve kâhinlerin ihtiyarlarını çul sarınmış olarak Amotsun oğlu peygamber İşayaya gönderdi. 3Ve ona dediler: Hizkiya şöyle diyor: Bugün sıkıntı ve tekdir ve utanç günüdür; çünkü çocuklar doğum yerine geldi, fakat doğuracak güç yok. 4Hay olan Allaha meydan okumak için efendisi Aşur kıralının gönderdiği Rabşakenin sözlerini belki senin Allahın RAB işitir de, Allahın RABBİN işitmiş olduğu o sözlerden ötürü azarlar; bundan dolayı, elde bulunan geri kalanlar için yalvarmanı yükselt.
5Ve kıral Hizkiyanın kulları İşayaya geldiler. 6Ve İşaya onlara dedi: Efendinize şöyle söyliyeceksiniz: RAB şöyle diyor: Aşur kıralının uşaklarının bana sövmek için söyledikleri işittiğin sözlerden ötürü korkma. 7İşte, ben onun içine bir ruh koyacağım, ve bir haber işitecek, ve kendi memleketine dönecek; ve memleketinde onu kılıçla düşüreceğim.
8Ve Rabşake döndü, ve Aşur kıralını Libnaya karşı cenketmekte buldu; çünkü Lakişten göç ettiğini işitmişti. 9Ve Habeş kıralı Tirhaka için: Sana karşı cenketmek üzre çıktı, diye işitti. Ve bunu işitince Hizkiyaya ulaklar gönderip dedi: 10Yahuda kıralı Hizkiyaya söyliyip şöyle diyeceksiniz: Yeruşalim Aşur kıralının eline verilmiyecek diye, güvendiğin Allahın seni aldatmasın. 11İşte, Aşur kırallarının bütün memleketleri tamamen yok ederek onlara yapmış oldukları şeyleri sen işittin; ve sen kurtulur musun? 12Atalarımın helâk ettikleri milletleri, Gozanı, ve Haranı, ve Retsefi, ve Telassardaki Eden oğullarını ilâhları kurtardılar mı? 13Hamat kıralı, ve Arpad kıralı, ve Sefarvaim şehrinin, Henanın ve İvvanın kıralı nerede?
14Ve Hizkiya mektubu ulakların elinden aldı, ve onu okudu; ve Hizkiya RABBİN evine çıktı; ve onu açıp RABBİN önüne koydu. 15Ve Hizkiya RABBE yalvarıp dedi: 16Ey kerubiler üstünde oturan orduların RABBİ, İsrailin Allahı, bütün dünya kırallıklarının Allahı sensin, ancak sensin; gökleri ve yeri sen yarattın. 17Ya RAB, kulağını iğ ve işit; ya RAB, gözlerini aç ve gör; ve Sanheribin hay olan Allaha meydan okumak için gönderdiği bütün sözleri işit. 18Ya RAB, Aşur kıralları gerçi bütün milletleri ve onların memleketini harap ettiler, 19ve ilâhlarını ateşe attılar; çünkü onlar ilâh değildiler, ancak insan ellerinin işi, ağaç ve taş idiler; bunun için onları yok ettiler. 20Ve şimdi, ya RAB Allahımız, onun elinden bizi kurtar, ve bütün dünya kırallıkları bilsinler ki, Yehova sensin, ancak sensin.
21Ve Amotsun oğlu İşaya Hizkiyaya gönderip dedi: İsrailin Allahı RAB şöyle diyor: Mademki Aşur kıralı Sanheribe karşı bana dua ettin, 22onun hakkında RABBİN söylediği söz şudur: Sion kızı, ere varmamış kız, seni hor gördü, ve seninle istihza etti; Yeruşalim kızı senin ardından baş salladı. 23Kime meydan okudun ve sövdün? ve kime karşı ses yükselttin ve gözlerini yukarı kaldırdın? İsrailin Kuddûsuna karşı! 24Kendi kullarının elile Rabbe meydan okuyup dedin: Dağların tepesine, Libnanın en iç yerlerine cenk arabalarımın kalabalığı ile çıktım; ve uzun erz ağaçlarını, ve seçme servi ağaçlarını keseceğim; en son yüksek tepelerine, onun bahçe ormanına gireceğim; 25ben kuyu kazdım ve sular içtim, ve ayağımın tabanı ile Mısırın bütün ırmaklarını kurutacağım.
26Uzak zamandan beri onu yaptığımı, ve onu eski günlerden beri tasarladığımı işitmedin mi? şimdi onu yaptım ki, duvarlı şehirleri viran yığınlarına döndürmek senin işin olsun. 27O şehirlerde oturanların gücü bundan ötürü az idi, yılgınlığa ve utanca düştüler; kırın otu gibi, ve yeşil ot gibi, damların otu gibi, ve yetişmeden yelin yaktığı ekin gibi oldular. 28Ve senin oturuşunu, ve çıkıp girişini, ve bana karşı kükreyişini biliyorum. 29Bana karşı kükrediğin için, ve küstahlığın kulaklarıma erdiği için halkamı burnuna, ve gemimi ağzına takacağım, ve seni geldiğin yoldan geri döndüreceğim.
30Ve sana alâmet şu olacak; bu yıl kendiliğinden çıkanı, ve ikinci yıl ondan çıkanı yiyeceksiniz; ve üçüncü yılda ekin ve biçin, bağlar dikin, ve onların meyvasını yiyin. 31Ve Yahuda evinden kurtulup artakalan aşağıya doğru kök salacak, ve yukarıya doğru meyva verecektir. 32Çünkü artakalanlar Yeruşalimden, kurtulanlar Sion dağından çıkacak. Bunu ordular RABBİNİN gayreti yapacaktır.
33Bundan ötürü Aşur kıralı için RAB şöyle diyor: Bu şehre gelmiyecek, ve oraya ok atmıyacak, ve onun karşısına kalkanla çıkmıyacak, ve ona karşı meteris kurmıyacak. 34Geldiği yoldan geri dönecek, ve bu şehre gelmiyecek, RAB diyor. 35Çünkü kendim için ve kulum Davudun hatırı için, kurtarayım diye bu şehri koruyacağım.
36Ve RABBİN meleği çıktı, ve Aşur ordugâhında yüz seksen beş bin kişiyi vurdu; ve sabahlayın adamlar erken kalktıkları zaman, işte, hepsi ölmüş leşlerdi. 37Ve Aşur kıralı Sanherib göç edip gitti, ve geri döndü, ve Ninevede oturdu. 38Ve vaki oldu ki, kendi ilâhı Nisrokun evinde tapınırken oğulları Adrammelek ve Şaretser onu kılıçla vurdular; ve Ararat diyarına kaçtılar. Ve yerine oğlu Esar-haddon kıral oldu.
Seçili Olanlar:
İşaya 37: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941