İsrailliler bir kral istiyorlar

Samuel peygamber çok sene İsrail halkını güttü. Onlara bir önder gibiydi. Samuel yaşlanınca istedi İsrail halkını oğulları gütsünler ama oğulları babaları Samuel’in yolundan yürümediler. Halkın arasında olan davalarda doğru kararlar vermezdiler. Haksızlık yapardılar. Rüşvet alırdılar. Bunun için İsrail halkın başları Samuel onlara bir kral seçsin istediler.

Bu istek Samuel’in hoşuna gitmedi çünkü İsraillilerin asıl kralı Allah’tı. Samuel Rab’be dua etti. Rab Samuel’e, “Sana saygısızlık yapılmadı” dedi, “kralları olarak beni hiçe sayıp attılar bana saygısızlık yaptılar. Mısır’dan çıkardığım günden bugüne kadar hep aynısını yapıyorlar. Şimdi onların dediğini yap. Ancak bir kral nasıl onların hayatını daha zor yapacağını anlat.”

Samuel Rab’bin sözünü dinledi ve yerine getirdi. Samuel, kralın ne çeşit zorluklar getireceğini anlattı. Ne var ki halk bunu aldırmadı.

Saul adında bir genç, yakışıklı bir adam vardı. İsrail halkı arasında daha yakışıklısı yoktu. Boyu herkesten bir baş daha uzundu.

Bir gün Saul’un babasının eşekleri kayboldu. Babası Saul’u eşekleri bulsun diye gönderdi. Saul çok uzak yerlere gitti aradı ama eşekleri bulamadı. Saul’un hizmetçisi, “Bak, bu kasabada çok tanınmış bir Allah’ın adamı var” dedi, “Şimdi ona gidelim. Belki gideceğimiz yolu o bize gösterir.” Saul hizmetçisine, “Haydi gidelim” diye karşılık verdi.

Saul gelmeden bir gün önce Rab Samuel’e şunu açıklamıştı: “Yarın sana birini göndereceğim. Onu halkım İsrail’in kralı olarak meshedeceksin.” Meshetmek başına kutsal yağ dökmek demek. Böylece bu insan Allah’ın seçilmiş kral olduğunu göstermektir. Samuel Saul’u görünce Rab, “İşte sana söz ettiğim adam budur!” dedi.

Samuel Saul’a, “Kaybolan eşeklerin için kaygılanma. Onlar bulundu!” dedi, “Gelin benimle birlikte yemek yiyin.” Yemek odasında Samuel herkesin önünde en güzel yeri ve yemekleri Saul’a verdi. Saul çok şaşırdı. Çünkü Saul’un ailesi İsrail’in önemli kişileri değildiler. O gece Saul Samuel’in evinde kaldı.

Sabah olunca Samuel boynuz içinden kutsal yağı Saul’un başına döktü. Onu öpüp şöyle dedi: “Rab seni kendi halkına önder olarak meshetti (seçti). Beytel kasabasına git. Orada müzik çalan peygamberlerle karşılaşacaksın. Rab’bin Ruhu senin üzerine büyük bir kuvvetle inecek. Onlarla birlikte peygamberlik edeceksin. Allah seninledir. Sonra Gilgal kasabasına git ve yedi gün orada beni bekle. Gelip Gilgal’de Rab için kurban keseceğim.”

Sonra Samuel bütün İsrail halkını yanına çağırdı. Onların önüne Saul’u çıkardı. Halk, “Yaşasın kral!” diye bağırdılar. Samuel halka Allah’ın kral için bütün istediklerini anlattı. Kral ne lazım yapsın ve halk ne lazım yapsın, Samuel her şey kitaba yazdı ve Allah’ın önüne koydu. Halk her şeyi kabul edip evlerine döndü.

İsraillilerin yaşadıkları bütün zamanda bu ilk kral seçiminde büyük bir değişiklik oldu. Bu zamana kadar Allah onları güttü. Onların önderi Allah İdi. Allah peygamberleri yolladı onun isteklerini halka açıklamak için. Allah sözünü yazılı olarak da verdi. Ama İsrailliler etrafta yaşayan öbür halklara özenip onlar gibi olmak istediler. Allah’ın yerine bir insanı kral olarak istediler. Samuel İsraillilere, “Dikkatli olun!” dedi. Ama onlar Samuel’i aldırmadılar. Biz de İsrailliler gibi aynı yanlışı yapmış olabiliriz. Allah’ın yerine insanlara bakıyoruz. Etrafımızda olan insanlar gibi olmak istiyoruz. Ama biz Samuel gibi olmaya savaşalım. İnsanlara bakmayalım onlara özenmeyelim. Hep Allah’ın sesine kulak verelim. Bizi insanlar değil inandığımız Rab gütsün.