Markos 9
9
BAP 9
1 ONLARA dedi: Doğrusu size derim: Burada duranlardan bazıları var ki, Allahın melekûtunun kudretle geldiğini görmeden, ölümü hiç tatmıyacaklardır.
2İsa altı gün sonra, Petrus, Yakub ve Yuhannayı yanına aldı, ve onları ayrıca yalnız başlarına yüksek bir dağa çıkardı; ve önlerinde heyeti değişildi. 3Onun esvabı parlak, gayetle ak oldu, ki, yeryüzünde hiç bir çırpıcı onları böyle ağartamaz. 4İlya ve Musa kendilerine göründüler, ve onlar İsa ile konuşuyorlardı. 5Ve Petrus İsaya cevap verip dedi: Rabbi, bizim için burada bulunmak iyidir; biri sana, biri Musaya, ve biri İlyaya üç çardak kuralım. 6Çünkü ne cevap vereceğini bilmiyordu; çünkü çok korkmuşlardı. 7Bir bulut gelip onlara gölge saldı; ve buluttan: Sevgili Oğlum budur; onu dinleyin, diye bir ses geldi. 8Birdenbire çevrelerine bakıp yalnız İsadan başka artık yanlarında kimseyi görmediler.
9Dağdan inerlerken, İnsanoğlu ölülerden kıyam etmeden evel gördüklerini kimseye söylemesinler diye, onlara tenbih etti. 10Onlar da bu sözü aralarında saklayıp ölülerden kıyam etmek ne olduğunu birbirlerinden sorarlardı. 11Ve ondan sorup dediler: Yazıcılar niçin: Önce İlya gelmelidir, diyorlar? 12O da onlara dedi: Gerçi İlya önce gelip her şeyi yerine kor; ve çok şeyler çekip tahkir olunacak, diye İnsanoğlu hakkında nasıl yazılmıştır? 13Fakat ben size derim: Hem İlya geldi, hem de kendi hakkında yazılmış olduğu gibi, her istediklerini ona yaptılar.
14Şakirtlerin yanına geldikleri zaman, çevrelerinde bir büyük kalabalık, ve onlarla mubahase eden yazıcılar gördüler. 15Hemen bütün kalabalık onu görünce, çok şaştılar, ve ona seğirdip kendisini selâmladılar. 16İsa onlara sordu: Bunlar ile ne mubahase ediyorsunuz? 17Halktan biri ona cevap verdi: Muallim, ben sana dilsiz ruhu olan oğlumu getirdim; 18ruh onu her nerede tutarsa, kendisini yere çarpıyor; o köpürüyor, dişlerini gıcırdatıyor, ve kuruyor. Senin şakirtlerine: Ruhu çıkarın, dedim, yapamadılar. 19İsa da onlara cevap verip dedi: Ey imansız nesil, ne vakte kadar sizinle beraber olacağım? ne vakte kadar size dayanacağım? çocuğu bana getirin. 20Onu kendisine getirdiler; ve onu görünce, hemen ruh çocuğu çok sarstı, ve yere düşüp köpürerek yuvarlanıyordu. 21İsa babasına sordu: Bu hal başına geleli ne kadar zamandır? O da dedi: Çocukluktan beri. 22Ve helâk etsin diye bir çok defa onu hem ateşe, hem suya attı; fakat eğer bir şey yapabilirsen, bize acı, ve yardım et. 23İsa ona dedi: Eğer yapabilirsen! İman edene her şey mümkündür. 24Çocuğun babası hemen bağırıp dedi: İman ederim; benim imansızlığıma yardım eyle. 25İsa da halkın koşuşup geldiğini görünce, murdar ruhu azarlıyıp ona dedi: Ey dilsiz ve sağır ruh, sana emrediyorum, ondan çık, ve artık ona girme. 26Ruh da bağırıp onu şiddetle sarsarak çıktı; çocuk ölü gibi oldu; şöyle ki, çoğu: Öldü, dediler. 27Fakat İsa onu elinden tutup kaldırdı, ve çocuk kalktı. 28İsa eve girdikten sonra, şakirtleri ondan ayrıca sordular: Niçin biz onu çıkaramadık? 29Onlara dedi: Bu cins duadan başka bir şey ile çıkarılamaz.
30Oradan gidip Galile içinden geçiyorlardı, ve İsa kimsenin bilmesini istemiyordu. 31Zira şakirtlerine öğretir, ve onlara derdi: İnsanoğlu insanların ellerine verilecek ve onu öldürecekler; ve öldürüldükten üç gün sonra kıyam edecektir. 32Fakat onlar bu sözü anlamıyıp kendisinden sormağa korkarlardı.
33Kefernahuma geldiler; evde iken onlara sordu: Yolda aranızda ne söyleştiniz? 34Onlar ise sustular; çünkü yolda: Hangimiz en büyüktür? diye birbirlerile söyleşmişlerdi. 35O oturduktan sonra, Onikileri çağırıp onlara dedi: Eğer bir kimse birinci olmak isterse, hepsinin sonuncusu, ve hepsinin hizmetçisi olacaktır. 36Bir çocuk alıp onu ortalarında durdurdu; ve onu kucaklıyıp onlara dedi: 37Her kim böyle çocuklardan birini benim namıma kabul ederse, beni kabul eder; ve her kim beni kabul ederse, beni değil, fakat beni göndereni kabul eder.
38Yuhanna ona dedi: Muallim, biz senin isminle cinleri çıkaran bir adam gördük ve ona mani olduk, çünkü ardımızca gelmiyordu. 39Fakat İsa dedi: Ona mani olmayın; zira hiç bir adam yoktur ki, benim ismimle kudretli iş yapsın da hemen beni kötülesin. 40Zira bize karşı olmıyan bizim tarafımızdandır. 41Çünkü, doğrusu size derim: Siz Mesihin olduğunuz için kim size bir bardak su içirirse, karşılığını hiç zayetmiyecektir. 42Bana iman eden bu küçüklerden birini kim sürçtürürse, boynuna büyük bir değirmen taşı takılıp denize atılması kendisi için daha iyidir. 43Eğer elin sürçmene sebep oluyorsa, onu kes; senin için hayata çolak olarak girmek iki elin olarak cehenneme, sönmez ateşe, atılmaktan iyidir.#9:43 48 inci âyetin ayni olan 44 ve 46 ıncı âyetler en muteber metinlerde bulunmuyor. 45Eğer ayağın sürçmene sebep oluyorsa, onu kes; senin için topal olarak hayata girmek iki ayağın olarak cehenneme atılmaktan iyidir.#9:45 48 inci âyetin ayni olan 44 ve 46 ıncı âyetler en muteber metinlerde bulunmuyor. 47Eğer gözün sürçmene sebep oluyorsa, onu çıkar; senin için bir gözün olarak Allahın melekûtuna girmek, iki gözün olarak cehenneme atılmaktan iyidir; 48orada onların kurdu ölmez, ve ateşi sönmez. 49Zira herkes ateşle tuzlanacaktır.#9:49 Bir çok eski metinlerde: Ve her kurban tuzla tuzlanacaktır, ibaresi ilâve edilmiştir. Bak, Levililer 2:13. 50Tuz iyidir; fakat eğer tuz kendi tuzluğunu kaybederse, ne ile ona tat verirsiniz? Kendinizde tuz olsun, ve birbirinizle selâmet üzre olun.
Seçili Olanlar:
Markos 9: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941