YAKUB 2:14-26

Ey kardeşlerim, eğer bir kimse amelleri yok iken, imanı olduğunu söylerse, faide nedir? kendisini o iman kurtarabilir mi? Eğer bir kardeş yahut bir kızkardeş çıplak ve gündelik yiyecekten mahrum iken, sizden de biri onlara: Selâmetle gidin, ısının ve doyun, derse, fakat bedenin muhtaç olduğu şeyleri onlara vermezseniz, faide nedir? Böylece, iman da, eğer amelleri olmazsa, haddi zatında ölüdür. Fakat bir kimse diyecektir ki: Senin imanın var, ve benim amellerim var; senin imanını ameller olmadan bana göster, ve ben imanımı amellerimle sana göstereceğim. Sen Allah bir olduğuna inanıyorsun; iyi ediyorsun; cinler de inanıyorlar, ve titriyorlar. Fakat, ey boş adam, imanın ameller olmayınca, faidesiz olduğunu bilmek ister misin? Babamız İbrahim, oğlu İshakı mezbah üzerinde takdim etmiş olarak amellerden salih sayılmadı mı? Görüyorsun ki iman onun amellerile beraber işliyordu, ve iman amellerle ikmal olundu: “Ve İbrahim Allaha iman etti ve kendisine salâh sayıldı” diye yazı da tamamlandı, ve ona Allahın dostu denildi. Görüyorsunuz ki insan yalnız imanla değil, amellerle salih sayılır. Ve ayni suretle fahişe Rahab da ulakları kabul etmiş ve başka bir yoldan göndermiş olarak amellerle salih sayılmadı mı? Çünkü beden, ruh olmıyınca ölü olduğu gibi, böylece iman da, ameller olmıyınca ölüdür.

YAKUB 2:14-26 ile ilgili ücretsiz Okuma Planları ve Teşvik Yazıları