لوقا 12
12
ژه ریاکاریه دور بِمینِن
1وه ناوه دا، هزاران مِرُو خِر بون، وِسا گو یِگودو پِپَس دِگِرِن. عیسی اَوِلی گَل شاگِرده خو دَستبه قِسَدانه گِر و گُت: «ژه هِوِنا عالِمِت فَریسیا گو هَمَن ریاکاریَ، خو دور بِگِرِن. 2چه دِشده سَرگِرتی چِنینَ گو نَیِتَ معلوم گِرِن و چه دِشده وَشارتی چِنینَ گو آشگَرا نَبیت. 3بَهنده اَو دِشدا گو وَ تاریتیه دا گُتیَ، روناهیه دا دیه بِتَ بیهیستِن و اَو دِشدا گو وَ پِشت دَرِت گِردایی پِچَ پِچ گِریَ، ژه سَر بانا بِ دَنگا بِلند دیه بِتَ گُتن.
4«هَوالِت مِن، اَز بُ وَ دِبِژِم ژه اَو کَسه گو بَدَنه دِگُژِن و وه زِدَتِر نِگارِن چه بِگَن، نَتِرسِن. 5بله اَزه نیشا وَ بِدَم گو اون ژه چه کَسَگه دِبی بِتِرسِن: ژه اَو کَسه گو پاشه گُشتِنه، اقتدارا هِنده هَیَ گو پاوِژیتَ جَهنَمه دا. بَله، اَز بُ وَ دِبِژِم، ژه وی بِتِرسِن. 6ما پِنج جوجگا نافرُشِنَ دو قِرانا؟ بله دیسا حتا یگَ وان ژی حُضورا خدادا بیر نابیت. 7حتا توکه سَره وَ همو هاتنَ هَژمارتِن. نَتِرسِن، چون گو قَدره وَ ژه هزاران جوجگا زِدَتِرَ.
8«اَز بُ وَ دِبِژِم، هَچی کَسه لاره خلقه بینیتَ اَزمان گو شاگِرده مِنَ، گوره انسان ژی حُضورا میلیاکَته خدادا دیه بینیتَ اَزمان گو اَو هَواله ویَ. 9بله هَچی کَسه لاره خلقه مِن حاشا گَت، حُضورا میلیاکَته خدادا دیه حاشا بیت. 10هَچی کَسه قِسَیَگه له ضِدّ گوره انسان بِژیت، دیه بِتَ بَخشین، بله اَوه گو بُ رِحا مُقدسا خدا کُفره بِژیت، نایِتَ بَخشین. 11وقته وَ بِبَنَ ناو دیره یهودیا و لاره سَرُکا و حاکِما، نیاران نَبِن گو اون چاون دِبی خو بِپارِزِن آن چه بِژِن، 12چون گو هَ وه سَعَته رِحا مُقدسا خدا دیه وَ فِر گَت گو اون چه بِژِن.»
مَثَلا دَولمَنده نَزان
13مِرُوَگه ناو جَماعَـته گُتَ عیسی: «ماموستا، بِژَ بِرایه مِن اِرثه بابه مَ گَل مِدا لِگ وَگَت.» 14عیسی گُتَ وی: «اَی مِر، که اَز نابَینا وَدا گِرِمَ قاضی آن لِگوَگَره اِرثی؟» 15ایجا عیسی گُتَ خلقی: «هیشیار بِن و ژه همو جورَ طمع و هَلاکَتیه خو دور بِگِرِن، چون گو ژیانا انسان بِ زِدَتیا ماله وی نینَ.» 16پاشه اَو مَثَلَ گُتَ وان: «مِرُوَگه دَولمَند ژه کشاورزیا خو حاصِلَگه گَلَک اینا دَست. 17بَهنده گَل خو فِکِر گِر، ”اَز چه بِگَم، چون گو مِن چه جی بُ انبار گِرِنا حاصِلا خو چِنینَ؟“ 18پاشه گُت: ”مِن زانی گو اَز دِبی چه بِگَم! انباره خو اَزه خِرا گَم و انباره مَزِنتِر اَزه چه گَم و تواوی گَنِم و ماله خو اَزه ناو واندا انبار گَم. 19پاشه اَزه بِژِمَ خو: اَی جانه مِن، تَ بُ گَلَک سالا، گَلَک مال خِر گِریَ. نَهَ رِحَت بِژی؛ بُخُ و وَخُ و کَیفه بِگَ.“ 20بله خدا گُتَ وی: ”اَی مِرُوه نَزان! هَ ایشَو جانه تَ دیه بِتَ اِستاندِن. بَجا اَو دِشده گو تَ خِر گِریَ، دیه بِبِنَ ماله که؟“ 21دوماییگا وه کَسه گو بُ خو مالی خِر دِگَت، بله حُضورا خدادا دَست بَطالَ، وِسایَ.»
