Şimşon ile Delila

Şimşon çok kuvvetli bir savaşçıydı. İsraillileri düşmanlarından kurtarmak için Allah Şimşon’a çok büyük kuvvet verdi . Allah’ın İsraillilere verdiği bir adet vardı: eğer bir kişi Allaha hizmet için ayrıldıysa lazımdı saçı hiç kesilmesin. Şimşon doğduktan sonra Allah anasına Şimşon’un hayatı boyunca saçını hiç kesmesin diye buyruk verdi.

Şimşon büyünce İsraillilerin düşmanlarından bir kadına aşık oldu. Kadının adı Delila’ydı. Düşmanların başları Delila’ya gidip, “Şimşon’un bu büyük kuvveti nerden geldiğini, onu kandırıp öğrenmeye bak” dediler, “Böylece belki onu yenebiliriz. Simson'u yenersek sana da gümüş para vereceğiz.”

Bunun için Delila Şimşon’a, “Lütfen, söyle bana, bu büyük kuvveti nereden alıyorsun?” diye sordu. Şimşon, “Beni kurumamış yedi taze deriden iplerle bağlarsalar güçsüz olurum” dedi.

Bunun üzerine düşmanlar Delila'ya kurumamış yedi taze deriden ipler getirdiler. Delila bunlarla Şimşon'u bağladı. Düşmanlar saklandıktan sonra. Delila, “Şimşon, düşmanların geldi!” dedi. Şimşon deriden olan ipleri koparıp attı. Kuvvetin sırrı ne olduğunu söylememişti.

Delila tekrar tekrar, “Beni kandırdın, bana yalan söyledin” dedi, “Lütfen söyle bana, seni neyle bağlamalı?” Şimşon sırrını vermedi. Şimşon hep düşmanlarından kaçabildi. Ama Delila onun yanına gitmeye devam etti.

Delila, “Bana güvenmiyorsan nasıl olur da ‘Seni seviyorum’ diyorsun? Beni kandırıyorsun” dedi. Bu sözlerle Şimşon'u sıkıştırıp günlerce onun canını sıktı. Sonunda Şimşon dayanamayıp yüreğini kadına bütünüyle açtı. “Saçım hiç kesilmedi” dedi, “Çünkü ben daha anamın karnındayken Allah’a hizmet etmek için ayrıldım. Tıraş olursam kuvvetimi kaybederim.”

Delila Şimşon'un esasını söylediğini anlayınca Şimşon’un düşmanlarını çağırttı. Düşmanlar kadına gümüş para getirdiler. Delila Şimşon'u dizleri üzerinde uyuttuktan sonra adamlardan birini çağırtıp saçını kestirdi. Delila, “Şimşon, düşmanların geldi!” dedi. Şimşon uyandı ve “Her zamanki gibi kalkıp kaçarım” diye düşündü. Rab'bin kendisinden ayrıldığını büyük kuvveti yok yolduğunu bilmiyordu.

Düşmanlar Şimşon’u yakalayıp gözlerini çıkardılar onu kör ettiler.

Delila onu seven Şimşon’u para için sattı sevgilisini ele verdi. Ama Delila düşmanların tarafından olan bir kadındı. Kendi halkı için çalıştı. Bu doğru bir şeydi. Aslında Şimşon lazımdı düşman halkından olan bir kadına gitmesin ona aşık olmasın. Sonra Allah’ın Şimşon'a verdiği o büyük kuvveti kıymetli saymadı onu korumadı. Aynı zamanda Delila durmadan dırdır etmekle Şimşon’u Allah’ın ona verdiği o büyük kuvvetten kestirdi.

Biz dikkatli olalım. Delila gibi olmayalım. Dırdır etmekle aramızdaki kişilerin Allah’ın verdiği kuvveti kestirmeyelim. Şimşon gibi de olmayalım. Allah’ın bize verdiği şeylerini hor görmeyelim. Rab bize akıl, becerik veya kuvvet verdiyse onu küçük ya da boş bir şey gibi saymayalım. Bu beceriği ya da gücü kıymetli sayıp koruyalım Allah’ın işini yapabilmek için.