Tamar

İsa’nın dedesi Peres’in doğuşu şaşılacak bir mesele. Çok eski zamanlarda, İsrailliler Mısır’a gitmeden önce oldu.

Yakup’un oğlu Yahuda’nın üç oğlu vardı. Yahuda birinci oğlu Er’i Tamar’la evlendirdi. Er kötü bir adam olduğu için Allah onu öldürdü.

O zamanlarda devlet yardım parası yoktu. Onların geleneklerine göre, evli bir erkek oğlu olmadan öldüyse lazımdı kardeşi gelinle evlensin. Gelinin birinci oğlu ölen adamın oğlu sayıldı. Ölen adamın malı ve adı o çocuğa verildi. Böylece annesinin ihtiyaçları da karşılanacaktı.

Yahuda ikinci oğlu Onan’ı Tamar’la evlendirdi. Ama Onan ölmüş kardeşine bir oğulu vermeyi reddetti. Allah Onan’ı öldürmekle cezalandırdı .

Yahuda üçüncü oğlu Şela’nın Er ve Onan gibi öleceğinden korkuyordu. Onun için Tamar’ı babasının evine gönderdi. “Şela büyüyünceye kadar babanın evinde dul olarak yaşa“ dedi. Ama Şela büyüdü mü Yahuda Tamar’ı Şela’yla evlendirmek için çağırmadı. Tamar Yahuda’nın doğru olanı yapmayacağını anladı.

Yahuda’nın karısı öldükten sonra koyun sürüsünü kırkmaya çıktı. Tamar dul giysilerini çıkardı. Yolun kenarında oturdu. Yüzünü örttü. Yahuda Tamar’ı tanımayıp fahişe olduğunu düşündü. Yahuda Tamar’a onunla yatmak karşılığı olarak bir keçi göndereceğine söz verdi. Tamar Yahuda’dan mühürüyle değneğini aldı. Bu şeylerin elinde olması Yahuda’nın Tamar’a bir keçi göndereceğini ispatladı. Yahuda Tamar’la yattı. Tamar hamile oldu.

Üç ay sonra Yahuda Tamar’ın hamile olduğunu öğrendi. Tamar’ın zina ettiğini düşündü. Yahuda, “Onu dışarıya çıkarıp yakın” dedi. Tamar çıkarılınca, kayınbabasına mühürüyle değneğini gönderdi. “Ben bu eşyaların sahibinden hamile kaldım“ diye haber gönderdi.

Yahuda doğru olanı yapmadığını kabul etti. Tamar’ın kendisinden daha doğru olduğunu söyledi. Tamar’la bir daha yatmadı.

Tamar ikiz erkek doğurdu. İkizin birisi Kral Davut’un ve İsa Mesih’in dedesi oldu. İncil’in Matta kitapçığında İsa Mesih’in soyunda Tamar’ın adı yazıldı (Matta 1:3). Erkekler kadınlara karşı iyi davranmazlarsa Allah görüyor. Tamar gibi lazım doğru olanı yapmaya uğraşalım. Kutsal Kitap’a göre doğru olanı yapan kişi şan bulur (Süleyman’ın Özdeyişleri 21:21).