نیاران نَبِن
22هِنگه عیسی گُتَ شاگِردِت خو: «بَهنده اَز بُ وَ دِبِژِم، نه نیارانه ژیانا خو بِن گو چه بُخُن و نه نیارانه بَدَنا خو گو چه بَرگَن. 23چون گو ژیان ژه رِسقی و بَدَن ژه جِلِگا مُهِمتِرَ. 24بَرخودَنَ قِژالِگا: نه دِچینِن و نه دِدورون، نه چه جی بُ رِسق خُدان گِرِنه هَنَ و نه چه جی بُ انبار گِرِنه؛ بله دیسا ژی خدا رِسقه وان دِدَت. و اون چه قیاسی ژه طَیرا قَدِرتِرِن! 25کِیَ ناو وَدا گو بِگاریت بِ نیارانیه، سَعَتَگه دانِتَ سَر عَمره خو؟ 26بَهنده، هَگو اون نَشِن شُلَگه هِندَ گوشگَ بِگَن، ایجا اون بُچی نیارانه دِشده دیتِرِن؟ 27بَرخودَنَ سُسِنا گو چاون شین دِبِن؛ اَو نه زحمته دِکِشِن و نه دِوَهون. بله دیسا ژی اَز بُ وَ دِبِژِم گو حتا سلیمان پاشا ژی بِ تواوی شُکوه و جلالا خو وَگو یگَ وان جِلِگ بَرنَگِرِن. 28بَهنده هَگو خدا گیایه چُله گو ایرو هَیَ و سِبه دِهاوِژِنَ ناو طَندوره، وِسا جِلِگا دِگَتَ بَدا، اَی مِرُوِت گو ایمانا وَ گِمَ، چه قیاس گَلَکتِر دیه جِلِگا بِگَتَ بَر وَدا! 29بَهنده دوو وینَ دا نَبِن گو چه بُخُن آن چه وَخُن؛ نیاران ژی نَبِن. 30چون گو تواوی مِلَته دُنیایه دوو دِشده وِسا دانَ، بله بابه اَسمانیه وَ دِزانیت گو اون هَوجَیی وانَنَ. 31بَلگو اون، دوو پادشاهیا خدا بِن، گو اَونَ همو ژی دیه بُ وَ بِنَ دایین.
32«اَی هِشَما گوشگَ، نَتِرسِن، چون گو کَیف خوشیا بابه وَ اَوَیَ گو اَوه پادشاهیه بِدَتَ وَ. 33هَچی دِشده وَ هَیَ بِفرُشِن و بِدَنَ مِرُوِت محتاج؛ بوخو هِندَ کیسِگا حاضِر گَن گو نَپِزِرِن، و خِزینَیَگه گو خُلاصی چِنینَ اَسمانی دا انبار گَن، جیَگه گو نه دِز تِت و نه سِبّی دِکَویته. 34چون گو هَچی جیه خِزینا وَ وِدَره بیت، دله وَ ژی دیه وِدَره بیت.
حاضِر بِن
35«بِشتبِنه خو بُ شُله گِردَن و چِرایه خو بَردایی خُدان گَن. 36وَگو وان مِرُوا بِن گو هِویِنَ آغایه وان ژه جَشنا داوَته بِزُوریتَ مال، گو وقته بِگَهَشیت و دَری بِکُتیت، جیدا دَری سَر وی وَگَن. 37خَنیَگه حاله خُلامِت گو وقته آغایه وان تِت، اَوان شار و هیشیار بِبینیت. بَراستی، اَز بُ وَ دِبِژِم، آغا بِشتبِنا خو بُ شُله دیه گِردَت، اَوان دیه بینیتَ سَر سِرفِگه و دیه بِت و بُ وان خِذمَته بِگَت. 38خَنیَگه حاله خُلامِت گو وقته آغایه وان تِت، اَوان شار و هیشیار بِبینیت، چه نیوه شَوه بیت، چه پِش شَفَقه.
39«بله وِنَ بِزانِن، هَگو خُدانه ماله زانیبا دِز کیشگ سَعَته دیه بِت، نَدِهلا دِز بِتَ مالا ویدا. 40اون ژی دِبی حاضِر بِن، چون گو گوره انسان سَعَتَگه دا دیه بِت گو اون هِویه نینِن.»
