Yuhanna 4
4
BAP 4
1 İMDİ İsa Yahyadan daha çok şakirtler edinip vaftiz ediyor diye Ferisilerin işittiklerini Rab öğrenince 2(halbuki İsa kendi değil, fakat şakirtleri vaftiz ediyordu), 3Yahudiyeyi bırakıp yine Galileye gitti. 4Ve Samiriyeden geçmesi gerekti. 5Böylece Yakubun, oğlu Yusufa vermiş olduğu yere yakın Samiriyenin Sihar denilen şehrine geldi. 6Yakubun kuyusu orada idi. Ve İsa yolculuktan yorulmuş olarak kuyunun yanında böylece oturmakta idi. Saat altı sularında idi. 7Samiriyeden bir kadın su çekmeğe geldi; İsa ona: Ver bana, içeyim, dedi. 8Çünkü şakirtleri yiyecek satın almak için şehre gitmişlerdi. 9Samiriyeli kadın da ona dedi: Sen Yahudi, ben de Samiriyeli bir kadınken, nasıl benden su istiyorsun? (Zira Yahudiler Samiriyelilerle iş yapmazlar.) 10İsa cevap verip ona dedi: Eğer sen Allahın vergisini, ve: Ver bana, içeyim, diye sana söyliyenin kim olduğunu bilseydin, sen ondan isterdin, o da sana diri su verirdi. 11Kadın ona dedi: Efendi, su çekecek bir şeyin yok, kuyu da derin; imdi sende nereden diri su olur? 12Sen bu kuyuyu bize veren, ve kendisile oğulları ve davarları oradan içmiş olan babamız Yakubdan daha büyük müsün? 13İsa cevap verip ona dedi: Bu sudan her içen yine susar; 14fakat kendisine benim vereceğim sudan kim içerse, ebediyen susamaz, fakat ona vereceğim su kendisinde ebedî hayat için fışkıran su kaynağı olur. 15Kadın ona dedi: Efendi, bu suyu bana ver de susamıyayım, ve su çekmek için ta buraya gelmiyeyim. 16Kadına: Git, kocanı çağır; ve buraya gel, dedi. 17Kadın cevap verip: Kocam yoktur, dedi; İsa ona dedi: Kocam yoktur diye iyi söyledin; 18çünkü beş kocaya varmıştın, şimdi sendeki, kocan değildir; sen bunu doğru söyledin. 19Kadın ona dedi: Efendi, görüyorum ki, sen peygambersin. 20Atalarımız bu dağda tapındılar, ve siz, tapınmak gerek olan yer Yeruşalimdedir, dersiniz. 21İsa ona dedi: Kadın, bana inan, saat geliyor ki, o vakit Babaya ne bu dağda, ne de Yeruşalimde tapınacaksınız. 22Siz bilmediğinize tapınıyorsunuz, biz bildiğimize tapınıyoruz; zira kurtuluş Yahudilerdendir. 23Fakat gerçekten tapınanların Babaya ruhta ve hakikatte tapınacakları saat geliyor, ve şimdidir; çünkü Baba kendine böyle tapınanları arar. 24Allah Ruhtur, ve ona tapınanların ruhta ve hakikatte tapınmaları gerektir. 25Kadın ona dedi: Biliyorum ki, Hıristos denilen Mesih gelecektir; o gelince bize her şeyi bildirecektir. 26İsa ona dedi: Sana söyliyen ben, oyum.
27Bunun üzerine şakirtleri geldiler, ve İsanın bir kadınla konuşmakta olmasına şaştılar; bununla beraber hiç biri: Ne arıyorsun? yahut: Niçin o kadınla konuşuyorsun? demedi. 28İmdi kadın su testisini bıraktı, ve şehre gidip halka dedi: 29Gelin, yaptığım bütün şeyleri bana söyliyen adamı görün; acaba Mesih bu mu? 30Onlar da şehirden çıkıp ona geliyorlardı. 31Bu sırada şakirtler: Rabbi, ye, diye ona rica ettiler. 32Fakat İsa onlara: Benim yiyecek bir yiyeceğim var ki, siz onu bilmezsiniz, dedi. 33İmdi şakirtler birbirlerine: Acaba kimse ona yiyecek getirdi mi? diyorlardı. 34İsa onlara dedi: Benim yemeğim beni gönderenin iradesini yapmak, ve onun işini başarmaktır. 35Siz hasadın gelmesine daha dört ay var, demiyor musunuz? İşte, size diyorum: Gözlerinizi kaldırın da, hasat edilsin diye ağarmış olan tarlalara bakın. 36Eken de, biçen de birlikte sevinsinler diye, biçen ücret alır, ve ebedî hayat için semere toplar. 37Çünkü: Başkası eker, başkası biçer sözü, bunda doğrudur. 38Ben sizi emek vermediğiniz şeyi biçmeğe gönderdim; başkaları emek verdiler, ve siz onların emeğine girdiniz.
39Yaptığım bütün şeyleri bana söyledi, diye şehadet eden kadının sözü üzerine o şehirden Samiriyelilerin bir çoğu İsaya iman ettiler. 40Samiriyeliler ona geldikleri zaman, kendilerile kalsın diye ona yalvardılar; İsa da orada iki gün kaldı. 41Ve daha bir çokları onun sözü üzerine iman ettiler, 42ve kadına diyorlardı: Bizim iman etmemiz artık senin söylemen üzerine değil; çünkü biz kendimiz işittik, ve biliyoruz ki, gerçek dünyanın Kurtarıcısı budur.
43Ve bu iki günden sonra, İsa oradan Galileye gitti. 44Çünkü bir peygamberin kendi memleketinde itibarı olmadığına İsa kendisi şehadet etmişti. 45İmdi Galileye gelince, Galileliler onu kabul ettiler, çünkü bayramda Yeruşalimde yaptığı bütün şeyleri görmüşlerdi; çünkü onlar da bayrama gelmişlerdi.
46Bunun üzerine, İsa suyu şarap yaptığı Galilenin Kana şehrine yine geldi; ve orada kıralın bir memuru vardı, oğlu Kefernahumda hasta idi. 47O adam, İsanın Yahudiyeden Galileye gelmiş olduğunu işitince, yanına gitti, ve inip oğlunu iyi etsin diye yalvardı; çünkü ölmek üzre idi. 48Bunun üzerine İsa ona dedi: Alâmetler ve hârikalar görmedikçe, asla iman etmiyeceksiniz. 49Kıralın memuru ona dedi: Efendi, çocuğum ölmeden önce in! 50İsa ona: Git, oğlun yaşıyor, dedi. Adam İsanın kendisine söylediği söze iman edip gitti. 51O daha inmekte iken, hizmetçileri onu karşıladılar ve oğlunun yaşamakta olduğunu söylediler. 52Onun iyileşmeğe başladığı saati hizmetçilerden sordu. Onlar da kendisine dediler: Dün yedinci saatte ısıtma onu bıraktı. 53Böylece İsanın kendisine: Oğlun yaşıyor, dediği saatte olduğunu baba anladı; ve kendisile bütün ev halkı iman etti. 54Bu da İsanın Yahudiyeden Galileye geldiği zaman, yaptığı ikinci alâmettir.
Seçili Olanlar:
Yuhanna 4: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941