YAKUP 2:14-26

YAKUP 2:14-26 Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar (KKDEU)

Kardeşlerim, birisi, “Benim imanım var” deyip de sözünü eylemleriyle kanıtlamazsa bu neye yarar? Bu tür iman onu kurtarabilir mi? Eğer bir kardeş ya da kız kardeş çıplaksa, o gün için gerekli yiyecekten yoksunsa, bu kişilere sizlerden biri, “Esenlikle gidin; ısınmanızı, doyurulmanızı dilerim” dese, ama bu arada onlara bedenleri için gereken yardımı sunmasa, bu neye yarar? Eylemlerle kanıtlanmayan iman kendi başına ölüdür. Birisi çıkıp şöyle diyebilir: “Senin imanın var, benim de eylemlerim var!” Eylemlerle kanıtlanmayan o imanı sen bana göster; ben de sana eylemlerimle kanıtlanan imanı göstereceğim. Sen Tanrı'nın birliğine inanıyorsun. Çok iyi ediyorsun. Buna cinler de inanıyor ve titriyorlar. Bilmek ister misin, ey boş insan? Eylemlerle kanıtlanmayan iman yararsızdır. Atamız İbrahim, 'oğlu İshak'ı sunak üstünde sunarak' eyleminin sonucunda doğrulukla donatılmadı mı? Onun imanının eylemleriyle birlikte etkin olduğunu görüyorsunuz. Böylece iman, eylemlerle tamamlandı. Bu gelişmede Kutsal Yazı'daki şu söz yerine geldi: “İbrahim Tanrı'ya iman etti ve bu ona doğruluk sayıldı.” Ve İbrahim'e “Tanrı'nın dostu” dendi. İnsanın yalnız iman sonucunda değil, yapılan eylemler sonucunda doğrulukla donatıldığını görüyorsunuz. Aynı durumda fahişe Rahav da, ulakları kabul edip onları bambaşka bir yoldan göndermekle, eylemlerinin sonucunda doğrulukla donatılmadı mı? Ruhsuz beden ölü olduğu gibi, eylemsiz iman da ölüdür.