41پِطرُس پیسیار گِر: «آغایه مِن، تَ اَو مَثَلَ بُ مَ اینا آن بُ همویا؟» 42عیسیْ خاده گُت: «بَ اَو پِشَکاره اَمین و زانا کِیَ گو اَربابه وی اَو دانا بیتَ سَر سَره اَهله مالا خو گو پِشگا رِسقه وان وقتیدا بِدَت؟ 43خَنیَگه حاله وه خُلامه گو وقته اَربابه وی تِت، بِبینیت گو وِسا دِگَت. 44بَراستی، اَز بُ وَ دِبِژِم گو اَوی دیه دانِتَ سَر سَره تواوی ماله خو. 45بله هَگو اَو خُلام بِژیتَ خو ”اَرباب هاتنه دا مایَ دِرَنگیه،“ و دَستبه کُت دانا خُلاما و خُداما بِگَت و بُخُت و وَخُت و مَست گَت، 46هِنگه اَربابه وی رُژَگه دا گو خُلام هِویه نینَ و سَعَتَگه دا گو نِزانیت، دیه بِت و اَوی دیه ناوَگه دا بِگَتَ دو گَر و دیه پاوِژیتَ جیَگه گو خایینا تاوِژِنَ وِدَره.
47خُلامه گو داخازیا اَربابه خو دِزانیت بله بُ گِرِنا وه خو حاضِر ناگَت، دیه گَلَک شَلاقا بُخُت. 48بله اَو خُلامه گو داخازیا اَربابه خو نِزانیت و شُلَگه دِگَت گو لاییقه کُت خارِنه یَ، گِمتِر دیه شَلاقا بُخُت. هَچی کَسه گو بُ وی گَلَکتِر بِتَ دایین، ژه وی گَلَکتِر دیه بِتَ خاستِن؛ و هَچی کَسه گَلَکتِر شُل سِپارده بِنه، گَلَکتِر ژی دیه جیوابه بِدَت.
آشتی نه بَلگو جُداتی
49«اَز هاتِمَ گو آگِری بَردَمَ سَر رویه عَردی و خازی حَتا نَهَ بَربِبایه! 50بله مِن غُسلَگه تعمیده هَیَ گو دِبی بِگِرِم و اَز چَند زُره دامَ حَتا اَو بِقَومیت. 51ما گُمانا وَ اَز هاتِمَ گو آشتیه بینمَ سَر رویه عَردی؟ نه، بُ وَ دِبِژِم اَز هاتِمَ گو جُداتیه بِخِنِم. 52ژه وینَ وِداتِر جُداتی دیه بِکَویت نابَینا پِنج مِرُوه مالَگه دا؛ سه دیه بِبِنَ ضِدّ دویا و دو ضِدّ سه یا. 53نابَینا وانَ دیه جُداتی بِکَویت؛ باب ضِدّ گوری و گور ضِدّ بابی، داییگ ضِدّ گِجی و گِج ضِدّ داییگه، خَسو ضِدّ بوگه و بوگ ضِدّ خَسویه.»
تعبیرا زَمانا
54عیسی اَوَ ژی گُتَ جَماعَته: «وقته اون دِبینِن اَورَگ له رُژآوایه پَیدا بویَ، جیدا اون دِبِژِن: ”باران دیه بِباریت،“ و باران دِباریت. 55و وقته بایه باشوره دِرابیت، اون دِبِژِن: ”هوا دیه گَلَک گَرم بیت،“ و وِسا له تِت. 56اَی مِرُوِت ریاکار! اون گو باش دِزانِن چاون وضعا عَرد و اَسمانی تعبیر گَن، بُچی اون نِزانِن چاون نیشانه وی زَمانی تعبیر گَن؟
57«بُچی اَو دِشدا گو دوزَ اون بوخو قضاوت ناگَن؟ 58وقته گو گَل اَو مِرُوه گو ژه تَ شِکایَت گِریَ دِچی لاره قاضی، سَعی گَ گو ره دا گَل وی پِگ بِی، وِسا له نَیِت گو تَ بِکِشیتَ لاره قاضی و قاضی تَ بِسپاریتَ مأموری و اَو تَ پاوِژیتَ زیندانه دا. 59اَز بُ تَ دِبِژِم حَتا قِرانا دوماییگه نَدَی، چه جارا زیندانه دا دَرناکَوی.»
Seçili Olanlar:
لوقا 12: SKB
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
@ 2024 Korpu Company