Luka 10
10
BAP 10
1 BU şeylerden sonra Rab, başka yetmiş kişi tayin edip kendisinin gitmek üzre olduğu her şehre ve yere, onları ikişer ikişer, önü sıra gönderdi. 2Ve onlara dedi: Gerçek hasat bereketli fakat işçiler azdır. İmdi, hasadın Rabbine yalvarın ki, kendi hasadına işçiler çıkarsın. 3Yolunuza gidin; işte, sizi kurtların arasına kuzular gibi gönderiyorum. 4Ne kese, ne torba, ne de çarık taşıyın; yolda kimseye selâm vermeyin. 5Hangi eve girerseniz önce: Bu eve selâmet, diyin. 6Ve orada selâmet oğlu varsa, selâmınız onun üzerinde kalır; yok ise, yine size döner. 7Ve o evde kalın, onlarda ne varsa, yiyin ve için, zira işçi kendi ücretine müstahaktır. Evden eve gitmeyin. 8Hangi şehre girerseniz, ve sizi kabul ederlerse, önünüze konulacak şeyleri yiyin; 9orada olan hastaları iyi edin, ve onlara: Allahın melekûtu size yaklaştı, diyin. 10Fakat her hangi şehre girerseniz, eğer sizi kabul etmezlerse, o şehrin meydanlarına çıkın ve diyin: 11Şehrinizden ayaklarımıza yapışan tozu da size karşı silkiyoruz; fakat bunu bilin ki, Allahın melekûtu size yaklaştı. 12Ben size derim ki, o günde o şehirden ziyade Sodoma kolaylık olacaktır. 13Vay sana, ey Horazin! vay sana, ey Beytsayda! Eğer sizde vaki olan kudretli işler Sur ve Saydada vaki olsaydı, çoktan çul ve külde oturarak tövbe ederlerdi. 14Fakat hüküm günü sizden ziyade Sur ve Saydaya kolaylık olacaktır. 15Ey Kefernahum, göke kadar yükselecek misin? Sen ölüler diyarına kadar indirileceksin. 16Sizi dinliyen beni dinler; ve sizi reddeden beni reddeder; beni reddeden ise, beni göndereni reddeder.
17Ve yetmişler: Ya Rab, cinler bile senin isminle bize itaat ediyorlar, diyerek sevinçle döndüler. 18Ve İsa onlara dedi: Şeytanın gökten şimşek gibi düştüğünü gördüm. 19İşte, ben size yılanları ve akrepleri, ve düşmanın bütün kuvvetini ayak altına almak için hâkimiyet verdim; ve hiç bir şey size zarar vermiyecektir. 20Fakat ruhlar size itaat ettiler diye sevinmeyin, lâkin adlarınız göklerde yazıldı diye sevinin.
21O saatte İsa Ruhülkudüsle mesrur oldu, ve dedi: Ey Baba, gökün ve yerin Rabbi, sana şükrederim ki, bu şeyleri hikmetlilerden ve akıllılardan gizledin, ve onları küçük çocuklara açtın; evet, Baba, zira indinde böylece hoş göründü. 22Her şey Babam tarafından bana verildi; ve Oğul kimdir, Babadan başka kimse bilmez; ve Baba kimdir, Oğuldan, ve Oğlun ona keşfetmeği dilediği kimseden başkası bilmez. 23Ve şakirtlere dönerek ayrıca dedi: Sizin gördüğünüz şeyleri gören gözlere ne mutlu! 24Çünkü size derim ki, çok peygamberler ve kırallar sizin gördüğünüz şeyleri görmek dilediler, ve görmediler; ve işittiğiniz şeyleri işitmek dilediler, ve işitmediler.
25Ve işte, bir fakih kalktı ve: Ey Muallim, ebedî hayatı miras almak için ne yapayım? diyerek İsayı denedi. 26Ve İsa ona dedi: Şeriatte ne yazılmıştır? nasıl okursun? 27O cevap verip dedi: “Rab Allahını, bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün kuvvetinle, ve bütün fikrinle, ve komşunu kendin gibi seveceksin.”#Tesniye 6:5; Levililer 19:18. 28İsa da ona: Doğru cevap verdin, böyle yap, yaşarsın, dedi. 29Fakat o kendisini doğruya çıkarmak istiyerek İsaya dedi: Ya, benim komşum kimdir? 30İsa da söze başlıyıp dedi: Adamın biri Yeruşalimden Erihaya iniyordu; haydutların eline düştü, ve onu soydular ve vurdular, yarı ölü bırakıp gittiler. 31Rastgele bir kâhin o yoldan iniyordu; adamı görünce öteden geçip gitti. 32Ayni suretle bir Levili de o yere geldiği zaman, onu gördü, öteden geçip gitti. 33Fakat bir Samiriyeli yolculuk ederken, onun bulunduğu yere geldi; onu görünce acıdı, 34yanına gitti, yaraları üzerine zeytin yağı ve şarap akıtıp onları sardı, ve onu kendi hayvanına bindirdi, bir hana götürdü ve ona baktı. 35Ertesi gün, iki dinar çıkardı, hancıya verdi ve: Ona bak, ve bundan fazla ne harcedersen, yine döndüğüm zaman, sana öderim, dedi. 36Bu üçünden hangisi, haydutların eline düşen adamın komşusu oldu, sanırsın? 37Ve fakih: Ona acıyan, dedi. İsa da fakihe: Git, sen de böyle yap, dedi.
38Yollarına giderlerken İsa bir köye girdi. Marta adlı bir kadın onu evine kabul etti. 39Meryem adlı bir kızkardeşi vardı, o da Rabbin ayakları dibinde oturup onun sözünü dinlerdi. 40Marta ise, işin çokluğundan şaşırmıştı; İsaya gelerek dedi: Ya Rab, kızkardeşimin hizmette beni yalnız bırakması sence bir şey değil midir? İmdi ona söyle bana yardım etsin. 41Fakat Rab cevap verip ona dedi: Marta, Marta, sen bir çok şeyler için üzülüp telâş ediyorsun; 42fakat bir şeye ihtiyaç vardır; ve Meryem, kendisinden alınmıyacak olan iyi payı seçmiştir.
Seçili Olanlar:
Luka 10: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941